گزارشی از سخنرانی شیرین عبادی در اتحادیه اروپا؛ پلیس رسمی و لباس شخصی دانشجویان را به شدت کتک زدند و در نهایت هم تعدادی از دانشجویان دستگیر شدند

07.03.09

روز دوشنبه گذشته، خانم شیرین عبادی به دعوت سازمان‌های جهانی حقوق بشر، سازمان عفو بین الملل بلژیک، مجله فرهنگی ام او، دانشگاه آزاد بروکسل به همراه انجمن‌های فرهنگی فلامان و انجمن ایرانی ایروپرس در شهر بروکسل سخنرانی داشت. 

در این برنامه از آقای دکتر کریم لاهیجی و خانم فرح کریمی هم دعوت شده بود، اما خانم فرح کریمی به علت بیماری نتوانست در برنامه حضور داشته باشد. 

سالن آمفی تاتر بروکسل که نزدیک به هفت صد نفر را در خود جای داده بود، میزبان خانم عبادی بود. بیش از دو سوم جمعیت را بلژیکی‌ها تشکیل می‌دادند. همچنین حضور نیروی جوان بلژیکی هم در این برنامه بسیار چشمگیر بود. 

خانم شیرین عبادی قبل از این برنامه با ریئس مجلس سنا و دیگر سناتورهای بلژیکی و همچنین با کمسیون حقوق بشر اروپا ملاقات داشتند. 

خانم شیرین عبادی در ابتدای سخنانش به حضار گفت: 

«بحث امشب را در باره وضعیت حقوق بشر در ایران شروع می‌کنم. دولت ایران کنسواسیون حقوق بشر را پذیرفته و متعهد اجرای آن شده. و همچنین دولت ایران در مجامع بین المللی پای بندی خودش را به قوانین حقوق بشر اعلام می‌کند. حتی در سال گذشته، تقاضای عضویت در شورای جهانی حقوق بشر را کرده بود که مورد قبول واقع نشد. این مقدمه برای این بود که دولت ایران ادعا دارد که حقوق بشر را قبول دارد و رعایت می‌کند. 

و حال ببینیم آنچه را که قبول دارد، انجام هم می‌دهد یا نه؟ مهم‌ترین اصل در حقوق بشر، نفی هرگونه تبعیض بر اساس مذهب، جنسیت، هویت، جایگاه اقتصادی و اجتماعی است.»

خانم شیرین عبادی به تبعیض بین زن و مرد در قوانین اشاره کرد و گفت: «اگر زن و مردی در خیابان تصادف کنند، میزان خسارتی که به مرد می‌دهند، دو برابر میزان خسارت به زن است و همچنین شهادت دو زن برابر با یک مرد است.» او به قانون چند همسری اشاره کرد و گفت: «زنان ایران با این قوانین مخالفند و به شکل مسالمت آمیز برای اصلاح این قوانین تلاش می‌کنند.» 

برنده جایزه صلح نوبل ادامه داد: 

«اما متاسفانه در دو سال گذشته برای حدود پنجاه نفر از فعالین حقوق زن پرونده کیفری درست کردند که بعضی از آن‌ها به حبس‌های طولانی محکوم شدند. به عنوان مثال خانم عالیه اقدام دوست که به سه سال حبس محکوم شده بود را ماه گذشته به زندان بردند تا حبسش را تحمل کند. 

گناه این زن فقط این بود که می‌گفت من دلم نمی‌خواهد که شوهرم زن دیگری داشته باشد. در دادگاه، دادستان او را به اقدام علیه امنیت ملی محکوم کرد و من که وکالت این زن را به عهده داشتم از قاضی پرسیدم، آیا اگر زنی بگوید که من نمی‌خواهم که شوهرم زن دیگری داشته باشد، معنی‌اش این است که آمریکا به ایران حمله می‌کند.

این وضعیت ناشی از این است که حکومت، تحمل انتقادش بسیار کم است و این تحمل کم حتی در قوانین هم خودش را نشان می‌دهد. به عنوان مثال در قانون مطبوعات نوشتند که انتقاد از قانون اساسی ممنوع است و باعث تعطیلی نشریه می‌شود. 

وقتی که تا این حد مطبوعات محدود باشند هر مطلبی می‌تواند به تعطیلی نشریه و یا دستگیری نویسنده مطلب بی‌انجامد. تحمل دولت برای انتقاد آنچنان پایین است که گاه حیرت آور است.

به عنوان نمونه موکل من، آقای کبودوند به جرم تاسیس سازمان حقوق بشر در کردستان ایران به ده سال حبس محکوم شد. یا این‌که در ده روز، بین دانشجویان دانشکده پلی تکنیک و پلیس درگیری بوجود آمد. دولت تصمیم داشت چند آرامگاه برای شهدای گمنام در دانشگاه درست کند که دانشجویان مخالف بودند و این مساله به زد و خوردی بین دانشجویان و پلیس انجامید. 

متاسفانه پلیس رسمی و پلیس لباس شخصی دانشجویان را به شدت کتک زدند و در نهایت هم تعدادی از دانشجویان دستگیر شدند. دفاع از این دانشجیویان را کانون مدافعان حقوق بشر بر عهده دارد.» 

اختر قاسمی
رادیو زمانه

 

HOME