احضار مسئول واحد کارگري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران در روز کارگر

11.02.97

فعالان حقوق بشر درایران

 

 

در روز جهانی کارگر برای دفاع از حقوق کارگران به دادگاه انقلاب احضار شدم .

بخشی از نامه ابوالفضل عابدینی رونامه نگار وفعال حقوق بشر در ایران

امروز چهار شنبه 11/2/87مصادف با اول ماه می روز جهانی کارگر است روزی که در سراسر دنیا کارگران با روش های گوناگون برای پاسداشت آن گرد هم می آیند و با بیان دیدگاههای خود در بهتر شدن وضعیت صنفی شان کوشش می کنند .

 اما در ایران برخی از کارخانه ها ورشکسته و کارگران اخراج شدند . اعتصابات کارگری هر روز بیشترو دامنه آنها به کارخانه ها و واحد های تولیدی کوچک نیز کشیده شد. فعالان کارگری بازداشت  و برای برخی پرنده سازی و عده ای از آنها نیز در زندان به سر می برند . در این شرایط مافیاهای گوناگون اقتصادی  بدون کوچک ترین محدودیتی  به فعالیت های شوم خود می پردازند و همه موانع  موجود بر سر راه خود را بر می دارند و با پشتوانه ها و لابی هایی که در نهاد های مختلف اجرایی  دارند مخالفان خود را به راحتی کنار می زنند.و با پرونده سازی هایی تحت عناوین گوناگون از جمله اقدام علیه امنیت ملی ویا تبلیغ علیه نظام مشکلات جدی را برای آنها بوجود می آورند.در این میان یکی از مخوف ترین تشکیلاتی که  در جنوب کشور با جذب بسیاری از مدیران دولتی  در حال فعالیت است تشکیلاتی به نام  مافیایی شکر است . استان خوزستان که استان تولید کننده شکر می باشد با دارا بودن کارخانجات متعدد نیشکرسهم عمده ای در اشتغال منطقه دارد، که به دلیل سیاست های غلط دولت و وجود همان دست های همیشگی پشت پرده بسیاری از کار خانجات با مشکلات فراوانی  روبرو می شوند و متاسفانه کارگران خوزستانی همواره  در شرایط بد معیشتی به سر می برند .

گاه  شاهد آن هستیم که کارگرانی که در گرمای بالای 50 درجه  در بیابانهای خشک وسوزان جنوب کار می کنند چندین ماه حقوق نمی گیرند . در شرایط کنونی  نارضاتی سراسر شرکت ها و کارخانه ها را فرا گرفته و در چند ساله ی گذشته  نارضایتی آنها در قالب اعتصابات کارگری شکل جمعی به  خود می گیرد و کارگران بدین گونه سعی در گرفتن حق و حقوق خود از دولت هستند .یکی از شرکتهای بزرگ که در چند ماه گذشته با مشکلات زیادی مواجه بود شرکت کشت و صنعت هفت تپه می باشد . این شرکت با داشتن پنج هزار کارگر مهمترین پتانسیل کارگری منطقه به حساب می آید. و از آنجا که در بخش صنعت شکر افراد ی هستند که سود های هنگفتی را از محل واردات شکر کسب می کنند و دولت نیز واردات شکر با تعرفه های کمگرکی در حد صفر هر ساله بدون در نظر گرفتن نیاز داخلی  مجوز می دهد شرکت نیشکر هفت تپه و سایر شرکت های تولید کننده شکر وصنایع جانبی علیرغم سرمایه گزاری های کلان ولی بدون کار کارشناسی و کوتاه کردن دست مافیای شکر  عملا رو به ورشکستی می رند تا جایی که هیات مدیره این شرکت اعلام کردند دیگر حاضر به پرداخت حقوق کارگران خود نمی باشند .بنا به وظیفه ای که در قبال رسالت ژورنالیستی داشتم با خویش عهد نمودم تا برای بهبود وضعیت کارگران به اطلاع رسانی مشکلات و معضلات جامعه کارگری  بپردازم و از هیچ تشکیلات مافیایی نترسم.

کار خود را آغاز کردم و با بسیاری از فعالان کارگری در جنوب ارتباطاتی برقرار و شروع به بیان نظر ها و مشکلات آنها کردم . چندی نگذشت که گروهای مافیای اقتصادی به سراغ من آمده وبا پیشنهادهای خود سعی در منحرف کردن وپایان دادن به فعالیت هایم کردند . ولی هرگز شرافت خویش را برای چند پیشنهاد اصطلاحاً لقمه ای نان نفروختم وهر بار که به لبان خشکیده  و لباسان پر از وصله فرزندان و دستان ترک خورده کارگران  نگاه می کردم  انگیزه ام برای ادامه کار چندین برابر می  شد .......

 

در جریا ن اعتصابات کارگری هفت تپه بود که توانستیم به همراه برخی از فعالان کارگری محکم و استوار بدون توجه به تهدیدات ،حقوق کارگران این شرکت را گرفته وهمین امر باعث شد تا 4 ماه روانه  زندان شوم و سپس با وثیقه 50 میلیونی موقتا تا برگزاری دادگاه آزاد شدم .

امروز صبح ساعت 10 صبح زمانی که خود را برای تهیه گزارشات کارگری به مناسبت روز جهانی کار گر آماده می کردم . تلفن همراهم زنگ خورد . مادرم که تازه از بیمارستان مرخص شد با لحنی غم آلود و گریان گفت : (( ابوالفضل از دادگاه انقلاب برایت  احضاریه رسید که که در آن نوشته 31/2/ 87 باید برای حضور در دادگاه انقلاب دزفول حاضر شوی   )).

براستی هدیه خوبی در روز جهانی کار گر گرفتم . برای دفاع از حقوق کارگران در روز جهانی کارگر به داد گاه انقلاب احضار و بایستی به همراه 5 فعال کارگری هفت تپه به اتهام تبلیغ علیه نظام وتحریک کارگران به اعتصاب  ، در دادگاه انقلاب دزفول حاضر شویم .

 

 

ابوالفضل عابدینی نصر

مسئول واحد کارگری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران