بختیار
رحیمی فعال
کارگری توسط
رژیم اسلامی ربوده
شد!
جنبش
کارگری باید
پرچمدار
مقابله با این
شرایط شود
بنا
به اخبار
منتشر شده صبح
دوشنبه ساعت ۳
در مریوان،
بختیار رحیمی
از فعالین
کارگری و از
اعضاء کمیته
برگزار کننده
ی مراسم اول
ماه مه از
منزل خود
ربوده شد.
نیروهای
اطلاعاتی و
امنیتی
بختیار رحیمی
را دستگیر و
وسائل شخصی
مانند
کامپیوتر و
نوارهای سی دی
و غیره را ضبط
و همراه خود
می برند.
ربودن فعالین
سیاسی سیاست
اخیر رژیم
اوباش اسلامی
است.
ربودن
منصور
اسانلو،
احضار و
محاکمه
فعالین
کارگری در سنندج،
در زندان نگهداشتن
محمود صالحی و
ربودن بختیار
رحیمی یک
قلمرو حمله
جمهوری
اسلامی به
فعالین جنبش
کارگری است.
دستگیری
فعالین جنبش
آزادی و حقوق
زن، دستگیری
فعالین
دانشجوئی،
تشدید ضرب و
شتم خیابانی و
مبارزه با
"بدحجابی"،
دستگیری ژورنالیست
ها و فعالین
حقوق مدنی،
پخش فیلمهای اعترافات
جعلی و نخ
نمای "برنامه
هویت"، و
نمایش
اعدامهای
دسته جمعی، گوشه
ای از دست و پا
زدنهای رژیم
اسلامی برای
بقاء در مقابله
با جامعه ای
است که در
تلاش برای
سرنگونی رژیم
اسلامی است.
هدف
اساسی و فوری
رژیم اسلامی
ترساندن مردم
و تحمیل عقب
نشینی و شکست
به جنبش
سرنگونی
طلبانه توده
های مردم است.
این آخرین
ابزار رژیم
اسلامی برای
بقاء است. راه
دیگری ندارند.
اگر یک روز
نتوانند
سرکوب کنند،
روز بعد
سرنگون
خواهند شد. جمهوری
اسلامی جنایت
و سبعیت را
ادامه میدهد اما
نه قادر به یک
کشتار گسترده
و منکوب کننده
است و نه در چنین
موقعیتی نسبت
به مردم و
جنبشهای
اعتراضی قرار
دارد. این
سیاستها را
باید با قدرت
به شکست
کشاند. این
امر جنبش
آزادی و
برابری در یک
فعالیت متین و
سنجیده و
گسترده و
پیشرو است.
اولین اعتراض
گسترده و
سازمانیافته
مردم موجب
سرباز کردن
شکافهایی
متعدد در صفوف
رژیم خواهد
شد. جنبش
کارگری باید
پرچمدار
مقابله با این
شرایط شود.
ورق
را میتوان و
باید
برگرداند.
فعالین
رادیکال و
سوسیالیست
کارگری باید
به سازماندهی
مقابله با
چنین شرایطی
بپردازند.
باید پرچمدار
مقابله با تعرض
رژیم اسلامی
شوند. تشکیل
مجامع عمومی
کارگری در
بخشهای مختلف
کارگری گام
اول تلاش برای
مقابله با
سیاست آدم
ربایی رژیم
اسلامی است.
خانواده های
کارگری باید
به میدان
بیایند. دوستان
و همکاران
بختیار رحیمی
باید جلو بیافتند.
در مجامع
عمومی کارگری
باید قطعنامه
هائی مبنی بر
محکومیت
دستگیری فعالین
کارگری، دستگیری
محمود صالحی،
منصور
اسانلو، و
بختیار رحیمی صادر
شود. باید
خواهان آزادی
بی قید و شرط
کلیه دستگیر
شدگان و
زندانیان
سیاسی شوند.
باید کانونهای
مبارزه برای
آزادی این فعالین
را ایجاد کرد.
باید در کنار
خانواده های
زندانیان
سیاسی بیشترین
تلاش را برای شکل
دادن به
اجتماعات
اعتراضی را
سازمان دهند. باید
به
کمک
خانواده این
دستگیر شدگان
شتافت. تشکیل
صندوق کمک به
خانواده های
کارگران
دستگیر شده یک
اقدام عاجل
برای مقابله
با این وضعیت
است.
در
خارج کشور احزاب
کمونیستی
کارگری باید
پرچمدار
بیشترین تحرک
سیاسی علیه
این شرایط
شوند. در لحظه
حاضر باید
بیشترین فشار
سیاسی بر رژیم
اسلامی اعمال
شود. باید با
بسیج افکار
عمومی و
سازمانهای
کارگری، و به
میدان آوردن
ایرانیان
خارج کشور،
خواهان آزادی
کلیه
زندانیان
سیاسی، لغو
احکام اعدام و
مقابله با
دستگیری ها و
آدم ربایی ها
شد.
حزب
اتحاد
کمونیسم
کارگری مردم
آزادیخواه و
کلیه احزاب و
نهادها و
نیروهای
آزادیخواه را
به مقابله جدی
و همه جانبه
با جمهوری
اسلامی و
سیاستهای
بگیر و ببند و
اعدام و برای
آزادی کلیه
زندانیان
سیاسی فرامیخواند.
مرگ
بر جمهوری
اسلامی!
آزادی،
برابری،
حکومت کارگری!
زنده
باد جمهوری
سوسیالیستی!
حزب
اتحاد
کمونیسم
کارگری
۲۴
ژوئیه ۲۰۰۷ – ۲
مرداد ۲۰۰۷