” مقاومت
همچنان ادامه
دارد.......! ”
18
سال است كه به
ياد ياران
سربدار و همچون
سروهاي
ايستاده در
مقابل ظلم و نابرابري
حاكم، در
مرداد ماه هر
سال تا سيزدهم
شهريور كه يادآور
قتل عام در
سال 1367 ميباشد ،
اين ماه خونين
را پاس داشته
ايم و حماسه
هاي اين ماه ، تا
به ابد براي
ما جاودان
خواهد ماند. چرا
كه تابلوي
مقاومت و
ايستادگي
نسلي است كه تن
به ذلت و سكون
نداد و در
برابر جلادان
با صداي رسا
براي بدست
آوردن آزادي و
برابري فرياد بر
آورد.
در
آن سالهاي
سياه،
گورهاي دسته
جمعي در
شهرهاي مختلف
و حتي روستاها
از اجساد پاك
حلق آويز شدگان
و يا تيرباران
شدهي
جواناني كه
آزادي را طلب
ميكردند لبريز
شده بود. نظام
ولايت به خيال
خام خود ميخواست
فرياد مقاومت
را از ميهن
اسيرمان ايران
نابود نموده و
به سكوت مرگبار
تبديل نمايد، ولي
انديشه و روح
و ضمير انساني
كه آزادي در
آن نهفته است
، با نابودي
فيزيكي از بين
نخواهد رفت و اين
راه و اين
مقاومت
همچنان ادامه خواهد
يافت....
عكسهايي
از گورهاي
دسته جمعي در
شهر رشت را برايتان
ضميمه كرده
ايم ، گورهايي
كه هيچ سنگ قبري
در آن نيست و
ياران به ظاهر
خاموش ، در آن
آرميده اند و
در انتظارند
كه نسلي ديگر
خون به ناحق
ريخته شده
آنان را باز
پس گيرد.
محل
اين گورهاي
دسته جمعي در
شهر رشت، خيابان
لاهيجان، ” تازه
اباد” ميباشد.
در آن سالها ، نزديک
به هزار نفر را
پاسداران
نظام ، شبانه
تيرباران
نموده و به
اين محل
آوردند و در
گورهاي دسته
جمعي دفن
نمودند. كارگران
شهرداري كه در
آن زمان شاهد
اين عمل فجيع
و ضد انساني
بودند، گواهي
ميدادند كه
بسياري از اين
عزيزان هنوز
جان داشتند و
نفس ميكشيدند
ولي به وسيله
پاسداران ظلمت
، زنده زنده
دفن شدند و كساني
كه هنوز توان
مقاومت
داشتند ،
همانجا به
وسيله بيل به
قتل مي رسيدند
و با بيل بر
سرشان مي
كوبيدند.
ما
زنان و جوانان
آزاديخواه، اكنون آرمانها
و اهداف آن
جانباختگان
گلگون كفن را
ادامه ميدهيم
و روزي نه
چندان دور
آزادي و نور را
در ميهن
عزيزمان
ايران به
ارمغان
خواهيم آورد.
به
همين مناسبت
در دهه اول
شهريور ماه ، مراسمي
در مزار اين
عزيزان ، در خاوران
برگزار
خواهيم نمود
كه روز و ساعت
تجمع را
متعاقبا
اعلام
ميداريم
شب
گر چه تيره
است ولي ماه
در
بيكران سينه
من مي تابد
بر
قله بلند و
سركش قلبم،
و
رود،
رودِ
شاد و شرزهي
اميد
جاريست
در رگان شعله
ور من
شب
گر چه تيره
است ولي من
سرشار
رودخانه و
مهتابم
و
نعره خشم و مقاومت
در
وجودم همچنان
جاريست.....
انجمن
دفاع از حقوق
زنان در
ايران- مهري
اميري- 30مرداد
85