تاریخ : 23/7/85

شماره : 139 – 85

به نام آزادی

به نام خداوند هستی افرین

یک سال از ترور ناجوانمردانه پسر بزرگم امید کرمی خیر ابادی در مورخه 25/7/1385 برابر با 17 اکتبر 2005 بدست جلادان سیاه دل گذشت ومن را همچنان پشت میله های زندان نگه داشته اند و مرخصی نمی دهند تا بر سر مزارش بروم وچون در مزار او اشک نریخته ام هنوز هم مرگ او برایم تازگی دارد . من نمیدانم این سیه دلان که ادعای اقتدار دارند چه ترسی از خارج شدن من از زندان دارند که علیرغم اینکه دارای چندین بیماری اساسی هستم ونیاز شدید به مداوا در بیمارستانهای مجهز را دارم ونیز با توجه به ازدواج دختر بزرگم ،ترور برادرم عبدالرضا کرمی خیر ابادی در کشور نروژو ترور پسرعزیزم امید کرمی خیرابادی حاضر نشده اند طبق قانونی که خودشان وضع کرده اند و طبق اصول انسانی به من مرخصی بدهند ،الان هم در استانه سالگرد مرگ توام با شکنجه پسرم هستم. از دادن مرخصی که حق مسلم من میباشد خودداری میکنند .من از هموطنان عزیزم خاصه انهایی که ساکن شاهین شهر اصفهان هستند ،علل خصوص کسانی که مثل من داغ فرزند دیده اند تقاضا دارم به قبرستان این شهر رفته واز سوی من یک شاخه گل روی قبر امیدم بگذارند، و به او بگویند پدرت همیشه به یاد تو هست و کارش مدام گریه کردن است ونیز به او بگویند همان کسانی که تو و عمویت عبدالرضا را ترور کرده اند قصد کشتن مرا هم داشته اند و تاکنون 3 بار به جانم سوء قصد کرده اند وهنوز هم از روی عناد به من مرخصی نمیدهند تا به دیدارت بیایم .اما همیشه با سوز دل از خدا میخواهم تا امید کسانی را که با تو وعمویت این معامله را کردن از انها بگیرد و داغ امیدها یشان را روی دل سیاهشان بگذارد . خون من از خون پسرم و برادرم و جوانان به خون غلتیده ایران رنگین تر نیست ،من هم از مرگ هراسی ندارم حتی اگر موفق بشوند مرا هم بکشند قدر مسلم از چنگ ملت ایران ، انها را گریزی نیست .

ننگ بر رژیمی که به مساحت یک مملکت ،زندان وبه اندازه یک ملت ، اپوزیسیون دارد .

علی رضا کرمی خیرابادی 22/7/1385 زندان رجایی شهر کرج بند 5 فرعی

Human Rights Activists in Iran

Hra.Iran@Gmail.Com

www.Hra-Iran.Blogfa.Com

Tel: 0031620720193

HOME