”راه
و خاطره
تابناك شهداي
16 آذر را گرامي
بداريم”
53 سال پيش
در 16 آذر سال 1332،
سه جوان
دانشجو به
نامهاي شريعت
رضوي، قندچي و
بزرگ نيا به
مقاومت در
برابر
استبداد
سلطنتي برخاستند
و در تظاهرات
دانشجويي در
مقابل دانشگاه
تهران، آماج
گلولههاي گارد
شاهنشاهي
قرار گرفتند.
اما اين خون
در اينجا
متوقف نشد و
تاريخ نشان
داد كه خون
آنان بر سنگ
فرشهاي دانشگاه
تهران تا ابد
جاري خواهد
ماند.
دانشگاه
تهران در
دورانهاي
مختلف شاهد
دلاوريها و
رشادتهاي
آزاديخواهان
و جوانان
ايران زمين
بوده است.
زنان ايران با
پشتوانه
مبارزات صد
ساله خويش
همدوش با ساير
اقشار
آزاديخواه اين
راه را ادامه
دادند و در
تجمعات اعتراضي
بر عليه حكومت
سلطنتي،
پيشگامان
آزادي بودند.
هر چند كه
ثمره مبارزات
جوانان و زنان
اين مرز و بوم
به وسيله مشتي
فرصت طلب به
غارت برده شد
ولي زنان
آزاده دست از
مبارزه
نكشيدند و
دريافتند كه
يكي از
قدمهايي كه
بايد براي رهايي
جامعه
برداشت، بالا
بردن سطح علم
و آگاهي است.
بنابراين به
همت و كوشش
خويش هم اكنون
62 درصد از
دانشجويان را
دختران و زنان
تشكيل ميدهند
و همين امر
باعث ترس و
وحشت زن
ستيزان حاكم
گشته است.
آنان ادامه
دهنده نسل دوم
ميباشند،
همانهايي كه
با منطق زن
ستيزانه يا
روسري يا
توسري
جنگيدند و
نشان دادند كه
زنان ايراني مرعوب
تهاجمات
خصمانه نظام
متحجر كنوني
نخواهند شد.
به همين دليل
هر ساله
دختران و زنان
دانشجو يكي از
پايههاي اصلي
تشكيل
دهندگان
تجمعات در 16
آذر ميباشند.
آري زنان
دانشگاهي
نخواهند
گذاشت خون پاك
اين
دانشجويان
آزاده از سال 32
تاكنون
پايمال گردد و
ديري نخواهد
پاييد كه آزادي
و برابري با
پشتكار و تلاش
زنان و جوانان
ايران به
ايران زمين باز
خواهد گشت.
به همين
مناسبت از شما
دعوت ميكنيم
كه در تجمعات 16
آذر شركت نماييد
و اين حركت
اعتراضي را به
گوش دوستان و
آشنايان خود
برسانيد تا
دست در دست
يكديگر با تجمعات
و اعتراضات
خويش راه را
براي ايراني
آزاد و
دمكراتيك باز
نمائيم و ياد
و خاطره شهداي
دانشجو را
گرامي بداريم.
آن
عاشقان شرزه
كه با شب
نزيستند
رفتند و
شهر خفته
ندانست كيستند
فريادشان
تموج شط حيات
بود
چون
آذرخش در سخن
خويش زيستند
هر صبح و
شب به غارت
طوفان روند و
باز
باز
آخرين شقايق
اين باغ
نيستند
انجمن
دفاع از حقوق
زنان در
ايران- 4 آذر85
anjomanzananazadeh@yahoo.com