با
دردهاي كارگر
مصاحبه
اختصاصي
فرياد كارگر با
يك كارگر زحمت
كش
به
علت حفظ امنيت
از بردن نام
معذوريم
يكي از
مشكلاتي كه
ماداريم مسير
طولاتي كارخانه
است.بعد از
اينكه محل
كارخانه را از
... به اينجا
منتقل كرده
اند خيلي از
بچه ها ناراضي
هستند. اينجا 150
كيلومتر
دورتر از
تهران است و
اين مشكل
بزرگي را براي
ما ايجاد كرده
است.در ماه يك
نفر يا دو نفر
يا حتي تعداد
بيشتري به
خاطر طولاني
بودن مسير
كارخانه به
محل سكونتشان
خود را تصفيه
ميكنند و ديگر
سر كار نمي
آيند.اين هم مشكلي
است كه بر
مشكلات
قراردادهاي
موقت و
روزمزدي و عدم
پرداخت حقوق
بر ما اضافه
كرده اند. اين
مديريت با
خودش فكر
نميكند كه وقتي
اينه مشكل را
براي كارگر
بيچاره ايجاد
ميكند و كارگر
را به نقطه اي
ميرساند كه
مجبور شود
ديگر سركار
نيايد آن وقت
نان شب را از
كجا بياورد؟!
من بيست و
خورده اي سال
است كه دارم
اينجا كار
ميكنم اما صرف
نظر از همه مشكلات
ديگر فقط و
فقط به خاطر
دوري مسير
ميخواهم خودم
را تصفيه كنم.
تازه من كارگر
رسمي هستم واي
به حال
قراردادي
ها.من مجبورم.
نميتوانم اين
همه ساعت براي
چندرقاز بروم
و بيايم. من روزي
5 ساعت در راه
هستم براي
چقدر حقوق ؟؟!!
مجبور هستم كه
از اين
كارخانه بروم
بيرون حالا
معلوم نيست
كاري پيدا
بكنم يا بايد شرمنده
خانواده باشم.با
كارگران
قراردادي يك
ماه قرارداد
ميبند و بعد
از 2 ماه
ميگويد آقا
بفرما بيرون!كارگر روز
مزد بيچاره هم
روزي 6 هزار
تومان حقوق
ميگيرد!
آقايان در راس
دولت بيايند
روزي 6 هزار
تومن بيگيرند
ببينم چطور
زندگي
ميكنند؟! خدا
را خوش نمي
آيد با كارگري
كه تمام عمرش
را زحمت كشيده
است آخر عمري
كه بايد
بازنشسته شود
و ديگر دولت
خرج و مخارجش
را تامين كند
تازه با اين
وضعيت كار
كند. تازه اين
در حالي است
كه وقتي
كارفرما كارش
يك كمي كمتر
باشد به كارگر
روزمزد ميگويد
ديگر فردا نيا
چون كار
ندارم. اين
كارگران هم
ديگر كاري
نميتوانند
بكنند هيچ
مدرك و قراردادي
هم كه كارگر
بدبخت در دست
ندارد كه بر
اساس آن
بتواند شكايت
بكند. اين
مسائل به گوش
كارفرما
رسيده است ولي
كاري نميكند و
ميگويد من هم
مثل شما هستم.
انجمن
دفاع از
كارگران و
بيكاران