|
تجمع معلمان حق التدريسي در مقابل مجلس 05.03.09 |
دیروز میدان بهارستان باز شاهد تجمع معلمان حق التدریسی بود که
از استان های مختلف برای پیگیری حقوق خود به تهران آمده بودند.این معلمان نامه ای
خطاب به نمایندگان در دست داشتند که در آن از میزان ناچیز حقوق و نامشخص بودن تکلیف
استخدام گلایه کرده اند. این ۱۵۰ معلم معتقدند سرنوشتشان در کشمکش دولت، مجلس و وزیر آموزش و پرورش برای تامین بودجه و تعریف ردیف استخدام به فراموشی سپرده شده و این تاخیر باعث از بین رفتن انگیزه و بروز مشکلات روحی و روانی در آنان و خانواده هایشان شده است. در نامه این معلمان از تضییع حقوق کسانی صحبت شده است که سه تا ۹ سال سابقه تدریس در مناطق صعب العبور استان های آذربایجان غربی و شرقی، لرستان و اصفهان دارند ولی هنوز از حقوق اولیه یک کارگر ساده نیز برخوردار نیستند. این نامه هشت بند دارد، یکی از معلمان که با مدرک لیسانس در یکی از روستا های استان لرستان خدمت می کند، بند دوم نامه را با صدای بلند می خواند: «مشکل عمده و بسیار حساسی که باید متذکر شویم نبود امنیت شغلی است که متاسفانه با گذشت چندین سال خدمت طاقت فرسا و بدون هیچ گونه مزایایی حتی تعهدی در قبال ادامه کارمان وجود ندارد و هر لحظه بیم آن می رود که اقدامی برای اخراج ما صورت گیرد.اگر این اتفاق بیفتد ما که دیگر سن شروع به کارمان گذشته است اسیر کوچه و خیابان های شهر ها خواهیم شد.» بهره مندی از بیمه همگانی خواسته دیگر معلمان حق التدریس است، وعده ای که وزیر پس از بحث استیضاح به کرات از آن سخن گفته است. معلمان معتقدند: «بیمه همگانی حق مسلم ماست هر کارفرما بنا بر تعهدات خود موظف است نسبت به بیمه کارگر خود اقدام کند.دولت و مجلس هم مصرانه بر این امر اصرار دارند اما ما هنوز از هیچ حمایت بیمه ای برخوردار نیستیم و در صورت بروز هر سانحه ای در محیط کار یا دچار شدن به هر بیماری، هیچ حمایتی از ما و خانواده هایمان نخواهد شد.» حسینی، معلمی که پنج سال سابقه کار دارد از مهر ماه سال ۸۷ تاکنون حقوقی دریافت نکرده است: «برخی از همکاران در این جمع حضور دارند که مثل من تنها حقوق مهر ماه را گرفته اند یا از آذر و دی تاکنون بدون هیچ دستمزدی انجام وظیفه کرده اند. آقای وزیر در مصاحبه هایش از واگذاری سهام عدالت به حق التدریس ها حرف می زند در حالی که ما هنوز رنگ فرم های سهام عدالت را ندیده ایم و هنوز برای دریافت حقوق ماهانه چشم به دستان روسای آموزش و پرورش داریم، هزینه ایاب و ذهاب، عیدی و پاداش بماند…» چند تن از نمایندگان از جمله ملک شاهی یکی از نمایندگان استان لرستان در جمع معلمان حاضر می شود و ضمن دادن قول مساعد برای پیگیری حقوق معلمان حق التدریس از موضع حمایتی نمایندگان مجلس می گوید: «نمایندگان بارها موضوع استخدام معلمان حق التدریس را مطرح کرده اند اما دولت و وزیر باید نحوه تامین اعتبار را مشخص کنند.» احمدی شاهکویی، معلمی که از اصفهان به تهران آمده معتقد است دولت هم همواره کمبود اعتبار را دلیل رسیدگی نشدن به وضعیت شغلی معلمان عنوان کرده است، از طرفی معاون رئیس سازمان آموزش و پرورش شهر تهران در امور استخدامی به معلمان تهرانی گفته است مجلس باید مساله استخدام معلمان حق التدریس را تصویب کند: «این مساله مثل توپ فوتبالی شده که مدام آن را به هم پاس می دهند و بعید نیست در همین کشمکش ها از زمین خارج شود.» معلمان استان های لرستان، ایلام، اصفهان، آذربایجان شرقی و غربی و کهکیلویه و بویراحمد در مرداد ماه سال جاری هم در مقابل مجلس جمع شده و همین خواسته را مطرح کردند. چند روز پس از این تجمع، وزیر اعلام کرد تا مهر ماه ۸۷ با تمام معلمان حق التدریس قرارداد می بندد: «با تمام معلمان حق التدریس تا مهر قرارداد بسته می شود و این معلمان کماکان به کار خود در آموزش و پرورش ادامه می دهند. معلمان حق التدریس مانند سال های گذشته به کارشان ادامه خواهند داد. برای اختصاص بیمه و سهام عدالت به معلمان حق التدریس هم در حال پیگیری هستیم و امیدواریم بتوانیم این امکانات را در اختیار آنها قرار دهیم. ارائه این خدمات در اختیار ما نیست و باید دستگاه ها و وزارتخانه های دیگر تصمیم گیری کنند و خدمات را ارائه دهند.» علیرضا علی احمدی در آذر ماه هم پس از واکنش های نمایندگان مجلس گفت: «در صورت اجرای اقدامات پیشنهادی آموزش و پرورش برای رسیدگی به وضعیت نیروهای غیررسمی، تمام این معلمان تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار می گیرند. استخدام معلمان حق التدریس غیررسمی بارمالی سنگینی برای دولت دارد و تامین آن به راحتی ممکن نیست و ما با استمرار خدمت موقت شاغلان موجود در آموزش و پرورش طبق روال پرداخت های مورد توافق قبلی مخالفتی نداریم.در نظر داریم این افراد را تحت پوشش بیمه خدمات درمانی قرار دهیم تا بتوانند از مزایای آن استفاده کنند.» کشمکش میان مجلس و وزارت آموزش و پرورش بر سر استخدام معلمان حق التدریس با ارسال نامه علی احمدی به رئیس جمهوری بالا گرفت. به گفته عباسپور در تحلیلی که در پیوست نامه وزیر آموزش و پرورش آمده است بیش از ۵۲۰ هزار نفر مدعی پیوستن به وزارت آموزش و پرورش اعلام شدند که شامل معلمان حق التدریس، آموزشیاران نهضت سوادآموزی، معلمان مدارس غیرانتفاعی، نیروهای شرکتی و معلمان پیش دبستانی است. عباسپور با تاکید بر اینکه ۵۳ هزار نفر از ۵۲۰ هزار نفر نیروی خواستار استخدام در آموزش و پرورش، معلم حق التدریس هستند، گفت: «وزارت آموزش و پرورش برای اینکه این معلمان را به استخدام در نیاورد، پیشنهاد کرده است این معلمان کار خود را در آموزش و پرورش به صورت حق التدریس و روزمزد ادامه دهند و برای آنان سهام عدالت و بیمه در نظر گرفته شود. ضمن اینکه اگر دستگاه های دیگر نیرو برای استخدام نیاز داشتند، این نیروها در آنجا استخدام شوند.» علی احمدی در این نامه به ازای امتیازاتی که برای این نیرو ها پیشنهاد داد، خواستار ملغی شدن طرح تعیین تکلیف معلمان حق التدریس از سوی نمایندگان شد. اما رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نظر دیگری داشت: «در این طرح آقای وزیر پیشنهاد کردند این معلمان حق التدریس خاطرجمع باشند که به صورت حق التدریسی به کار خود ادامه می دهند و در جای دیگر عنوان کردند که استخدام اینها اگر بخواهد به صورت دائم صورت گیرد، باعث افت تحصیلی می شود. این حرف ها تضاد دارد، اگر قرار باشد معلمان حق التدریس درس بدهند چه حق التدریس و چه رسمی، درس می دهند. اگر این معلمان صلاحیت تدریس ندارند به صورت حق التدریس نیز نباید درس بدهند. عباسپور معتقد است کسانی که وزیر آموزش و پرورش به عنوان معلم حق التدریس نام می برد (۵۳ هزارنیروی حق التدریس)، ۳۱ هزار نفر آنها بالای ۲۵ ساعت در هفته کار می کنند. پس اگر به گمان وزیر آنها صلاحیت ندارند چرا اجازه می دهند که بالای ۲۵ ساعت در هفته تدریس کنند. او با ۵۲۰ هزار نفری آموزش و پرورش را هم رد کرد: «ما معتقدیم که بزرگنمایی صورت می گیرد تا مشکل را آنچنان بزرگ جلوه دهند که غیرقابل حل شود. ۵۳ هزار معلم حق التدریس بیش از هفت سال است که ساعات طولانی تدریس می کنند. اینکه معلمان حق التدریس مانند معلمان رسمی کار کنند، مطابق قانون اساسی نمی دانیم و آن را بهره کشی دولت از قشری از مردم می دانیم و طبیعی است که نمی توانیم به عنوان نمایندگان مردم این موضوع را بپذیریم.» چرا با وجود اینکه این معلمان ساعات طولانی کار می کنند و در نقاط محروم درس می دهند، استخدام نمی شوند. عباسپور معتقد است: «آموزش و پرورش به خود اجازه می دهد از معلمان حق التدریس بهره برداری زیادی کند و در مقابل مبلغ ناچیزی به آنها پرداخت می کند. از ۵۳ هزار معلم حق التدریس که در حال حاضر در آموزش و پرورش مشغول به کار هستند ۳۱ هزار نفر بیش از ۲۵ ساعت در هفته تدریس می کنند، این برای ما قابل قبول نیست و اگر این معلمان در آموزش و پرورش تدریس می کنند باید حقشان را بدهید. حق ندارید با یک حق الزحمه کم ولی به اندازه فعالیت معلم رسمی از آنها بهره برداری کنید. قرار بر این بود که تکلیف این معلمان پیش از ارائه بودجه ۸۸ مشخص شود اما عباسپور اعلام کرد در فرصت کوتاه باقیمانده تا پایان سال امکان بررسی دقیق این مساله وجود ندارد.»
کارشناسان مسائل آموزش و پرورش هم در مناظره وزیر و نمایندگان، در حمایت از وزیر سخن گفتند چرا که با بودجه ناچیز این وزارتخانه عریض و طویل استخدام حداقل چند هزار نفر نیروی جدید مشکلات را چند برابر خواهد کرد ولی نمی توان حضور نیروهای حق التدریس را که چندین سال در مدارس مختلف خدمت کرده اند نادیده گرفت.معلمانی که به گفته خود دیگر نه راه پیش دارند و نه راه پس.
نرگس جودكي
|