فعاليت تشکلهای دفاع از حقوق همجنسگرايان در ايران

گروهی از افراد و تشکلهای ايرانی که در زمينه حمايت از حقوق همجنسگرايان فعاليت می کنند، روز نوزدهم ژوئيه (28 تير) را به عنوان روزی برای اعلام اعتراض به وضعيت همجنسگرايان در ايران اعلام کرده اند.

انتخاب اين روز بر اساس سالگرد اعدام دو جوان مشهدی صورت گرفته که به جرم تجاوز به پسری سيزده ساله اعدام شدند، اما گروههايی که اين روز را برای اعتراض به وضعيت همجنسگريان در ايران برگزيده اند معتقدند که اين دو جوان مشهدی تنها به دليل همجنسگرا بودن اعدام شده اند.

به هر حال، اين نخستين بار است که روزی در ارتباط با همجنسگرايان ايرانی تعيين شده، هرچند گروههای ايرانی فعال در زمينه حقوق بشر تاکنون حمايتی از حرکتی جمعی در ارتباط با مسئله همجنسگرايان در ايران به عمل نياورده اند.

همجنسگرايی در ايران جرم است و برای مردان مجازات اعدام و برای زنان مجازات شلاق را در پی دارد، اما طی سالهای اخير که گروههای متعدد فعال حقوق بشر موارد مجازات اعدام را در ايران دنبال و گزارش می کنند تا به حال موردی که افراد صرفاً به دليل عمل همجنسگرايانه اعدام شده باشند گزارش نشده و مورد دو جوان مشهدی، تنها موردی است که برخی از اين گروهها، دليل اجرای آن را همجنسگرايی می دانند.

برای خواندن تجربه زندگی يک همجنسگرا در ايران اينجا را کليک کنيد

همجنسگرايی همچنين از ديد بيشتر مردم ايران، چه مذهبی و چه غيرمذهبی عادت و عملی ناپسند به شمار می رود و در جامعه پذيرفته شده نيست.

اما در ميان ايرانيان مهاجر، گروهی از همجنسگرايان تشکلهايی راه انداخته و نشرياتی منتشر می کنند و حتی يک ايستگاه راديويی اينترنتی دارند.

دامنه فعاليت اين تشکلها اخيراً به داخل ايران نيز گسترش يافته و هم اکنون افرادی در ايران به صورت مخفيانه فعاليتهايی در ميان همجنسگرايان ايرانی انجام می دهند.

پيروز مهرآيين، عضو سازمان همجنسگرايان ايرانی است که در بلژيک به ثبت رسيده، اما او در داخل ايران، فعاليتهايی برای همجنسگرايان انجام می دهد.

آقای مهرآيين می گويد که او و ديگر اعضای اين سازمان در تهران و شهرهای بزرگ ايران ميان همجنسگرايان لوح های فشرده رايانه ای توزيع می کنند که حاوی مطالب آموزشی و بهداشتی در زمينه همجنسگرايی و همچنين مطالب نشرياتی است که در خارج از ايران به زبان فارسی در زمينه همجنسگرايی منتشر می شود.

آن دسته از فعالان حقوق بشر که شخصاً حقوق همجنسگرايان را به رسميت می شناسند از آن بيم دارند که اگر اين موضوع را در فعاليت خود بگنجانند هم مورد تخطئه مراجع مذهبی قرار بگيرند و هم با واکنش مردم ايران مواجه شوند حسين باقرزاده، فعال حقوق بشر

او می گويد با اينکه اين فعاليتها در نهايت پنهانکاری انجام می گيرد، اعضای سازمان همجنسگرايان ايران پيامهای تلفنی و اينترنتی دريافت می کنند که آنها را به افشای هويت اصلی شان تهديد می کنند.

مانی زانيار، فعاليتهای سازمان همجنسگرايان ايرانی را در زمينه مسائل بهداشتی در ايران اداره می کند و می گويد بخش عمده ای از فعاليت اعضای اين سازمان در ايران افکارسنجی و دستيابی به آمار و سپس برقراری تماس با همجنسگرايان برای آموزش بهداشتی آنان است.

او می گويد نخستين فعاليت اين سازمان در ايران شناسايی همجنسگرايان مبتلا به ايدز بوده و همچنين، اين سازمان در مورد بيماريهای مقاربتی و کاربرد وسائل بهداشتی در مسائل جنسی آموزشهايی از طريق لوح های فشرده رايانه ای و تماسهای اينترنتی در اختيار همجنسگرايان قرار می دهد.

بخش ديگری از فعاليت سازمان همجنسگرايان ايرانی در ايران، آن گونه که پيروز مهرآيين می گويد، شناسايی مشکلاتی که برای همجنسگرايان پيش می آيد و گزارش کردن آن به سازمانها و گروههای فعال حقوق بشر در خارج از ايران است.

اگرچه گروههای بين المللی فعال حقوق بشر همچون ديده بان حقوق بشر تاکنون موضعگيريهايی در دفاع از حقوق همجنسگرايان ايرانی کرده اند اما تاکنون در موضعگيريها و برنامه های افراد و تشکلهای ايرانی مدافع حقوق بشر، چه در داخل و چه در خارج از اين کشور، ديده نشده که به موضوع همجنسگرايی در ايران پرداخته شده باشد و اساساً فعالان حقوق بشر از موضعگيری در اين زمينه پرهيز می کنند.

سازمان همجنسگرايان ايرانی نامه سرگشاده ای به اکبر گنجی، روزنامه نگار منتقد ايرانی نوشته که هم اکنون در سفر خارج از ايران به سر می برد و از او خواسته تا صريحاً موضع خود را در قبال حقوق همجنسگرايان اعلام کند اما تاکنون پاسخی از آقای گنجی در اين زمينه انتشار نيافته است.

گذری بر ابيات شاعران بزرگ فارسی زبان اشارات متعددی به همجنسگرايی به دست می دهد، اشاراتی که گاه، نگاه شاعر به آنها چندان منفی هم نبوده است

به رسميت شناخته شدن همجنسگرايی در اغلب جوامع غربی به گونه ای درآمده است که با در اين جوامع کسی نمی تواند خود را مدافع حقوق بشر بداند اما همجنسگرايی را به عنوان رفتار جنسی پذيرفته شده به رسميت نشناسد.

حسين باقرزاده، فعال حقوق بشر که در انگلستان اقامت دارد می گويد دليل پرهيز اغلب فعالان ايرانی حقوق بشر از پرداختن به مسئله حقوق همجنسگرايان به حساسيت جامعه ايرانی نسبت به اين موضوع باز می گردد.

او می گويد آن دسته از فعالان حقوق بشر که شخصاً حقوق همجنسگرايان را به رسميت می شناسند از آن بيم دارند که اگر اين موضوع را در فعاليت خود بگنجانند هم مورد تخطئه مراجع مذهبی قرار بگيرند و هم با واکنش مردم ايران مواجه شوند.

دليل ديگری که او برای پرهيز فعالان ايرانی حقوق بشر از مسئله همجنسگرايی بر می شمرد اين است که بخشی از آنان اعتقاد دارند ايران هم اکنون با مسائل جدی تری در زمينه حقوق بشر مواجه است و حقوق همجنسگرايان از اين لحاظ در اولويت قرار ندارد.

نتايج برخی پژوهشها نشان می دهد که چهار تا هفت درصد افراد جامعه بشری تمايلات همجنسگرايانه يا دوجنسگرايانه دارند.

بسياری از ناظران خارجی، جامعه ايرانی را جامعه ای پرتضاد می شمارند، تضادهايی که به باور آنها به اين جامعه جذابيت می بخشد، هرچند مشکلاتی نيز ايجاد می کند.

نحوه برخورد با همجنسگرايی را نيز می توان يکی ديگر از تضادهای جامعه ايرانی بر شمرد؛ در حالی که اغلب ايرانيان ديد مثبتی به همجنسگرايی ندارند، شايد کمتر ملتی در جهان به اندازه ايرانيان همجنسگرايی را در ادبيات خود انعکاس داده باشند.

گذری بر ابيات برخی شاعران بزرگ فارسی زبان اشارات متعددی به همجنسگرايی به دست می دهد، اشاراتی که گاه، نگاه شاعر به آنها چندان منفی هم نبوده است.

مطالب مرتبط

گوشه ای از زندگی يک همجنسگرا در ايران

19 ژوئيه، 2006 | ايران

بی بی سی

HOME