تونیا کبودوند:ما محکومیم؛ به جرم بیگناهی
03.07.09
|
|
تونیا کبودوند:ما محکومیم؛ به جرم بیگناهی 03.07.09 |
|
تونیا کبودوند دختر ریس این سازمان به
مناسبت دهم تیر ماه سالروز بازداشت پدرش نامه ای خطاب به ایشان نگاشه و در آن
تحولات جاری در کشور را مورد انتقاد قرار داده است _____ تونیا کبودوند:ما محکومیم؛
به جرم بیگناهی دبیر خانه سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان تونیا کبودوند دختر ریس
این سازمان به مناسبت دهم تیر ماه سالروز بازداشت پدرش نامه ای خطاب به ایشان نگاشه
و در آن تحولات جاری در کشور را مورد انتقاد قرار داده است. متن نامه مذکور به شرح
ذیل است. پدر عزیزم امروز وارد سومین سالی می شویم که تو را از ما گرفتند و ما هنوز
چشم انتظار تو ایم. پدر تو ایرانی نبودی! تو شهروند ایران نبودی! اگر شهروند ایرانی
بودی رئیس جمهور ایران نیز برای آزادی تو از زندان تلاش می کرد. نمی دانم شاید هم
اگر شهروند آمریکایی بودی بهتر بود! آن زمان بود که با جرم جاسوسی بعد از چند روز
آزاد می شدی اما تو شهروند کشوری هستی که حقوق شهروندی بی مفهوم ترین واژه ای است
که می توانی بیابی. تو کردی هستی که شهروندی درجه دوم محسوب می شوی و به جرم دفاع
از حقوق انسانیت، برابری خواهی و آزادی طلبی بالاترین حکم حبس را به تو می دهند و
تو را حتی از حقوق یک زندانی نیز محروم می کنند. شاید تو از یاد برده بودی که سخن
از حقوق انسانی و حقوق بشر در ایران جرمی نابخشودنی است. همان جرمی که دامن یکی از
نامزدهای انتخاباتی را گرفت آری تو کرد بودی و همانند تمام کردهای جهان, مثل تمام
کردهایی که در سرزمین هایشان به عنوان غریبه به آنها می نگرند! بیگانه ای بیش نبودی.
گناهت، از ملیت کرد بودن بود! شاید اگر غیرکرد بودی حکم یازده سال را به دوش نمی
کشیدی، همانند تمام فعالان حقوق بشری که به دلیل امتیاز غیرکردبودن در زندان نیستند.
تو هم محکومی به زندان رفتن،مثل تمام کردها! به جرم بی گناهی گناهکاری ! همانند
اقوام دیگرت در ترکیه، در عراق و در سوریه و در نقاط دیگر جهان! تو اگر حتی کاری
نمی کردی به جرم کرد بودن باز مجرم بودی! امروز سومین سالی است که تو را به جرم بی
گناهی زندانی کردند. اما امروز تو یک از هزاران کسانی هستی که در زندان هستند. شاید
آنان بتوانند در برابر ظلم و تجاوزی که به حقوق کردها می شود ساکت باشند، شاید آنها
بتوانند ما وحقوق ما را نادیده بگیرند، شاید آنها خود را از ما جدا بدانند و
مرزبندی ایجاد کنند اما من همانند آنها نمی اندیشم، من فارغ از کرد بودن و
غیرکردبودن نمی توانم تنها به نظاره بنشینم، همه، حقایق را امروز می بینند آنان که
3 سال پیش در برابر تو و حکم ناعادلانه ات سکوت کردند امروز خود گرفتار همان بندها
گردیدند، آن هم تویی که نه به دنبال بخشی از حاکمیت، بلکه تنها خواسته ات استیفای
حقوق بود آن هم حقوق انسانی و نه ملیتی و یا چیز دیگر! سه سال گذشت و 10 تیر امسال
نه تنها برایم خاطره غم انگیز بازداشتت را به خاطر آورد بلکه عزادار مردم سرزمینمان
شدم. پدر، نه تنها من و بلکه بیش از هزاران تن از وابستگان به سازمان و میلیونها
کرد هم چون من اندیشیدند و برای اولین و آخرین بار برای ایجاد تغییر به پای صندوق
ها رفتند. آنها نوشته بودند انتصابات ما خوانده بودیم انتخابات! ما اشتباه کردیم و
به جرم این اشتباه ما را خس و خاشاک و اوباش و اغتشاشگر خواندند. دیروز حماسه سازان
انتخابات بودیم و امروز مشتی فریب خورده و اقدامگر علیه امنیت ملی و به عنوان
شکرانه شرکت در انتخابات، نیروهای آموزش دیده در خارج و لبنان از ما با باتوم و
گازاشک آور پذیرایی می کنند . می گویند ایران قانون مدار است و براساس قانون پیش می
رود! همان قانونی که اجازه برگزاری تجمعات و راهپیمایی های آرام را می دهد اما چون
آنان معترض هستند پس فریب خورده و عامل دست بیگانگان و این حق مشمول معترضان نمی
گردد! حق آزادی مطبوعات، حق آزادی بیان و اندیشه هم باز شامل معترضان نمی گردد!
تنها مجیزگویانند که حق دارند. می گویند آزادی در ایران نزدیک به مطلق است! هزاران
نفر دستگیر می شوند! مانع فعالیت احزاب و تشکل ها می گردند! فعالان مدنی، سیاسی,
حقوق بشری, روزنامه نگاران و خبرنگاران و هنرمندان زندانی می گردند! برخی جانشان را
از دست می دهند البته یادمان نرود به دست دشمنان و اجنبی های ساختگی! دانشجویان و
استادان زندانی می شوند! روزنامه ها سانسور، سایت ها فیلتر می گردند! وسایل ارتباطی
از مردم گرفته می شود! رسانه ملی، دولتی می شود! و هرحقی ناحق! اینجا هر فریادی, هر
ناله ای و هر اعتراضی خاموش می گردد. خیابان ها دیگر یادآور زندگی و تحرک نیست.
اینجا زندانی بزرگتر از اوین است. راستی یادم رفت بگویم اگر شبها صدای الله اکبر را
شنیدی بدان که اینان همان کارمندان سفارتخانه های خارجی هستند که می خواهند انقلاب
مخملی به راه اندازند! پدرعزیزم خدا را شکر که در ایران آزادی نزدیک به مطلق است
اگر مطلق بود چه می کردیم. به همان دلیل نزدیک بودن آزادی به مطلق است که انسان های
وارسته ای چون تو زندانی می شوند، اما تاریخ بهترین درس ها را به ما می دهد. زمانی
که بیگناهان در زندان و گناهکاران برسر مسند و ریاست باشند شاید زمانی است که.....
13تیر 1388 Human Rights Organization Of Kurdistan |