در يكصدمين روز از بازداشت دانشجويان اميركبير و در اولين روز از ماه شعبان المكرم در اعتراض به فشارهاي وارد بر دانشجويان، بازداشت ها، شكنجه دانشجويان در بند و… جمعي از اعضاي انجمن هاي اسلامي دانشگاه هاي سراسر كشور در چهار شهر كشور جمع شده و اقدام به برگزاري روزه سياسي كردند:

برنامه مشهد:
كميته شرق كشور برنامه خود را در مشهد در محل مسجد دانشگاه برگزار نمود.
حاضرين در اين مراسم از ساعت ۱۷ در محل گردهم آمده و پيش از اذان به بيان نظرات خويش پرداختند.
در ابتدا آقاي پناه آبادي دبير دانشگاه پيام نور با اشاره به اتفاقات صورت گرفته در دانشگاه امير كبير و بازداشتهاي ۱۸تير امسال و يورش به دفتر ادوار تحكيم اين چنين برخوردهايي را تقبيح كردند.
پس از ايشان آقاي حامد منزه عضو انجمن اسلامي دانشگاه فردوسي مشهد با اشاره به فشارهاي بيش از حد در ماه هاي اخير، انجام اعمال خلاف قانون و نسبت دادن آن به دانشجويان و دستاويز قرار دادن آن جهت حمله به دانشجويان، خطر زمينه سازي براي حمله جديد در مهرماه را ذكر كردند. چرا كه با توجه به شرايط فعلي(تحريمها، بنزين، نارضايتي هاي اجتماعي و…) بايد صداي منتقد را خاموش كرد. ايشان باز نشسته كردن اساتيد، بستن روزنامه ها آتش زدن دفتر احزاب و… را در همين جهت ارزيابي كرده اما اين رفتار را شكست خورده به حساب آوردند. ولي نگراني از برخورد شديدتر را يادآور شدند.
ايشان ادامه دادند با آزاد شدن جمعي از دوستان بازداشتيمان ياد دوستان در بند را فراموش نخواهيم كرداز قبيل دكتر كيوان انصاري كه حدود يك سال است كه در بازداشت است و همچنين احمد قصابان، مجيد توكلي و احسان منصوري و شمشير نقد را تيز نگه خواهيم داشت تا احساس نشود كه نقدهاي دانشجويان ضعيف و كند شده است.
پس از ايشان علي قلي زاده نماينده انجمن اسلامي دانشگاه شاهرود با ذكر تصميم دولت نسبت به فشاربر دانشگاه پس از روي كار آمدن، شروع اين برخوردها را به مدتها قبل تر ارجاع داده از قبيل تعليق جمعي از تشكلات مانند انجمن اسلامي (۴۴انجمن در كشور) مجمع اسلامي، جمعيت اسلامي و… كه وزير علوم آن را با افتخار تحت عنوان ساماندهي تشكلها معرفي مي كند كه اين برخوردها در امير كبير به اوج خود رسيد. اميركبير به عنوان قلب تپنده جنبش دانشجويي از مدتها قبل مرتباً با مشكلاتي مواجه بود تا اينكه به عنوان محل اجراي شوي احمدي نژاد انتخاب شد كه حتي با فراخواندن طرفداران از سراسر دانشگاه ها باز با انبوه انتقادات مواجه گرديد كه به طبع آن كينه دولن مردان شكل گرفت.
هدف از اين پروژه و حوادث ۱۸تير ايجاد ارعاب و وحشت در جامعه و به زير سلطه كشيدن صداي منتقد بوده است كه خوشبختانه نتوانستند به هيچ كدام از انتظاراتشان دست يابند.
حتي شكنجه هاي قرون وسطايي دانشجويان در بند را نيز بايد از اين منظر نگريست كه با مقاومت اين ۳ اسوه مقاومت و پايداري جنبش دانشجويي و حمايت هاي گسترده در داخل و ابراز نگراني هاي بيشمار جوامع بين المللي اين تفكر را نيز به شكست رسانيد.
علي صابري دبير اسبق انجمن اسلامي دانشگاه پلي تكنيك (اميركبير) كه چندي است آزاد گرديده نيز با جمله ” من به عنوان يكي از كساني كه شرايط را تا حدودي ديده ام…”بيان نظرات خويش را آغاز نمود.
همين جمع شدن ها و حمايت ها باعث بالا رفتن روحيه و قوت قلب دانشجويان در بند است. زماني كه ما در بند بوديم و اخبار گهگاه از بيرون به درون نفوذ مي كردبسيار باعث اميدواري ما بود. اين كه چه شد كه شراتيط اين چنين شدو… داستان تكراري است اما من به كميته انضباطي دانشگاه مي خواهم اشاره كنم كه يكي از جنايت كارانه ترين رفتارهاي تاريخ را از خود نشان داده است كه متاسفانه در زير سايه بازداشت ها چندان به چشم نيامد. اخطارها و تعليق از تحصيلهاي گسترده و بيشمار و…
اين رفتارها را بايد تحت شرايط عمومي اجتماع مبني بر ايجاد خفقان ديد اما بعيد مي دانم موفقيتي را كه مي خواهند به دست آورده باشند و جامعه پيروي مورد نظرشان به وجود آمده باشد.
در ادامه آقاي فرزين از فعالين سياسي كشور نظرات خود را بيان كردند.
من در ابتداي سخن به عنوان يك پدر وظيفه خودم مي دانم كه از همه عذرخواهي كنم كه كاري ۳۰ سال پيش كرديم كه باعث شد بچه هاي ما امروز داخل اين چنين بازداشت شوند. مشكل ما اين بود كه كار بدون تفكر كرديم و هيچ نمي دانستيم كه چه خواهد شد. من هم شكنجه ساواك داشتهخ ام و هم جمهوري اسلامي. امروز شرايط ما به نحوي است كه كوچكترين حركت و تحليل نتيجه اي به بار مي آورد كه بر سر بچه هايمان آمد. اما زماني كه ما وسايل بيان افكارمان همچوه نشريات و… را نداريم از هر فرصتي براي اين منظور استفاده خواهيم كرد چه در اتوبوس چه بر سر چهارراهي و…
تنها كاري كه الآن بايد كرد اين است كه دست در دست هم دهيم ما شويم تا هيچ كس نتواند ما را بشكند. ديگر دوره كارهاي پشت پرده و شيخوخيت گذشته و اين كارها جواب نمي دهد و بايد عيان دفاع كرد. بايد خانواده هاي آنها تنها نگذاشت و همراهشان بود.
دكتر جمشيدي يكي ديگر از فعالين سياسي نيز نظرات خويش را اين چنين بيان كردند.
در ايران هر چه سعي شده استبداد ايجاد شود ولي در گذر زمان اين استبداد محدود تر شده و فضا به مرور بازتر شده است. درست است كه در مقاطع كوتاهي فشار زياد شده اما هيچگاه استبداد قبلي برگشت پذير نبوده است. در زمان انقلاب ما مي گفتيم استقلال آزادي جمهوري اسلامي. حال عده اي روي اسلام آن بيشتر پافشاري مي كنند اما نمي توان آن را ابزاري براي نيل به اهداف خود استفاده كنند.
اما ما در فضاي امروزيم حال چه بايد كرد؟ بي تفاوت باشيم؟ كه مسلماً خير مي خواهيم تغيير كنيم و اين تغيير بايد به سمت مطلوب باشد. اما ما مي نگريم و مي بينيم اين مجموعه مطلوب ما نيست. امام علي (ع) را مي بينيم و مقايسه مي كنيم كه با منتقدين و مخالفين خود چگونه برخورد مي كرد. حاكميت بايد با منتقدين كه تنها هدف اصلاح دارند، نحوه رفتار خود را تغيير دهد.
در ادامه اشكان آرشيان عضو انجمن اسلامي دانشگاه فردوسي مشهد با ذكر بخشي از شكنجه هاي وارده بر دانشجويان در بند رنجنامه چهارم خانواده دانشجويان بازداشتي كه شامل زير شكنجه هاي وارده بر دانشجويان است را قرائت كرد كه حضار را بسيار منقلب گرديدند.
امير خدابنده عضو انجمن اسلامي معلمان نقد وارد بر فضاي فعالين اجتماعي را عدم هماهنگي و تعامل با هم دانست و با ابراز اميدواري جهت تقويت روابط هرچه بيشتر نهادهاي مدني خواستار مقابله با اين گسست و همياري تشكلهاي مختلف گشت.
در انتها با فرا رسيدن زمان اذان مغرب حاضرين پس از برپايي نماز جماعت افطار كردند.
همچنين حامد منزه عضو انجمن اسلامي دانشگاه فردوسي مشهد بيانيه پاياني مراسم را قرائت نمود.

مراسم شيراز:
دانشجويان از ابتداي صبح در جوار مسجد دانشگاه نشستند كه از همان ابتدا با برخوردهاي حراست دانشگاه مواجه شدند كه سعي در پراكنده كردن دانشجويان داشت. با مقاومت دانشجویان و اجرای برنامه خانواده ي چند تن از دانشجويان در طي برگزاري مراسم از طرف افرادي كه خود را حراست دانشگاه معرفي مي كردند، مورد تهديد و ارعاب تلفني قرار گرفتند. به خانواده ی این دانشجویان گفته شده که فرزندانشان از دانشگاه اخراج خواهند شد. دانشجويان در محل استقرار خود پلاكاردهايي با مضامين غير قانوني بودن برخورد با دانشجويان، زنده و پويا بودن جنبش دانشجويي و… نصب كرده بودند. این مراسم تا افطار و نماز مغرب و عشا ادامه یافت.

مراسم شاهرود:
دانشجويان پيش از ظهر با حضور در دفتر انجمن اسلامي دانشجويان، با اجراي برنامه روزه سياسي، بازداشت دانشجويان اميركبير و نيز حكم لغو مجوز انجمن اسلامي دانشاه صنعتي شاهرود را محكوم كردند و پلاكاردهايي نيز با مضامين زير در دست داشتند: حمله ناجوانمردانه به دانشگاه محكوم است، دانشجويان در بند را آزاد كنيد، پروژه انقلاب فرهنگي دوم محكوم به شكست است.

مراسم دانشگاه ایلام:
در این دانشگاه نیز جمعی از دانشجویان در دفتر انجمن اقدام به برگزاری روزه سیاسی کردند که با فشار های حراست مجبور به ترک دانشگاه شده و مراسم را در بیرون دانشگاه ادامه دادند.

بیانیه ی دانشجویان سراسر کشور به مناسبت صدمین روز بازداشت دانشجویان امیر کبیر
دیر گاهی است که آزدی را در بند کرده اندو آزادمردان را به غل و زنجیر کشیده اند و به اسم عدالت نام عدالت را آلوده و با نام مهرورزی چهره مهر را تیره و تارکرد ه اند. گروهی را به نام کودتای خزنده طرد کرده اند و گروه دیگر را با نام براندازی نرم. آزادی را آزادی موافق می دانند و با چسباندن انواع و اقسام برچسب ها و اتهامات به منتقددان و دگراندیشان ابتدایی ترین حقوق را از آنان سلب نموده اند . با بستن و محدود کردن فضای عمومی فکر را در ذهن زندانی و آزادی بیان را آزادی «نفس کشیدن» به شرط حلقه به گوش بودن می خواهند.
نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان / گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس
پروژه برخورد با جنبش دانشجویی رسماً از اردیبهشت ماه ۸۶ کلید خورد روسیاهان ۲۰ آذر به تلافی چنان ننگی ۸ تن از آزادگان امیبر کبیر را به بند کشیدند تا نه تنها به خیال خام خود ، دانشگاه ، این آخرین سنگر مقاومت و ایستادگی در مقابل جهل و استبداد را برای همیشه ساکت کنند ؛ بلکه سرپوشی هم بگذارند بر ناتوانی و بی لیاقتی خود . اما از قضا سرکنگبین صفرا فزود ودر سالروز هتک حرمت حریم دانشجو و دانشگاه ، اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که در اعتراض به این همه مظلومیت و اعمال خلاف قانون در تحصنی شش نفره آرام و بی جنجال ، در مقابل دانشگاه امیر کبیر دستگیر شدند و ساعتی بعد اعضای ادوار تحکیم بی هیچ جرمی با شلیک هوایی و شکاندن قفل و ضرب شتم به یاران خود پیوستند تا معنای “مهرورزی” و “آزادی ۳۶۰ درجه ای” روشن و واضح تبیین شود. ما دانشجویان سراسر کشور اعتراض وایستادگی در مقابل اینهمه ظلم و تجاوز را وظیفه ی خود می دانیم و معتقدیم که اعمال فشار ،زندان،شکنجه و زیر پا گذاشتن حقوق انسانی هر منتقدی به معنای زیر پا گذاشتن حقوق تمام ملت ایران و محروم کردن جامعه از موهبت نقد و زمینه سازی برای استبداد مطلق و پایمال کردن تمامی ارزش های انسانی این مردم شریف است. بنابر این اعتراضات خود را در موارد زیر بیان می کنیم:
۱. علیرغم رد قاطعانه ی اتهامات از سوی مدیر مسئولان این نشریات و شواهدی که دال بر بی گناهی آنان وجود دارد ما شاهد بازداشت و برخورد غیر قانون با این دانشجویان بودیم این در حالیست که طبق اصل ۳۲ قانون اساسی « در صورت بازداشت موضوع اتهام باید با ذکر دلائل بلافصله و کتباً به متهم ابلاغ و تفهیم گردد و حداکثر مدت ۲۴ ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه فراهم می شود » اما نه تنها چنین روندی طی نشد بلکه اکنون قریب به ۱۰۰ رور است که این دانشجویان به طرز غیر قانونی در بازداشت به سر می برند و از حداقل حقوق قانونی یک متهم بی بهره اند
۲. طبق اصل ۳۵ قانون اساسی « در همه دادگاهها طرفین دعوی حق دارند برای خودوکیل انتخاب نماییند و اگر توانایی انتخاب وکیل را ندارند باید برای آنان امکانات تعین وکیل فراهم گردد » اما در مورد دانشجویان دانشگاه امیر کبیر شاهد آنیم که در طول این مدت وکیل آنان نه تنها قادربه ملاقات با آنان نبوده بلکه پرونده موکلان نیز در اختیار وی قرار نگرفته است .
۳. در حالی که اصل ۳۸ قانون اساسی صریحاً عنوان می دارد که « هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است و اجبار شخص به شهادت ،اقرار یا سوگند مجاز نیست .و چنین شهادت ، اقرار وسوگند فاقد ارزش و اعتبار است و متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می شود » اماخبرهای واصله از بند ۲۰۹ اوین و اظهارات خانواده های ایشان حاکی از آن است که تحت شدید ترین شکنجه های جسمی ، روحی و حتی جنسی قرار گرفته اند. ما دانشجویان نه تنها خواهان پایان دادن به این گونه اقدامات خلاف قانون و غیر انسانی ستیم بلکه طبق اصل مذکورخواستار مجازات کسانی هستیم که این اعمال خلاف قانون ، از قبیل : ضرب و شتم ، ایستادن همزمان ۷ نفر بر روی اعضای مختلف بدن آنان ، مجبور نمودن آنان به ایستادن های طولانی مدت « حتی تا ۴۸ ساعت» ، توهین به آنان و خانواده هاشان ، آزار جنسی دانشجویان ، چشم بند زدن و رو به دیوار قرار دادن آنان ، گرسنه نگه داشتن آنان به مدت ۲۸ ساعت ، بازجویی های طولانی مدت حتی تا مدت ۲۸ ساعت و…
۴. در طول این مدت طولانی بازداشت موقت ؟!!! خانواده ای این دانشجویان تحت شدید ترین فشار روحی و تهدیدات قرار گرفته اند به طوری که آنان را از هرگونه مصاحبه با رسانه ها و اظهار نظر در مورد وضعیت فرزندشان منع نموده بودند.و پس از هرگونه اعتراض نسبت به اینروند تهدید به مسایلی از قبیل جلوگیری از کسب و کار ، تفتیش منازل آنان ، اعمال فشار بیشتر به فرزندان بازداشتی شان و حتی قتل شده اند .سوال ما این است که کدام اصل از اصول شرعی حقوق بشری و یا قانونی این گونه اقدامات شنیع را تایید می کند
۵. روند بازداشت، بازجویی و تحت فشار قرار دادن دنشجویان موید این است که بازجویان و آمران این پروژه نخ نما شده ، درصدد آنند که اعترافات خاصی از این دانشجویان بی گناه اخذ نموده و بر اساس همین اعترافات آنان را محاکمه نماید این در حالی است که طبق ماده ۲۴ آیین دادرسی کیفری « دلائل کافی برای بازداشت باید قبل از احضار متهم فراهم شده باشد نه اینکه در بازداشتگاه این دلایل فراهم شوند»
۶. در حالی که اصل ۲۷ قانون اساسی صراحتاً بیان می دارد « تشکیل اجتماعات و راهپیمایی بدون حمل سلاح به شرطی که مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است » متاسفانه با تحصن آرام تنها ۶ تن از اعضای شورای مرکزی تحکیم وحدت به اسم اقدام علیه امنیت ملی به شدت برخورد شد و دانشجویان را قریب به یک ماه بازداشت می نمایند و در طول این مدت نه تنها از حداقل حقوق یک متهم از قبیل حق برخورداری از وکیل و ملاقات با وی ، تفهیم اتهام وارسال پرونده ظرف مدت ۲۴ ساعت به مراجع صالحه قضایی و… محروم بودند بلکه تحت فشار های شدید جسمی و روحی قرارداشتند و به خانواده آنان نیز همانند خانواده دانشجویان امیر کبیر برخورد شد .طنز تلخ ماجرا اظهار نظر قاضی پرونده پس از آزادی این دانشجویان است که تحمل یک ماه آزار،اذیت و شکنجه را ، « تنبه » و نه «تنبیه» دانست. حال سوال ما این است که « تنبیه » یا « تنبه » به چه جرمی و به کدامین گناه ؟ و اگر این « تنبه » است پس « تنبیه»از دید آنان چیست ؟
۷. برخورد های قهری ، حذفی و فشار های غیر قانونی تنها محدود به جنبش دانشجویی نشد ؛ دفتر حزب قانونی و رسمی سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی ( ادوار تحکیم وحدت ) مورد یورش و تهاجم قرار گرفت وچند تن ازاعضای این سازمان بازداشت و به مدت یک ماه « تنبه » شدند . هنوز داغ توقیف روزنامه هم میهن و فیلتر شدن خبرگزاری ایلنا کهنه نشده بود که تاریک اندیشان حضور شرق را نیز برنتافتند تا فقط این دانشجویان نباشند که از خان مهرورزی عدالت گستران طرفی برده باشند
در پایان ما دانشجویان ضمن استقبال از آزادی اعضای دفتر تحکیم وحدت و سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی نه تنها بر ضرورت آزادی هر چه سریع تر دگر یاران دبستانیمان تاکید می کنیم بلکه خواهان مجازات متخلفین و متعرضین به حقوق قانونی وانسانی دانشجویان می باشیم.

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پیام نور مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سجاد مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود
مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ایلام
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پایه دامغان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سبزوار
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهرکرد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ارومیه
جمعی از فعالین انجمن دمکراسی خواه دانشگاه تهران
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز و علوم پزشکی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت معلم تهران

HOME