گفتگو با امیر رئیسیان از وکلای پرونده دانشجویان دانشگاه زنجان

13.08.09

خبرگزاری هرانا : امیر رئیسیان، وکیل دو تن از دانشجویان دانشگاه زنجان، علیرضا فیروزی و سورنا هاشمی، احکام صادر شده برای آنان را خلاف قانون و روند دادگاه می داند. در خرداد ماه سال گذشته، در پی حتک حرمت یکی از دختران دانشجو توسط معاون دانشجویی پیشین دانشگاه زنجان، تحصنی در این دانشگاه شکل گرفت که 6 نفر از دانشجویان این دانشگاه بازداشت و سپس به دادگاه احضار شدند. در این میان علیرضا فیروزی به یک سال و چهارماه حبس تعزیری و سورنا هاشمی به یک سال حبس تعزیری محکوم شده اند. در همین زمینه مصاحبه ای با امیر رئیسیان انجام شده است که در ادامه می آید. نکته قابل ذکر، بازداشت غیرقانونی محمد علی دادخواه دیگر وکیل این دانشجویان است. وی 17 تیر ماه به اتهامات واهی بازداشت و به بند امنیتی زندان اوین منتقل شده است. -    آقای رئیسیان درباره احکام صادرشده برای دانشجویان دانشگاه زنجان توضیح بدهید. متاسفانه حکمی که توسط دادگاه زنجان صادر شده است واجد بسیاری از ایرادات قضایی است، اولین بحثی که درباره این مورد صورت گرفته این است که در جلسه دادگاه هم بحث شد اتهام وارده و رکن قانونی اتهام انتسابی هیچ مناسبتی با رفتاری که توسط موکلین بنده صورت گرفته ندارد. آن چیزی که منتسب شده است به موکلین بنده، آقای علیرضا فیروزی و سورنا هاشمی ماده 498 قانون مجازات اسلامیست که اصولا این ماده راجع به جرائمی است که اقدام از طریق تشکیل سازمان، گروه یا دسته یا جمعیت به هدف اخلال در نظم و امنیت عمومی است یعنی آنچه که اتفاق افتاده فاقد هرگونه سازمان بندی و نظم سازمانی و ایجاد دسته و جمعیت بوده و یک رفتار کاملا خود جوش بوده است. و حتی رفتاری کاملا طبیعی بوده که بسیاری از دانشجویان در دانشگاه های سراسر کشور این رفتار را در شرایطی که در دانشگاه زنجان اتفاق افتاده است انجام می دهند. و برای انجام دادن این رفتار هم هیچ سازمان و گروه و دسته ای تشکیل نمی شود، یک تحصن و اعتصاب دانشجویی بوده به هدف اعتراض که متاسفانه به دلیل سوء مدیریت دچار بحران هم شده و به دلیل این که خواسته های دانشجویان مبنی بر بازداشت سریع متخلفین و مجازات متخلفین تامین نشده یک سری تبعات هم برای دانشگاه داشته، اما در امنیت درون و بیرون از دانشگاه هیچ اخلالی ایجاد نشده است. بلکه دانشجویان با تشکیل انتظامات در درون دانشگاه امنیت دانشگاه را تامین کرده اند ابعاد قضیه هم به بیرون از دانشگاه هیچ انتقالی پیدا نکرده است و هیچ اخلالی در امنیت خارج از دانشگاه هم بوجود نیامده است. از همه این ها گذشته اگر این امنیت هم به خطر می افتاد، اخلال در این امنیت از طریق نظم سازمانی نبوده است یعنی هیچ گروه و سازمان و دسته و جمعیتی تشکیل نشده فاقد هرگونه تشکل و تشکیلاتی که بخواهد این رفتار را کنترل و مدیریت کند. پس موضوع ماده 498 قانون مجازات اسلامی که هر دو موکل من محکوم به این اتهام شدند به هیچ وجه انتباقی با رفتاری که از آن ها سر زده و رکن مادی که وجود داشته ندارد و از آن جایی که ما می دانیم که  طبق اصول حقوق جزا فقدان هر یک از ارکان سه گانه جرم که عبارتند از رکن مادی قانونی و معنوی موجب فقدان جرم می شود پس چون رکن قانونی وجود ندارد جرمی صورت نگرفته است. مطابق اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها اصول 37 و 168 قانون اساسی. اما فارغ از این مطلب متاسفانه درباره آقای علیرضا فیروزی اتفاقی افتاده است که جای تعجب بیشتری دارد ایشان محکوم شده اند به تبلیغ علیه نظام، از آن جایی که ما می دانیم مطابق ماده 500 قانون مجازات اسلامی، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی یک عبارتی برای آن به کار گرفته شده است که آن عبارت نشان دهنده کیفیت انجام این فعل است. گفته شده است فعالیت تبلیغی، اول از آن جایی که تبلیغ مصدر باب تفعیل است استمرار و تکرار برای تحقق آن ضرورت دارد و این مساله در دفاع ما در دادگاه بدوی آمده بود و این بحث تازه ای هم نیست، بحثی است که در پرونده مجله ایران مهر موجب صدور رای برائت برای مدیرمسئول این نشریه شد و در پرونده دانشجویان دانشگاه چمران اهواز موجب برائت آنان شده و پرونده های دیگر این دفاع دفاع موثری بوده است. در ثانی فعالیت تبلیغی کاملا متفاوت است از فعل تبلیغی، فعل تبلیغی یک بار انجامش هم فعل است اما فعالیت از آن جایی که می دانیم صیغه ی مبالغه است در ادبیات عرب، ضرورت به تکرار و تکرار شدید دارد، ما کسی را می گوییم فعال که رفتاری را مرتبا از خود بروز دهد بنابراین فعالیت تبلیغی که منتسب شده است به موکل بنده آقای علیرضا فیروزی و فعالیتی از ایشان دیده نشده، حتی بنده فعل ابلاغی را هم نمی پذیرم چه برسد به فعل تبلیغ بنابر این چیزی که مشخص است این که به دفاعیات ما پرداخته نشده در دادگاه و هیچ توجهی به دفاعیات ما نشده و این تنها دفاعیات بنده یا جناب آقای دادخواه هم نبوده و به دفاعیات موکلان دیگر متهمان پرونده هم غیر مسموع واگذارده شده. متاسفانه در این پرونده افرادی بوده اند که حتی در همان تحصن دانشگاه زنجان نقش های متفاوتی داشته اند و کم و کیف متفاتی در پرونده ذکر شده است ولی برای همه احکام یک سان صادر شده است.به عنوان مثال موکلین من که نقش بسیار کمی در پرونده داشته اند با دیگر متهمان حکم یکسان گرفته اند. نهایتا ما امیدمان به دادگاه تجدید نظر است با توجه به این که وکیل دیگر آقایان، جناب آقای محمد علی دادخواه به اتهامات واهی بازداشت شده اند متاسفانه ما امکانات دفاعمان کاهش پیدا کرده است ولی ما سعی مان بر این است که دادگاه تجدید نظر را قانع کرده و استدلالمان را برای دادگاه تجدید نظر تشریح بکنیم که با توجه به این استدلال رای برائت موکلین ما صادر شود و عدالت تامین شود. -    پیش از دادگاه به نظر می رسید که دادگاه به صورت علنی برگزار می شود، چه اتفاقی پیش از دادگاه رخ داد که دادگاه به صورت غیر علنی برگزار شد؟ اصولا، اصل بر علنی بودن دادگاه است بر اساس اصول آیین دادرسی کیفری، در بعضی جرائم دادگاه می تواند اعلام کند که به علت ضرورت دادگاه به صورت غیرعلنی برگزار می شود، در این پرونده دادگاه اعلام غیرعلنی بودن دادرسی نکرد که بر این اساس مطابق اصل دادگاه علنی است و حضور خبرنگاران و افراد مختلف جهت تامین خبر در جلسه دادگاه آزاد است بنابراین هم دادگاه اعلام نکرده و هم این که اصل مغایر با عرض بنده است که باید دادگاه به صورت علنی برگزار می شد. اما با وجود عدم اعلام غیر علنی بودن دادگاه شرایط به گونه این پیش رفت که در واقع جلسه رسیدگی را برای عده ای غیر علنی کرد منهی افرادی که ما نمی دانیم مبنای حضورشان در دادگاه چیست. افرادی که به ظاهر منتسبین دستگاه های امنیتی بودند حتی این مساله هم به ما گفته نشد و علت حضورشان در جلسه دادگاه هنوز هم نا معلوم است اگرچه ما هیچ مخالفتی با حضور آن ها نداریم کما اینکه ما معتقدیم باید اجازه حضور به دیگر افراد هم داده می شد مانند دانشجویان دانشگاه زنجان و افرادی که دوست داشتند از روند پرونده مطلع شوند و مطبوعات. منبع خبر : مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران

HOME