وكيل محسن سازگارا نسبت به محكوميت موكلش اعتراض كرد

 04/07/1385 

تهران- خبرگزاري كار ايران

وكيل محسن سازگارا از اعتراض خود نسبت به حكم پنج سال حبس تعزيري و پنج سال محروميت از حقوق اجتماعي موكلش، به شعبه تشخيص ديوان عالي كشور خبر داد.


شيرزاد حيدري شهباز در گفت‌‏وگو با خبرنگار "ايلنا" با اعلام اين مطلب، گفت: پيش از اين شعبه 36 دادگاه تجديدنظر استان تهران، محكوميت پنج سال حبس تعزيري و پنج سال محروميت از حقوق اجتماعي سازگارا را به اتهام اقدام عليه امنيت كشور با تشكيل گروه غيرقانوني "ائتلاف ملي آزاديخواهان" جهت برهم زدن امنيت كشور و تهيه و انتشار دستورالعمل نافرماني مدني تحت عنوان "مانيفست" تأييد كرده بود كه نسبت به اين حكم به شعبه تشخيص ديوان عالي كشور اعتراض كردم.
وي در توضيح موارد اعتراضي خود گفت: محسن سازگارا در سال 1381 با شكايت وزارت اطلاعات (قبل از تشكيل دادسرا) در دادگاه مستقر در فرودگاه تحت تعقيب قرار گرفت و پس از تشكيل دادسرا و دادگاه انقلاب شعبه 26 اين دادگاه به همان اتهامات (اقدام عليه امنيت ملي، تبليغ عليه نظام و غيره) تحت پيگرد قرار گرفت. با توجه به اينكه حسب تبصره چهار الحاقي قانون اصلاح قانون تشكيل دادگاه‌‏هاي عمومي و انقلاب كه مقرر مي‌‏دارد؛‌‏ "جرايمي كه تا تاريخ اجراي اين قانون به طور مستقيم در دادگاه مطرح شده است، در همان دادگاه بدون نياز به كيفرخواست و رسيدگي دادسرا رسيدگي خواهد شد و چنانچه نياز به تحقيقات يا اقداماتي جهت كشف جرم يادشده دادگاه بايد رأساً نسبت به انجام آن اقدام ننمايد، دادسرا و دادگاه انقلاب صلاحيت رسيدگي نداشته‌‏اند، اقدامات به عمل‌‏آمده و آراء صادره خلاف قانون هستند".
وكيل محسن سازگارا افزود: اتهامات وارده به موكلم سياسي بوده و رسيدگي به اتهامات سياسي نيز حسب اصل 168 قانون اساسي و تبصره يك ماده چهار قانون اصلاح قانون تشكيل دادگاه‌‏هاي عمومي و انقلاب مي‌‏بايست علني و با حضور هيأت منصفه و در دادگاه كيفري استان رسيدگي شود.
حيدري شهباز ادامه داد: ماده 15 قانون بازسازي نيروي انساني وزارتخانه‌‏ها و موسسات دولتي مصوب پنجم مهر ماه 1360 نيز جرايم سياسي و نظامي را احصاء كرده و با توجه به اينكه اتهامات وارده به سازگارا كه موضوع حكم واقع شده، منطبق بر مصاديق مقرر در قانون مذكور هستند، اين قانون قرينه‌‏هايي در تعيين مصاديق جرايم سياسي بوده است. ضمن اينكه حقوقدانان اسلامي، جرم سياسي را منطبق بر «بغي» مي‌‏دانند كه البته در حقوق اسلامي هم مسبوق به سابقه است، لذا با توجه به اينكه احكام صادره برخلاف قانون و خلاف شرع هستند، منطبق بر تبصره دو ماده 18 بوده و مي‌‏بايست نقض شوند.

HOME