خرد گریزی، بی تدبیری، خشونت ورزی

24.11.09

خبرگزاری ديده بان حقوق بشر كردستان: به دنبال برگزاری تجمعی از سوی دانشجويان كُرد در دانشگاه تهران در اعتراض به اعدام احسان فتاحيان، پنج نفر از دانشجويان كُرد شركت كننده در اين تجمع بازداشت شدند. اتحاديه‌ی دمكراتيك دانشجويان كُرد با صدور بيانيه‌ای اعتراض خود را نسبت به بازداشت اين دانشجويان ابراز داشته است كه متن كامل اين بيانيه در پی می‌آيد.

خرد گریزی، بی تدبیری، خشونت ورزی

کنش‌های عظیمی که در تاریخ مخرب زمین میان حاکمان و مردمان‌شان بر سر احقاق حقوق ابتدائی‌شان رخ داد، آزمونی با نتایج فرخنده بود. حکام عاقبت بر این قضیه گردن نهادند که حقوق مسلم و ابتدایی مردمان‌شان به عنوان شهروند را بپذیرند و این زمینه‌ای برای حضور عقلانیتی سنجشگر در سیاست بود. چنین سیاست عقلایی شده‌ای، دولت‌ داران را موظف به میدان دهی به مردم برای شکل دهی به زندگی فردی و اجتماعی خود می‌کرد. چنین روشی به واقع می‌تواند تجربه‌ای گران‌بها برای زندگی اجتماعی، فردی و سیاسی امروز ما باشد. چرا که این رویکرد سلامت فکری، روانی و اخلاقی مردم را در جامعه تضمین و نهادینه می‌کند.

مخرب زمین سال‌هاست که طفل خود را پس از فراز و نشیب‌های بسیار به سلامت زایمان نمود، اما جامعه ایران هم اندر خم یک کوچه، در مواجه با دردهای این زایمان است. دردهایی که با گذشت سال‌ها هنوز سر منزل خود را باز نیافته است. اما حقیقتا قصه‌ی استبداد سیاسی در جامعه‌ی ایران داستانی پرغصه دارد. آشوبی که این استبداد کهن به پا کرده راه را در پایان دادن به آن دردها بسته است.

دانشجویان و فعالین کورد در تهران، در اعتراض به اعدام احسان فتاحیان (که خود این عمل در ذاتش حرکتی غیرانسانی و غیرحقوقی بود)، به دلیل نفس عمل اعتراضی، آن هم به شیوه‌ای مسالمت آمیز، و با شعار آزادی زندانیان سیاسی و نفی خشونت و اعدام و محکوم کردن آسمیلاسیون فرهنگی و زبانی در کرماشان و ایلام، بازداشت و روانه‌ی زندان می‌شوند.

آن‌چه ما از قانون اساسی جمهوری اسلامی می‌دانیم، اعتراض مسالمت آمیز جزوی از حقوق تعریف شده‌ی ملت در قانون اساسی است. تضاد در رفتار و گفتار نمونه‌ی بارزی از ماهیت روش‌های استبدادی است. البته طبیعی نیز می‌نماید که نظامی که خود را امتداد ملت تعریف نمی‌کند، نباید انتظار برآوردن حقوق طبیعی، مطالبات مردم و استفاده از خرد جمعی در سیاست را داشت.

شیوه‌ی تمام نظام‌هائی که آئین استبدادی دارند شیوه ای رضایت‌مندی است، نه شیوه‌ی نقادی و اعتراضی. البته این رضایت‌مندی بر تنش حکام، ایجاد رکود، خفگی و تلقین فضای تک صدایی با استفاده از ابراز خشونت است. پرسش پیش رو این است که مسئولان درون حکومتی دم از وحدت می‌زنند اما سیستمی که تمامی افعالش در گسست کامل با مصلحت عمومی مردم است، چگونه می‌توان دم از وحدت، حال به هر شکلش زد.

دستگیری پنج فعال دانشجویی کورد، به نام‌های لیدا محمدی، سروه ویسی، آمانج رحیمی، احمد اسماعیلی و پخشان عزیزی، سیاست جمهوری اسلامی را برای فشار بر فعالین مدنی و دانشجویی بی ‌پرده و بی‌لکنت بیان می‌دارد. روشن است هنگامی که فضای گفتمان از بین رود و نظام نتواند پاسخگوی اعمال خود و مطالبات مردم باشد؛ جز توسل و سرکوب، بازداشت و خشونت روش دیگری را نمی‌توان برگزیند. امروز گفتمان غالب جمهوری اسلامی، گفتمان حذفی است. زمانی که خشونت ورزی سایه بر فضا افکند و گفتمان حذفی باشد، قانون گریزی و لگدمال کردن آن توسط متولیان حکومت، امری اجتناب ناپذیر است.

اتحادیه دموکراتیک دانشجویان کورد، با پیگیری مسائل پیش آمده به شدت نگران ادامه‌ی این فضای کرخت و رقت باری است که حاکمیت در بستن و منفعل کردن آن بسیار کوشیده است. امروز جمهوری اسلامی در جلوه ای گام بر می‌دارد که بی‌تدبیری و خردگریزی در روشی از اصول پایه‌ای آن است. این رویه نه تنها گره‌ای از کار فرو بسته حاکمیت را نخواهد گشود؛ بلکه بر دامنه دار کردن و مصیبت آفرینی‌ها ی آن بیش‌تر می‌افزاید.

 

HOME