کشتار ۶۷؛ تحقق عدالت دیر یا زود دارد اما سوخت و سوز ندارد

سه شنبه ۱۲ شهریور٬ ۱۳۹۸-۲۰۱۹-۰۹-۰۳-SOS Iran- دویچه وله گزارشی از مراسم یادبود قربانیان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ منتشر کرده است. سخنان آقای عبدالکریم لاهیجی (رئیس جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران و رئیس افتخاری فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر) در این مراسم را در زیر می‌خوانید.

مادران میدان “مایو” و مادران مبارز میهن ما

سه شنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۴-۲۰۱۶-۰۳-۰۱-IranSOS- مینا انتظاری: آیا آرمان آزادی خواهی ملت بزرگ ایران در این چند دهه، و رویای نیمه تمام نسل ما، با آنهمه رنج و شکنج و رزم و رشادت، واقعآ آن طور که بی بی سی میگوید به رقابت بین دو آخوند شیاد یعنی خامنه ای و رفسنجانی، و جدال قدرت بین چند ملای پیر و سنگدل و باندهای تبهکارشان تنزل یافته است؟ آیا ایران زمین با آن فرهنگ و تمدن تاریخیش، حالا در این دنیای مدرن، سزاوار است که با مشتی جلاد و شکنجه گر و اشغالگر بیوطن شناخته و معرفی شود؟!

پشت همین پیچ میرسیم!

جمعه ۲۲ اسفند ۱۳۹۳-۲۰۱۵-۰۳-۱۳-IranSOS- مینا انتظاری: اواسط اسفند ماه سال ۱۳۵۷ حدود سه هفته بعد از شروع حاکمیت ملاها در ایران، در حالیکه چماقداران «حزب الله» با شعار رذیلانه “یا روسری یا توسری” برای ایجاد هراس در خیابانها جولان میدادند و علنآ زنان و دختران را تهدید به سرکوب میکردند، درست در سالگرد “روز جهانی زن” هزاران تن از دختران و زنان آزاده تهران با شعار “ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم” در خیابانهای مرکزی پایتخت، اولین تظاهرات و حرکت اعتراضی را بر علیه پدیده نوظهور “فاشیسم مذهبی” و حاکمیت ارتجاع و واپسگرایی، انجام دادند.

دوزخیان روی زمین

جمعه ۱۸ مهرماه ۱۳۹۳ ۲۰۱۴-۱۰-۱۰-IranSOS- مینا انتظاری: در سالروز ۱۰ اکتبر، روز جهانی «نه به اعدام» یاد تنی چند از یاران همبندم را گرامی میدارم که در جمهوری جمجمه و جنایت، به ملایان فاشیست «نه» گفتند و «اعدام» شدند
یک روز عصر اواخر شهریور شصت بود که “مریم عبدالرحیم کاشی” و همکلاسی اش “مهناز تهرانی” را به بند ما، بند یک آپارتمانها در اوین آوردند. هردو بشدت با کابل شکنجه شده بودند بطوری که بسختی میتوانستند راه بروند. در موقع ورود، به کمک بچه ها زیر بغل آنها را گرفتیم و در گوشه ای از آن بند شلوغ جا دادیم و با امکانات ناچیزی که داشتیم به تیمارشان پرداختیم.

زنان دلاور سر به دار!

۲۸ مرداد ۱۳۹۳-۲۰۱۴-۰۸-۱۹-IranSOS- مینا انتظاری: بسیاری از زندانیان سیاسی دهه سیاه شصت در بند زنان زندانهای اوین و قزل حصار و گوهردشت، در هنگامه نفس گیر تراکم بندها و سلولها، و یا در سکوت سنگین شبهای تیرباران، و یا در فریاد بی صدای دوزخیان روی زمین در “تابوت” و “قیامت” و “واحد مسکونی” و سرانجام در راهروهای مرگ، خاطرات فراموش ناشدنی و البته تلخ و شیرینی از «یاران سر به دار» خود در یادها به امانت دارند. یادمانده هایی از کبوتران طوقی و از دختران آفتاب با گلوبندی از شبق در کبودی پر رنگ بجا مانده از طناب دار بر گردنهای برافراشته شان…. دلاوران سر به داری همچون شِکر محمدزاده، منیره رجوی، فروزان عبدی….

زنان دلاور سر به دار!

۲۸ مرداد ۱۳۹۳-۲۰۱۴-۰۸-۱۹-IranSOS- مینا انتظاری: بسیاری از زندانیان سیاسی دهه سیاه شصت در بند زنان زندانهای اوین و قزل حصار و گوهردشت، در هنگامه نفس گیر تراکم بندها و سلولها، و یا در سکوت سنگین شبهای تیرباران، و یا در فریاد بی صدای دوزخیان روی زمین در “تابوت” و “قیامت” و “واحد مسکونی” و سرانجام در راهروهای مرگ، خاطرات فراموش ناشدنی و البته تلخ و شیرینی از «یاران سر به دار» خود در یادها به امانت دارند. یادمانده هایی از کبوتران طوقی و از دختران آفتاب با گلوبندی از شبق در کبودی پر رنگ بجا مانده از طناب دار بر گردنهای برافراشته شان…. دلاوران سر به داری همچون شِکر محمدزاده، منیره رجوی، فروزان عبدی….

اولین نام در شبانگاه قتل عام: “مریم گل”

چهارشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۳-۲۰۱۴-۰۷-۳۰-IranSOS- مینا انتظاری: هر از گاهی که در ِ بند معروف ۸ زندان قزلحصار باز می شد و یک گروه جدید زندانی، باصطلاح برای تنبیه بیشتر به این بند منتقل می شدند، «حاج داوود رحمانی» رئیس لومپن قزلحصار دم در می ایستاد و با لات بازی و لودگی خاص خودش به صف بچه های تازه وارد تیکه می انداخت و می گفت: « نیروهای بالنده به پیش! اینجا منطقۀ آزاد شدَس، همه منافق و سر موضع اند، برید به پیوندین به تاریخ! »… بچه های تنبیهی معمولآ از بندهای دیگر زنان در قزلحصار و یا مستقیمآاز اوین راهی این بند می شدند.

بر میهنم چه رفته است؟

پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۳ -۲۰۱۴-۰۶-۰۵ -IranSOS- مینا انتظاری: در حالی که به نظر می‌رسید تمام این جریان و سیر پیوسته‌ی تحولات، واقعاً به یک تار موی بند باشد که هر لحظه می‌توانست در نقطه‌ای پاره شود و همه چیز متوقف گردد، ولی به هر تقدیر و با هر حکمتی که بود، این تار موی پاره نشد و من در شرایطی کاملاً استثنایی از آن جهنمی که آخوندها به نام بهشت آفریده بودند، نهایتاً جستم!  

گرامی داشت یاد یاران ۲۵مین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷

مردگان این سال عاشق ترین زندگان بودند»
میزگرد و سخنرانی روشنگرانه تنی چند از شاهدین جنایات ملایان در زندانهای ایران
با حضور زندانیان سیاسی از بند رسته و فعالین حقوق بشری:

Copyright © ۱۴۰۳ استفاده از مطالب این سایت با ذکر منبع آزاد است. All rights reserved.



ارسال