دوشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۳-۲۰۱۴-۰۹-۱۵-IranSOS- نماینده کارگران کارخانه آجر پزی نکا از تعویق ۲ ماه حقوق ۸۰ نفر از کارگران این کارخانه به سبب کمبود منابع مالی خبر داد. این کارگر به ایلنا گفت: کارخانه آجر پزی نکا به دلیل کمبود نقدینگی و مشکلات که در زمینه فروش محصولات خود دارد، توان پرداخت به موقع حقوق کارگران و سایر هزینه‌های جانبی کارخانه را ندارد. به همین دلیل کارگران این کارخانه از روز شنبه (۲۲ شهریور) طی یک اعتراض صنفی، تولید این کارخانه را محدود کرده‌اند. او معوقات حقوقی کارگران را مربوط به تیر و مرداد ماه سال جاری دانست و افزود: علاوه بر ۲ ماه حقوق، بخش قابل توجهی از حق بیمه کارگران نیز به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نشده است.
به گفته وی، رکود بازار ساخت و ساز به فعالیت کارخانه‌های آجر ماشینی لطمه وارد کرده و کارخانه‌های مستقر در شهرستان نکا توان رقابت در این بازار را ندارند.
نماینده کارگران در این زمینه اضافه کرد: یکی دیگر از مشکلات این کارخانه، صدور بی‌رویه مجوز ساخت کارخانه‌های تولید کننده آجر ماشینی در منطقه نکاست به طوری‌که حدود ۱۵ واحد تولیدی در منطقه فعالند و این تعداد کارخانه به تناسب نیاز بازار منطقه و حتی استان، تولید را فاقد صرفه اقتصادی می‌کند.
او افزود: نیاز بازار مصرف منطقه یک میلیون تن است اما کارخانه‌ها ۳ میلیون تن آجر به بازار عرضه می‌کنند.
این کارگر در بخش دیگری از سخنانش در خصوص تاثیرات افزایش قیمت حاملهای انرژی در روند تولیدات کارخانه‌های آجر پزی اظهار داشت: پس از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها اکثر کارخانه‌های تولید کننده صنعتی و نیمه صنعتی و سنتی آجر در استان دچار رکود شدند.
او در توضیح گفت: پیش از این کارخانه آجر پزی نکا بابت یک ماه قبض گاز ۳۰ میلیون تومان پرداخت می‌کرد اما امروز این رقم به بیش از ۸۰ میلیون تومان رسیده است این در حالیست که افزایش قیمت یک قطعه آجر به نسبت ۷ سال پیش تغییری نکرده است.
نماینده کارگران آجرپزی نکا افزود: قیمت یک قطعه آجر سال ۸۷، ۲۲۰ تومان بود که این رقم سال ۹۳ به ۲۰۰ تومان کاهش یافت و این درحالیست که رقم پیشنهادی اداره بازرگانی استان مازندران به تولید کنند‌گان آجر ۲۹۰ تومان است.
به گفته وی، آنچه باعث کاهش قیمت آجر در منطقه نکا شده عرضه بیش از حد آجر به بازار از سوی تولید کندگان داخل استانی و واحدهای خارج از استان است «آن‌ها برای رهایی از مشکلات مالی قیمت تولیدات خود را روز به روز کاهش می‌دهند و حتی با ضرر به مشتریان خود می‌فروشند.»
به گفته این کارگر، اگر مسئولان دولتی برنامه‌ای جدی برای رفع مشکلات صنایع بحران زا نداشته باشند این صنایع در خطر نابودی قرار خواهند گرفت و در این میان طبعا بیشترین ضرر و زیان را کارگران متحمل خواهند شد.