پنج شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۳-۱۲-۲۰۱۴-۱۲-۰۴-IranSOS- رسول حردانی زندانی سی ساله و برادر خالد حردانی زندانی سیاسی امنیتی بند ویژه امنیتی زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت) از روز دوشنبه هفته گذشته در اعتصاب غذا به سر می برد. آقای حردانی با عنوان اینکه «جرم من چیست؟ یا آزادم کنید و یا اعدام» تهدید کرده که در صورت تداوم بی تفاوتی مقامات قضایی اقدام به دوختن دهان خود خواهد کرد.
به گزارش کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، رسول حردانی زندانی جوانی که در سن پانزده سالگی و در جریان پرونده جنجالی خالد حردانی در سال ۱۳۷۹ دستگیر و به بیست و دو سال زندان محکوم گردیده است، با درخواست آزادی خود از ۹ روز پیش بدین سو دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده است.
از سوی دیگر و به نقل از زندانیان زندان گوهردشت کرج، خالد حردانی، شهرام و فرهنگ پورمنصوری سه عضو زندانی دیگر این خانواده که با محکومیت های طویل المدت در این زندان به سر می برند نیز تهدید کرده اند که در صورت تداوم اعتصاب غذای رسول حردانی، در حمایت از وی دست به اعتصاب غذای اعتراضی خواهند زد.
رسول حردانی در سال ۷۹ و در حالی که تنها پانزده سال داشت، به اتهام اخلال در امنیت پرواز در هواپیمای مسافربری «یاک ۴۰» مسیر اهواز به بندرعباس، بازداشت و نهایتا به تحمل بیست و دو سال زندان محکوم گردید. موضوع این حادثه بعدها دستمایه اصلی فیلم ارتفاع پست ساخته ابراهیم حاتمی کیا شد. وی در نامه ای که بعدها منتشر کرد به این موضوع اشاره می کند که در ماجرای اقدام به ربایش هواپیمای «یاک ۴۰» تا زمان بروز این اتفاق اطلاعی از آن نداشته و تنها هنگامی که با چهره خون آلود برادر خود مواجه می گردد، با از دست دادن کنترل خود و با توجه به غرور دوران نوجوانی با ماموران حاضر در هواپیما درگیر می شود که همین امر موجب صدور محکومیت بیست و دو ساله برای وی می گردد.
رسول حردانی پس از سپری کردن قریب به هشت سال از دوران محکومیت خود در سال ۸۶ و پس از سپردن وثیقه از زندان آزاد شد، اما کمتر از دو سال پس از آزادی در سال ۸۸ و در جریان ناآرامی های سال ۸۸ مجددا بازداشت و برای سپری کردن باقیمانده محکومیت بیست و دو ساله خود روانه زندان اوین تهران شد.
هرچند آقای حردانی هم اکنون با عنوان «سپری کردن مابقی میزان محکومیت» خود در زندان به سر می برد، اما پس از بازداشت وی در سال ۸۸ و انتقال به زندان اوین، برخورد و نگاه مقامات قضایی با وی همواره به عنوان یکی از بازداشت شدگان جریانات پس از انتخابات مناقشه برانگیز و پربحث سال ۸۸ بوده که بارها منجر به شکنجه های سخت جسمی پس از بازداشت مجدد و انتقال چندین باره و بیهوش به بهداری زندان اوین گردیده است.
وی در بخشی از رنج نامه خود می گوید: «…پس از ماه ها انفرادی (سال ۷۹) در سلول های وزارت اطلاعات تحت سخت ترین شرایط نگهداری شدم و در آخر محکوم به ٢٢ سال حبس شدم و هر چه از قاضی شعبهٔ ٢٠ دادگاه انقلاب پرسیدم که اتهام من چیست، با نیشخند وی مواجه شدم که می گفت: هر موقع دندان هایت ریخت و مو‌هایت سفید شد متوجه می شوی و حالا ١۵سال از آن روز می گذرد و من ١۵سال از بهترین دوران جوانی ام را در زندان سپری کرده ام، هر چه نامه می نویسم یا مفقود می شود و یا با آن مخالفت می شود، چه برای اعطای مرخصی استعلاجی و چه آزادی…»