پنجشنبه ۰۳ اردیبهشت ۱۳۹۴-۲۰۱۵-۰۴-۲۳-IranSOS- کارگران کارخانه سینجر می‌گویند با وجود آنکه کارفرمای این کارخانه دستمزد و بیمه کارگران را به موقع پرداخت می‌کند اما کارگران با قراردادهای کوتاه مدت یک ماهه کار می‌کنند و در پایان هر ماه نگران از دست دادن شغلشان هستند. به گفته کارگران سینجر ، این کارخانه در سال جاری به دلایلی همچون کمبود برخی مواد اولیه تولید (ورق استیل برد) و ورود رقبای جدید دچار کاهش تولید و سفارش شده است. بطوری که تعدیل کارگران در بهمن ماه سال گذشته (۹۳) واخراجی‌های اخیر به سبب پائین بودن حجم سفارشات محصولات تولیدی انجام شده است.
منابع کارگری ایلنا در کارخانه «سینجر» از تهدید امنیت شغلی بیش از ۴۰۰ کارگر قرار موقت این واحد تولید کننده انواع لوازم خانگی در جنوب شرقی تهران خبر می‌دهند. کارگران این کارخانه به ایلنا گزارش داده‌اند که این واحد تولیدی پیش از سال ۹۴ بیش از ۵۰۰ کارگر داشت که این تعداد به تدریج تا به امروز به حدود ۴۰۰ نفر تقلیل یافته است. بنا بر این گزارش، مدیران کارخانه سینجر در دی ماه سال ۹۳ حدود ۸۰ کارگر قرارداد موقت این واحد تولیدی را یکجا تعدیل کردند. همچنین اسامی ۴۰ تا ۵۰ نفر از کارگران قرار دادی نیز از فروردین ماه سال جاری در لیست اخراج قرار دارد که در مرحله نخست کارفرما ۵ نفر از کارگران واحد گاز را با اتمام قرار داد کارشان اخراج کرده است.
کارگران کارخانه سینجر می‌گویند با وجود آنکه کارفرمای این کارخانه دستمزد و بیمه کارگران را به موقع پرداخت می‌کند اما کارگران با قراردادهای کوتاه مدت یک ماهه کار می‌کنند و در پایان هر ماه نگران از دست دادن شغلشان هستند.
به گفته کارگران سینجر ، این کارخانه در سال جاری به دلایلی همچون کمبود برخی مواد اولیه تولید (ورق استیل برد) و ورود رقبای جدید دچار کاهش تولید و سفارش شده است. بطوری که تعدیل کارگران در بهمن ماه سال گذشته (۹۳) واخراجی‌های اخیر به سبب پائین بودن حجم سفارشات محصولات تولیدی انجام شده است.
کارگران می‌گویند، تولید در کارخانه سینجر به حدی کاهش یافته که کارفرما بمدت دو هفته همه کارگران را بجز چند کارگر به مرخصی اجباری فرستاده است. با وجود آنکه امروز پنجشنبه (۳اردیبهشت ماه) آخرین روز مرخصی اجباری کارگران است از روز شنبه کارگران امیدی برای بازگشت بکارشان ندارند.
بر اساس این گزارش، کاهش تولید تاثیر مستقیم بر کاهش نیرو دارد چرا که وقتی تولید کم شود کارفرما ناچار است نیروهای کار را به اندازه کاهش تولید‌ات کارخانه کم کند.