پنجشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۲ – هرانا – برخلاف ادعای مسئولین زندان رجایی شهر کرج، وضعیت درمان و بهداشت در این زندان بسیار نامناسب است. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پنج روز پیش وبسایت رسمی اداره کل زندان‌ها به نقل از روابط عمومی زندان رجایی شهر کرج نوشت، پزشکان عمومی این زندان ۱۲ هزار نفر را طی شش ماه نخست سال جاری ویزیت کرده‌اند.
این تارنما از قول محمد مردانی مدیر این زندان در بازدید از بیمارستان ویژه مددجویان نوشته بود: اداره بهداشت و درمان زندان، وظیفه مهم بیماریابی، درمان و نیز پیشگیری از بروز بیماریهای واگیردار و پرخطر را دارد. به طور کلی امور بهداشتی، پزشکی، روان‌شناسی، روانپزشکی، دندانپزشکی و انجام آزمایشات در بیمارستان داخلی زندان صورت می‌گیرد و در صورت نیاز با صلاحدید پزشک متخصص و تأیید رئیس این اداره به بیمارستانهای طرف قرارداد سطح شهر منتقل می‌شود. تمام امور درمانی نیز رایگان بوده و مددجو هیچگونه هزینه‌ای نمی‌پردازد. طی شش ماه ابتدای سال، قریب به ۹۰۰ نفر از مددجویان تحت ویزیت پزشک متخصص، ۱۲هزار نفر تحت ویزیت پزشک عمومی، ۱۵۵۰نفر تحت ویزیت دندانپزشک و ۲۳۰نفر تحت ویزیت روانپزشک قرار گرفته‌اند که از این تعداد ۴۱ نفر در بیمارستان زندان و ۲۲۳ نفر نیز در بیمارستانهای طرف قرارداد سطح شهر بستری شده‌اند. همچنین خدمات رادیولوژی، نوارنگاری، آزمایشگاه، تزریقات، پانسمان، بیماریابی و واکسیناسیون نیز در داخل زندان اجرا گردیده است.
در این خصوص یکی از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به گزارشگر هرانا گفت: “نمی‌شود صحت و درستی آمارهای داده شده از سوی ریاست زندان رجایی شهر را احراز کرد. ولی اینجا باید این سوال را از ایشان مطرح کنم که آیا زندان اجازه بازدید به یک هیات پزشکی از وزارت بهداشت را خواهد داد؟”
وی در ادامه گفت: “چیزی که برای ما ملموس است این است که زندانیان با کمبود دارو خصوصا دارو‌های تخصصی مواجه هستند و همچنین پزشک متخصص. در زمینه اقدامات بهداشتی و پیشگیری ما که چندین سال در این زندان حضور داریم ندیدیم کاری انجام شود. مثلا از طرف بهداری چند پلاکارد زده‌اند روی در و دیوار که ر‌اه‌های پیشگیری از وبا را توضیح می‌دهد، اما ابتدایی‌ترین چیز برای پیشگیری از این بیماری که مایع دستشویی است وجود ندارد. علت این نبود مایع دستشویی را هرگاه با مسئولین مطرح کردیم گفتند بهداری با کمبود مواجه است. مثال دیگر اینکه نظافت شخصی که ساده‌ترین روش پیشگیری از بیماری‌ها است، با شروع فصل سرما و سردبودن آب حمام زندان سخت می‌شود و همین سردی آب سبب بروز و شیوع سرماخوردگی و سایر بیماری‌ها می‌شود.”
وی همچنین گفت: “اعزام بیماران به بیمارستان با تاخیر و بسیار کند صورت می‌گیرد، خانواده زندانی جهت اخذ مجوز باید مدت‌ها دوندگی کند که در بسیاری از مواقع به علّت سهل‌انگاری و سلیقه‌ای عمل کردن ماموران اعزام، درمان بیمار ناتمام مانده و به ناچار بیمار باید به زندان بازگردانده شود و در پاره‌ای از مواقع هم زندانی‌ای که باید بستری شود را بستری نمی‌کنند و علاوه بر آن با خانواده او نیز بد رفتاری می‌کنند، در مواردی هم با تحمیل پوشاندن لباس زندان، زدن دست بند و پا بند و در مقابل آن با امتناع زندانی از این اعمال، مانع از اعزام وی می‌شوند که در این مورد اخیر این اعمال در بند ۱۲ به حداقل خود رسیده ولی سخت‌گیری، تخفیف و تحقیر زندانیان عادی کماکان وجود دارد.”
وی در خصوص هزینه‌های درمان گفت: “هزینه‌های درمان در خارج از زندان به هیچ عنوان رایگان نبوده است. حتی هزینه یک ام. آر. آی ساده که ۸۰ هزار تومان است از خود زندانیان اخذ می‌شود. من طی سالهای گذشته در موارد معدودی شاهد درمان بیماران باهزینه زندان بوده‌ام.”
این زندانی سیاسی در پایان خاطر نشان کرد: “مشکل دیگر درمانی زندانیان این است که رئیس زندان (محمد مردانی) در امور مربوط به بهداری دخالت می‌کند. مخصوصا در خصوص دارو‌های تخصصی. حتی مواردی وجود دارد که رئیس بهداری دارویی را تأیید می‌کند ولی وی (رئیس زندان) آنرا رّد می‌نماید.”