جنگ برعلیه کردها در سوریه؛ جنایت جنگی و تهدیدی برعلیه بشریت

چهارشنبه ۲۴ مهر٬ ۱۳۹۸-۲۰۱۹-۱۰-۱۶-SOS Iran- حنیف حیدرنژاد- تهاجم نظامی اردوغان به کردها در سوریه ادامه سیاست پاکسازی قومی و کُرد ستیزی دولت ترکیه است. این سیاست هم بخشی از سیاستِ بزرگترِ نئوعثمانیسم اردوغان است که در چند سال اخیر در تلاش بوده است تا با تلفیق اسلام و پان ترکیسم “جلال و شکوه و عظمت” دوران عثمانی را زنده کند.

سیاستی که بهای آن را قبل از همه مردم کُرد باید بپردازند. ترامپ با عقب کشاندن نیروهای خود از سوریه عملا راه را برای اردوغان و سیاست های جنایتکارانه اش هموار کرد و یک بار دیگر نشان داد که قابل اعتماد نیست. اردوغان با استفاده از “کارت پناهجویان” عملا به باج خواهی از اتحادیه اروپا پرداخته و اروپا با بی عملی و نظاره گری، عملا دست او را برای کشتار آزاد گذاشته است. اگر اردوغان موفق به پیشبرد برنامه اش شود، در گام بعدی با حمایت او اسلامگرایان در سوریه رشد کرده و اردوغان از آنها همچون جمهوری اسلامی که در جنگ های نیابتی از حزب الله و نیروهای وفادر به خودش استفاد کرده، اسلامگرایان وابسته به خودش را وارد بازی جنگ های نیابتی در منطقه خواهد کرد.

ویژگی های جنگ ترکیه اردوغان بر علیه کردها در سوریه
– جنگی است نابرابر: تجهیزات و ارتش ترکیه به عنوان نیروئی آموزش دیده که عضو ناتو است، با پشتیبانی هوائی و توپخانه و نیروی زرهی، در برابر کردها که نیروئی شبه نظامی هستند.
– جنگی توسعه طلبانه و ناقض قوانین بین المللی: تهاجم و پیشروی در خاک یک کشورعضو سازمان ملل با هدفِ انضمامِ بخشی از خاک سوریه، بدون آنکه قطعنامه ای از سوی شورای امنیت سازمان ملل آن را مجاز اعلام کرده باشد.
– جنگی است با هدف پاکسازی قومی، آواره کردن و کوچاندن کردها از یک منطقه جغرافیائی و سرزمین آبا و اجدادیشان.
– جنگی است متکی بر انجام جنایت جنگی بطور سیستماتیک: بمباران شهرها و مناطق غیر نظامی و یا مانند آنچه در ویدئوی زیر دیده می شود: کشتار اسیران دست بسته. (ترجمه گفته ها توسط شاهد علوی، روزنامه نگار در زیر ویدئو آمده است.) https://www.facebook.com/shahed.alavi/videos/10158158829207448/

– موتور محرکه این جنگ نئوعثمانیسمِ اردوغانی است که در تلاش است تا با تلفیق پان ترکیسم و اسلام، اهداف خود را عملی کند. امری که به مرور زمان نتیجه آن تقویت نیروهای اسلامگرای نوع داعش و وابسته به ترکیه خواهد شد تا در موازنه قدرت منطقه ای، ترکیه بتواند با اتکا به آنها در کنار رژیم جمهوری اسلامی و عربستان سعودی به یک قطبِ فعال در ژئوپولتیک منطقه ای تبدیل شود. اوجگیری چنین رقابتی، بی تردید تنش ها و مشکلات خاورمیانه را پیچیده تر و بیشتر از آنچه اکنون هست خواهد کرد.

 نظاره گری جامعه بین المللی
در ظرف چند روز گذشته هیچ اقدام جدی عملی از سوی کشورهای غربی برای توقف اردوغان انجام نشده است.
به گزارش صدای آمریکا “پانزده عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد در نشست اضطراری روز پنجشنبه هجدهم مهر ماه، که پشت درهای بسته برگزار شد، موفق نشدند بر سر متن بیانیه مشترک نهایی در مورد عملیات نظامی ارتش ترکیه در داخل مناطق کردنشین شمال سوریه به توافق برسند.”


ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده پس از خالی کردن پشت کردها، عملا به اردوغان برای تهاجم به کردها چراغ سبز نشان داد. اظهارات مسخره او از جمله اینکه کردها در سوریه تا۳۰ کیلومتر عقب بروند، یا کردها به ما در جنگ نُرماندی کمک نکردند، فقط باعث خنده و تاسف است که چگونه چنین فردی رهبری قدرتمند ترین کشور جهان را در دست دارد.

در آلمان، شهرهای کوچک و بزرگ شاهد تظاهرات چند ده هزار نفره در حمایت از کردهاست، دولت آلمان زیر فشار افکار عمومی می خواهد نشان دهد که در مورد ترکیه نظاره گر نیست، سایت اینترنتی شبکه کانال یک تلویویزیون آلمان در این مورد می نویسد: “بخاطر تهاجم ترکیه، ماس [وزیر خارجه آلمان] می خواهد صادارت تسلیحات به ترکیه را محدود کند بر اساس گفته های وزیر خارجه، دولت آلمان می خواهد صادرات تجهیزات نظامی به ترکیه را همچنان محدود نگه دارد: «با توجه به تهاجم نظامی ترکیه به شمالِ شرق سوریه دولت آلمان اجازه صدورهر نوع تجهیزات به ترکیه که بخواهد توسط ترکیه در سوریه استفاده شود را صادر نخواهد کرد.» از آغازعملیات ترکیه درعفرین در سال ۲۰۱۶ محدودیت صدور تجهیزات از سوی آلمان به ترکیه اعمال می شود. قطع کامل صدور تجهیزات نظامی اما، هیچگاه به اجرا گذشته نشده است.”

واقعیت این است که چنین تصمیم گیری هائی فقط جنبه فریب افکار عمومی را دارد. زیرا اصلا مشخص نیست که آلمان با چه مکانیزمی می خواهد کنترل کند که کدام تجهیزات از سوی ارتش ترکیه در سوریه استفاده خواهد شد یا نه؟

اردوغان و حکومت او تهدیدی برعلیه بشریت بوده و وظیفه اخلاقی و انسانی است که جنایات او محکوم و همه امکانات لازم برای متوقف کردن او و ارتش جنایتکارش بکار گرفته شود. دولت های عضو سازمان ملل و بویژه اتحادیه اروپا باید از همه امکانات موجود برای فشار بر اردوغان برای توقف ماشین کشتار او استفاده کنند، درغیر اینصورت آنها نیز در این مورد به لحاظ سیاسی و اخلاقی پاسخگو خواهند بود.

http://www.hanifhidarnejad.com

 

 

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Copyright © ۱۴۰۳ استفاده از مطالب این سایت با ذکر منبع آزاد است. All rights reserved.



ارسال