چهارشنبه ۱۶ بهمن ، ۱۳۹۸-۲۰۲۰-۰۲-۰۵-SOS Iran- بعد از دو ماه تظاهرات، صدها کشته و زخمی که به شکل قیام در شهرهای جنوب عراق نمودار شد، نخستوزیرعراق، مَهدی (Mahdi) در روز ۲۹ نوامبر استعفای خود را اعلام کرد. او نتوانست جلوگیربسیج عمومی، بویژه جوانان باشد که مبارزهشان بعنوان “اولین قدم” برای تغییر سیستم محسوس بود.
این آن سیستمی است که امپریالیسم آمریکا با هجومش به عراق ایجاد ودر سال ۲۰۰۳ آن را مسقر کردهاست، سیستمی که بر تقسیم قدرت مابین قبایل مذهبی بنا شدهاست، تا احزاب مربوطه به آنها بتوانند زمینه سلطه ایالات متحده و غارت منابع نفتی را از طریق کنسرنهای خارجی تسهیل نمایند و در مقابل قبایل مذهبی و شبه نظامیان وابسته به آنان نیزبتوانند به بخشی از اموال عمومی دسترسی داشته باشند. رهبران جمهوری اسلامی هم از این سیستم که با کمک به احزاب شیعه و شبه نظامیان وابسته که رابطه نزدیکی با آنها دارند، بهرهمند میشوند. اقشار ممتاز عراق درمناطق کاملا حفاظت شده مانند « منطقه سبز» در بغداد زندگی میکنند ولی اکثریت بزرگی از اهالی در کشوری که در عرض سی سال جنگ و تحریم به خرابهای تبدیل شده است به حال خود رها شده و محکوم به مرگ تدریجیاند. منشی دولت ایالات متحده آمریکا جیمز بیکر(Jams Backer) یکی از جنایتکاران جنگی دارودسته بوش(پدر) گفت که “آمریکا عراق را بمباران میکند تا آنرا بدوران ماقبل صنعتی شدن برگرداند” این درطی جنگ اول خلیج بود. تحریم های اقتصادی بعدی که صد هزار قربانی غیر نظامی بر جای گذاشت تا سرنگونی صدام حسین و اعدام او و برقراری سیستم کنونی – متشکل از احزاب مذهبی در سال ۲۰۰۳ ادامه یافت.
جوانان عراقی این دوره را تجربه نکردهاند ولی آنها نتایج آنرا احساس میکنند. آنها در کشوری زندگی میکنند که شرکتهای خارجی در جنوب عراق در استان بصره، تنها بندر مهم، نفت را صادر میکنند. ولی آنها کاری پیدا نمیکنند. باید به شبه نظامیان ویا احزاب مذهبی رشوه دهند تا کاری با مزد ناچیز بیابند. در این منطقه و بغداد ابراز نارضایتی از سال ۲۰۱۱ هیچگاه فروکش نکردهاست در آنجا از سال ۲۰۱۸ تظاهرات و تجمعات عمومی هزاران فرودست، کارگر و جوان را روانه خیابانها کرده است برای اینکه آب آشامیدنی و برق برای همگان و یک نظام پزشکی – درمانی و بهداشت و نیز آموزش و پرورش عمومی، آنچه که لایق این نامهاست در دسترس همگان باشد.اکثریت شیعیان عراق در جنوب این کشور زندگی میکنند، درست دراینجا، تظاهرکنندگان شعار«دولت دزدان»، اختلاس، نفی سیستم احزاب مذهبی- قبیلهای وشبه نظامیان وابسته به آنها، از جمله تشکلهای شیعهای را میدهند. آنها خواهان پایان دادن به دخالت خارجیاند که با حربه نفاق مذهبی و نژادی عمل میکنند. تظاهرکنندگان مدت دو ماه است که برای این خواستهای اجتماعی و ملی باوجود اختناق حاکم و زیر رگبار گلولههای مزدوران که همراه با دستگیریهای وسیع در بصره و نیز در نجف و بغداد بودهاست مبارزه میکنند. زیر فشار این جنبش «مَهدی» به نام “مصالحه” از مقام نخستوزیری که از سال ۲۰۱۸ بعهده داشت استعفا میدهد. او هیچگونه مخالفتی نه با ایران و نه با آمریکا نداشت و توسط احزاب مذهبی به قدرت رسانده شده بود که همچنان به دنبال امتیازات و درآمدهای سرشار خود بودند. با توجه به تشدید و نقدی که بخصوص دربه آتش کشیدن کنسولگری ایران درنجف شد، آل- سیستانی (AL- Sistani) یکی از با نفوذترین رهبران ساکن در این شهر مقدس رضایت به قربانی کردن مَهدی را داد تا ازآشوبهای بزرگتر جلوگیری شود و از همپاشی نظمی که براساس احزاب مذهبی بنا شده است جلوگیری شود.
این مقاله از نشریه( کار- آینده) برداشت شدهاست. برای اطلاعات بیشتر به سایت این جریان رجوع کنید. www.arbeit-zukunft.
ترجمه و تکثیر<یکی ازفعالین چپ در وین – اتریش >
Kontaktadresse: Iran-Rat, Amerlinghaus, Stiftgasse 8, A-1070 Wien, email: schora.sam@gmail.com