سه شنبه ۲۰ خرداد، ۱۳۹۹-۲۰۲۰-۰۶-۰۹-SOS Iran- بانی دوگال، نماینده ارشد جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل میگوید “در بحبوحۀ شیوع روزافزون بیماری همه‌گیر، مقامات ایرانی بر اذیت و آزار بهائیان افزوده‌اند و در هفته‌های اخیر حداقل ٧١ نفر را در اطراف کشور هدف قرار داده‌اند”. وی همچنین در بخشی از بیانیه ای که روز گذشته توسط دفتر جامعه جهانی بهایی منتشر شده است گفته است “جامعۀ جهانی بهائی در سال جاری تا به حال بیش از ٣٠٠٠ مقالۀ حاوی تبلیغات بر علیه آئین بهائی برشمرده که تعداد این مقالات از ماه ژانویه تا آوریل دو برابر شده است.به گزارش هرانا، نماینده ارشد جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل روز گذشته با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشار بر پیروان این آیین در ایران ابراز نگرانی کرد.
بانی دوگال در بخشی از این بیانیه با اشاره به روشهای مختلف حکومت جهت افزایش بر بهاییان میگوید: “بهائیان که بزرگ‌ترین اقلیت دینی غیرمسلمانِ ایران هستند از زمان انقلاب اسلامی در سال ١٩٧٩ در ایران تحت اذیت و آزار بوده‌اند. مطابق مصوّبۀ محرمانه‌ای که در سال ١٩٩١ به تأیید مقام رهبری رسیده، باید «راه ترقّی و توسعۀ» جامعۀ بهائی از طریق محروم کردن آنها از دانشگاه و اخلال در وسایل معاش ایشان مسدود گردد”.
متن کامل این بیانیه در ادامه می‌آید:
“افزایش اذیت و آزار بهائیان ایران: تهدید به «ریشه‌کنی»، احکام زندان و فشارهای روانی
نیویورک – ٨ ژوئن ٢٠٢٠ – در بحبوحۀ شیوع روزافزون بیماری همه‌گیر، مقامات ایرانی بر اذیت و آزار بهائیان افزوده‌اند و در هفته‌های اخیر حداقل ٧١ نفر را در اطراف کشور هدف قرار داده‌اند. چندین گزارش از تهدیدهای جدید به «ریشه‌کن» نمودن جامعه در شیراز، در کنار شمار بی‌سابقه‌ای از احکام جدید زندان، تجدید حبس افراد و کمپین نفرت‌پراکنی در رسانه‌ها موجب نگرانی برای این اقلیت مذهبی کشور که مدت‌ها مورد اذیت و آزار بوده گردیده است.
در جلسۀ دادگاه گروهی از بهائیان در شیراز، یک مقام قضایی تهدید کرد که بهائیان شهر را «ریشه‌کن» خواهد نمود. دادگاه، این بهائیان را به یک تا ١٣ سال زندان محکوم کرد. در هفته‌های اخیر، ۴٠ بهائی در شیراز که پرونده‌هایشان ماه‌ها معلق مانده بود به دادگاه احضار شده‌اند. این تعداد احضار بهاییان به دادگاه در یک شهر در سال‌های اخیر بی‌سابقه بوده است.
خانم بانی دوگال نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در نیویورک اظهار داشت که «چنین اظهار ناشایست و بیدادگرانه‌ای از یک مقام قضایی به وضوح نمایانگر کینه و تعصب مذهبی است که بهائیان در ایران با آن روبرو هستند. این مسئله همچنین شاهد روشنی است بر ظلمی که در نظام قضائی نسبت به بهائیان روا می‌شود و نیز انگیزۀ واقعی مقامات حکومتی را برملا می‌کند.» «این امر نه تنها نمایانگر فقدان حکومت قانون و تبعیض شدید نسبت به بهائیان در نظام قضائی ایران است، بلکه هدف از آن ایجاد هراس در بهائیان و اِعمال فشار شدید سنگین روانی هم بر آنهایی است که مستقیماً آماج ستم قرار می‌گیرند و هم خانواده‌های آنها و همۀ بهائیان ایران.»
علاوه بر شیراز، بهائیان در شهرهای بیرجند، یزد، کرج، قائم‌شهر، کرمانشاه و اصفهان نیز صرفاً به علت باورهایشان در هفته‌های اخیر در معرض دستگیری، احضار به دادگاه، محاکمه، محکومیت به زندان و حبس قرار گرفته‌اند. تعداد این بهائیان به حداقل ٧١ نفر بالغ می‌شود.
این افراد، بعد از دستگیری و آزادی با سپردن وثیقه‌های سنگین، بین دستگیری، محاکمه، دادگاه تجدیدنظر و آغاز دورۀ حبس ماه‌ها و در بعضی موارد سال‌ها در انتظار بسر برده‌اند و این امر بار روانی دیگری بر دوش آنها نهاده است. در سال‌های اخیر، اینگونه روشهای ظالمانه بارها و بارها مورد استفاده مقامات حکومتی قرار گرفته و به نحوی سیستماتیک بر تمام جامعۀ بهائی فشار آورده‌اند.
یکی از بهائیانی که در بیرجند محکوم شده مرد سالمندی است که اگر زندانی شود به علت کهولت سن، خطری شدید متوجه سلامتی او خواهد بود. برخی افراد که در هنگام احضار به دادگاه، برای مراقبت از اعضای خانوادۀ خود در شهر دیگری بودند، برای رساندن خود به جلسۀ دادگاه در زمان تعطیلی‌های گسترده، مجبور به سفر با وسائل نقلیۀ عمومی شدند. زن و شوهر دیگری که به زندان محکوم شده‌اند دختری دارند که مبتلا به سرطان است و اگر حبس شوند وضع نگاهداری او موجب نگرانی شدید خواهد بود.
بنا به اظهار خانم دوگال، «حوادث اخیر فشارهای شدیدی بر صدها خانواده وارد آورده است.» « در معرض تهدید مداوم زندانی شدن در چنین شرایطی و اضطراب عاطفی ناشی از آن، تلاش دیگری برای ایجاد فشار بیشتر بر جامعه است. همۀ این اقدامات در بحبوحۀ یک بحران بهداشتی، به میزانی روزافزون و نگران‌کننده و بدون هیچ علت و توجیهی، عملی بسیار ظالمانه است.»
بهائیان که بزرگ‌ترین اقلیت دینی غیرمسلمانِ ایران هستند از زمان انقلاب اسلامی در سال ١٩٧٩ در ایران تحت اذیت و آزار بوده‌اند. مطابق مصوّبۀ محرمانه‌ای که در سال ١٩٩١ به تأیید مقام رهبری رسیده، باید «راه ترقّی و توسعۀ» جامعۀ بهائی از طریق محروم کردن آنها از دانشگاه و اخلال در وسایل معاش ایشان مسدود گردد.
فشارهای اخیر در حالی افزایش یافته است که رسانه‌های وابسته به دولت ایران نیز از طریق دروغ‌پراکنی بر فعالیت‌های از پیش هماهنگ شدۀ خود برای بدنام کردن بهائیان افزوده‌اند. کانال‌های تلویزیونی، روزنامه‌ها، ایستگاه‌های رادیویی و رسانه‌های اجتماعی با انبوهی از مقالات و ویدئوهای افترا آمیز، به باورهای بهائیان ناسزاگویی می‌کنند و این در حالی است که بهائیان از حق جواب دادن محرومند. جامعۀ جهانی بهائی در سال جاری تا به حال بیش از ٣٠٠٠ مقالۀ حاوی تبلیغات بر علیه آئین بهائی برشمرده که تعداد این مقالات از ماه ژانویه تا آوریل دو برابر شده است.
خانم دوگال اظهار داشت که «تهدید به “ریشه‌کن نمودن یک جامعه”، محاکمۀ دسته‌جمعی اعضای آن، حبس مجدد آنها در بحبوحۀ یک بیماری فراگیر و نفرت‌پراکنی نسبت به آنها تحولی هولناک و بسیار نگران‌کننده است.» «اگر سعی دولت ایران بر این باشد که جامعه‌ای از شهروندانِ پیرو قانون را از ریشه برکند، چگونه می‌تواند وظیفۀ مقدس خود را در قبال حفظ آسایش مردم کشور ادا کند؟ بهائیانی که در این حوادث هدف قرار گرفته‌اند ، و در واقع تمام بهائیانی که نسبت به آنها تبعیض روا می‌شود، بی‌گناهند و باید از اذیت و آزار مذهبی در امان باشند».