۱۸
آذرماه ۱۳۹۲ – «امروز دومین روز هفته جاری است که حدود ۶۵۰ کارگر فصلی نی بر (که به کار بریدن نی‌شکر اشتغال دارند) در اعتراض به بی‌توجهی کارفرما به مطالبات صنفی خود دست از کار کشیده و منتظر پاسخ مسئولان این مجتمع هستند». اعتراض صنفی کارگران نی بر مجتمع کشت و صنعت هفت تپه در واکنش بی‌توجهی کارفرما و سایر مسئولان استانی به مطالبات صنفی‌شان، امروز نیز ادامه یافت.
یکی از کارگران معترض به خبرنگار ایلنا گفت: امروز برای دومین روز متوالی در هفته جاری حدود ۶۵۰ کارگر فصلی نی بر (که به کار بریدن ساقه نی‌شکر اشتغال دارند) در اعتراض به بی‌توجهی کارفرما به مطالبات صنفی خود دست از کار کشیده و با نشستن در مزارع، منتظر پاسخ مسئولان این مجتمع‌اند.
این کارگر در تشریح مطالبات کارگران گفت: چندین سال است که کارگران خواستار رفع فاصله بیمه‌ای و اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور و طرح طبقه بندی مشاغل‌اند اما امسال افزایش نیافتن حقوق باعث شده است این خواسته طبیعی نیز به جمع مطالبات کارگران افزوده شود.
به گفته این کارگر مجتمع کشت و صنعت هفت تپه، در آمد فعلی کارگران نی بر در شش ماه از سال که می‌توانند کار کنند حدود یک میلیون تومان است که این رقم با توجه به اینکه ۶ ماه از سال بیکارند کفاف معاش زندگی‌شان را نمی‌دهد.
او در ادامه مطلب فوق تصریح کرد: با توجه به اینکه کارگران فصلی نی بر در اردوگاه (کمپ) اقامت دارند و خانواد‌هایشان نیز در شهرستان‌ها و حتی استانهای مجاور سکونت دارند این کارگران ناچارند هر دو هفته یک بار برای سرکشی به وضعیت خانواده‌های‌شان به شهر خود بازگردند و رفت و آمد به شهرستان‌ها نیز بر هزینه‌های جاری اضافه می‌شود.
این کارگر مجتمع کشت وصنعت هفت تپه با بیان اینکه اقامت کارگران نی بر در کمپ و هزینه‌های ایاب و ذهاب مخارجشان را چند برابر کرده است، گفت: معمولا کمپ‌ها فاقد امکانات مناسب زندگی‌اند که کارگران ناچارند این هزینه‌ها را نیز خود تامین کنند.
وی اضافه کرد: اگر میزان دریافتی کارگران نی بر را در طول شش ماه کار بر مبنای یکسال محاسبه کنیم کل دریافتی کارگران در طول سال ماهانه ۵۰۰ هزارتومان است که با کسر هزینه‌های کمپ و رفت و آمد به شهرها، جبران هزینه‌های «خارج از کنترل و روزافزون» بسیار سخت می‌شود.
این کارگر با بیان اینکه «ما برای تامین احتیاجات اولیه زندگی‌مان به اعتراضات صنفی خود ادامه می‌دهیم»، اظهار داشت: کارگران نی بر در طول تجمعات و اعتراضات صنفی متعددی که هم اکنون نیز ادامه دارد هیچ‌گاه پاسخ روشنی از مسئولان مجتمع و مدیران استانی دریافت نکرده‌اند.