پاریس ـ ژنو، ۱۷ فروردین ۱۳۹۱٫ برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، حکم زندان برای مدافع حقوق بشر خانم منصوره بهکیش را به شدت محکوم می کند و خواهان پایان یافتن آزار و اذیت قضایی علیه اوست.
خانم منصوره بهکیش، از حامیان «مادران پارک لاله» («مادران عزادار» ایران)،[۱] که در مبارزه علیه مجازات اعدام نیز فعال است، در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۹۱ اطلاع یافت که به چهار سال و نیم زندان محکوم شده است. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی که در تاریخ ۴ دی ۱۳۹۰ او را محاکمه کرده بود، او را به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق تشکیل مادران عزادار» به چهار سال زندان و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش ماه زندان محکوم کرد. خانم بهکیش که در زمان انتشار این بیانیه آزاد است، قصد دارد به این حکم اعتراض کند.
برنامه نظارت یادآوری می کند که گروهی از ماموران امنیتی در ساعت ۸ شب ۲۲ خرداد ۱۳۹۰خانم منصوره بهکیش را در یکی از خیابان های تهران دستگیر کردند و او در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۹۰ با وثیقه آزاد شد. خانم بهکیش در گذشته بارها به خاطر فعالیت های حقوق بشری خود مورد بازجویی و بازداشت خودسرانه قرار گرفته است.
حامیان «مادران عزادار» به طور خاص قربانی آزار و اذیت، دستگیری و بازداشت خودسرانه هستند. خانم ژیلا کرمزاده مکوندی، خانم لیلا سیف اللهی و آقای نادر احسنی در آبان ۱۳۹۰ به اتهام «اجتماع و تبانی قصد ارتکاب جرایم علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام» به دو سال زندان محکوم شدند. حکم دادگاه آنها را به شرکت در «تشکیل غیرقانونی در جهت اقدام علیه امنیت کشور تحت عنوان مادران عزادار» متهم کرد و گفت آنها «خود را مدافعان حقوق بشر در ایران» می دانند. خانم ژیلا کرمزاده مکوندی در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۰ دستگیر و برای گذراندن حکم به زندان اوین منتقل شد و تا این تاریخ هنوز در این زندان به سر می برد.
سوهیر بالحسن، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر گفت: «دولتمردان تمام کسانی را که به خاطر حقوق بشر فعالیت می کنند مجرم تلقی می کنند و می کوشند هر گونه فعالیت حقوق بشری در کشور را سرکوب نمایند. جامعه بین المللی باید این وضعیت نگران کننده را به شدت محکوم نماید.»
دبیر کل سازمان جهانی مبارزه با شکنجه، جرالد استابِرُک، نیز اضافه کرد: ««دولتمردان با صدور حکم های سنگین زندان، تبعید و محرومیت از اشتغال به حرفه حداکثر تلاش خود را برای به حاشیه راندن مدافعان حقوق بشر به عمل می آورند. زندانیان عقیدتی و دیگر زندانیان سیاسی پیوسته قربانی شکنجه و بدرفتاری های دیگر و نیز مجازات اعدام هستند. تمام این اقدامات با هدف ترساندن تمامی جامعه و وادار کردن آن به سکوت مرگبار انجام می شود.»
برنامه نظارت معتقد است که حکم خانم منصوره بهکیش تنها به قصد ترساندن و بازداشتن او از ادامه فعالیت های حقوق بشری صادر شده است. به علاوه، هدف از این حکم ترساندن تمام مدافعان حقوق بشر در ایران است.
بنابراین، برنامه نظارت از دولتمردان ایران به تاکید می خواهد فوری و بدون قید و شرط به آزار و اذیت قضایی علیه خانم منصوره بهکیش پایان دهند و تمام مدافعان حقوق بشر را که در بازداشت خودسرانه به سر می برند آزاد نمایند، و به طور کلی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که ایران تصویب کرده رعایت کنند.
تماس برای اطلاعات بیشتر
· FIDH: Arthur Manet : + 33 1 43 55 25 18
· OMCT: Delphine Reculeau : + 41 22 809 49 39
جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر): lddhi(at)fidh.net
[۱] مادران عزادار زنانی هستند که اعضای خانواده اشان در خشونت های سیاسی پس از سال ۱۳۶۰ کشته، اعدام، بازداشت یا ناپدید شده اند. آنها خواهان تایید اعدامهای گسترده پنهانی در زندانها و اعلام محل دفن قربانیان هستند. آنها پس از خشونت های انتخاباتی در خرداد ۱۳۸۸، به برگزاری اعتراض های علنی از طریق گردهمایی سکوت در روزهای شنبه در پارک لاله پرداختند و خواهان آزادی تمام زندانیان سیاسی شدند.