چهارشنبه ۲۸ مهر، ۱۴۰۰-۱۰٫۲۰٫۲۰۲۱-SOS Iran- معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران از ورود سپاه به مسائل اجتماعی این شهر و حضور آنها در محلات تحت عنوان “قرارگاه اجتماعی” خبر داد. به گفته کارشناسان حضور سپاه و نیروهای نظامی در محلات و همچنین استفاده از واژه‌هایی چون «قرارگاه اجتماعی»، «آسیب اجتماعی» و …برطرف کننده مسائل اجتماعی نبوده و مهم‌ترین چالشی که در پی دارد، تداخل حوزه‌ای است.به گزارش هرانا به نقل از روزنامه پیام ما، امین توکلی‌زاده، معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران از حضور سپاه در محلات برای ورود به مسائل اجتماعی خبر داد.
او در این خصوص گفت: “شهر در حوزه آسیب‌های اجتماعی چهره خوبی ندارد در این دوره قرار است در کنار رسیدگی به کالبد شهر به جان و روح شهر هم رسیدگی بیشتری شود. ۵ نقطه بحرانی در شهر تهران وجود دارد که آزاردهنده است از جمله فرخزاد، خلازیر، اسلام آباد، خاک سفید، شوش و هرندی که ما سعی بر ساماندهی این مناطق داریم. مقدمه ساماندهی احتمالا جمع‌آوری هم باشد. یک سه‌ضلعی برای این کار در نظر گرفته شده است، یک ضلع حتما نهادهایی که موظفند یا مشتاقند و دستگاه‌های دولتی هستند که وارد صحنه می‌شوند. سپاه، بسیج، ستاد اجرایی و بنیاد علوی در وظایف قانونی‌شان پای کار آمدند.”
توکلی‌زاده در پاسخ به این پرسش که قرار است سپاه با حضور در محلات قرار است دقیقا چه اقدامی انجام دهد، نیز به صورت کلی و بدون ذکر جزییات گفت: «در موضوع کمک به محرومان. ما خواهش کردیم از سپاه و بسیج که تهران را هم ببینند که الحمدالله با استقبال خوبی مواجه شد.»
حضور سپاه و قرارگاه خاتم‌الانبیا در محلات و همچنین استفاده از واژه‌هایی چون «قرارگاه اجتماعی»، «آسیب اجتماعی» و … از دید کارشناسان اجتماعی برطرف کننده مسائل نیست.
پیام روشنفکر، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران معتقد است که این اتفاق مثبتی نیست و مهم‌ترین چالشی که در پی دارد، تداخل حوزه‌ای است.
او می‌گوید: “من شخصا به ورود نیروهای نظامی به مسائل اجتماعی نگاه مثبتی ندارم،من تصور می‌کنم که تداخل حوزه‌ای لزوما کار مثبتی نیست. در حوزه مسائل اجتماعی همواره تاکید می‌شود که رویکرد اجتماعی داشته باشیم. نه رویکرد پزشکی و انتظامی و جرم‌انگارانه و قضایی و نه حتی مهندسی؛ چون تمام این ادبیات در دوره‌های مختلف در فضای اجتماعی حاکم بوده و در دوره‌ای از واژه‌های کنترل و ساماندهی و… استفاده می‌شد. زیرا مهندسان حاکم بودند و تصور می‌کردند و با نقشه کشی می‌توانستند آن را حل کنند، در دوره‌ای پزشکان حاکم بودند و تصور می‌کردند، مسائل اجتماعی بیماری است و باید بیماری را درمان کرد.”
این جامعه‌شناس با بیان اینکه قرارگاه و عملیات و رصد و دیده‌بانی واژه‌های اجتماعی نیستند و معتقد است که این رویکرد و ادبیات چند اشکال همراه خودش داشته باشد.
روشنفکر افزود: “وقتی شما از ادبیات نظامی استفاده کنید، دیدگاه نظامی هم پیدا می‌کنید و افراد این حوزه را می‌آورید اما این افراد متعلق به این حوزه نیستند، مثل این است که ما نیروهای بسیج و سپاه را در اتاق عمل بیمارستان ببریم. جامعه هم بستر تخصصی است اما تصور می‌کنیم که این افراد می‌توانند حضور داشته باشند.”
روشنفکر معتقد است که نیروهای اجتماعی در ساختار حاکمیتی صدا ندارند و عموما افراد صدادار جامعه مانند پزشکان و مهندسان و نیروهای نظامی در این عرصه‌ها فعالیت می‌کنند. این جامعه‌شناس مسائل و ناپایداری‌های اجتماعی را به دلیل نابرابری اجتماعی می‌داند و معتقد است باید عوامل ناپایداری در وهله اول برطرف شوند.