یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۳ -IranSOS- در راستای نجات ریحانه جباری از اعدام٬ خانواده، مدیریت وبسایت و دوستداران ناصر حجازی٬ خواهان بخشش ریحانه جباری از سوی خانواده سربندی شد متن این درخواست بدین شرح است:
”خانواده محترم سربندی، سلام
طی یک عکس و متن منتشر شده از سوی مادر ریحانه جباری که البته شناختی نیز از آنها نداریم، با خبر شدیم که فرزندتان در حدود ۶ سال قبل توسط ریحانه به قتل رسیده است تا این‌چنین داغدار فرزندتان باشید و تابدین لحظه به رغم درخواستهای مکرر از سوی خانواده ریحانه و دیگر هموطنانمان تمایلی نسبت به عفو قاتل نداشته باشید.
بی گمان در این روزها در کنار کلمه “بخشش” که بارها برایتان تکرار شده است، قضاوت‌های بسیاری چه بسا ناعادلانه شنیده‌اید که داغ عزیز از دست رفته را برایتان صد چندان کرده است.
خانواده محترم سربندی، قصد نداریم تا طلب بخشایش ریحانه را از شما داشته باشیم، بلکه می‌خواهیم کاری را انجام دهید که برایتان آرامش ایجاد می کند. بی‌شک، آرامش حداقل چیزی است که می‌تواند اندکی داغ مرگ عزیزتان را خنک نماید اما اینکه کسب چنین آرامشی با مرگ ریحانه همراه باشد یا زندگی دوباره به او، اختیاری است در دستان و اراده شما.
قضاوت پیرامون آنچه در ارتباط با قتل عزیزتان رخ داده است، در حیطه وظایف ما نیست. چنین قضاوتی در راس تمام قضاوت‌ها، متعلق به خالق انسانها است که شاید شما هم در بحث‌ها و زندگی روزمره‌تان به این اعتقاد داشته باشید که دنیا نیز جواب عملکرد مخلوق پروردگار را می‌دهد. لطفا در خلوت خود فکر کنید اگر به جای اعدام ریحانه، او را در اختیار قدرت برتر قرار دهید تا قضاوتش کند، با ترازوی عدل خداوند به آرامش نزدیک‌تر نمی‌شوید؟ پاسخ در حیطه اختیارات و تفکرات شماست.
خانواده محترم سربندی، در عکسی که ظاهرا ریحانه با ناصر ما داشته است، می‌توان نگاهی معصومانه را دید، اما اینکه چنین نگاهی امروز نگاه یک قاتل باشد، ریشه در عملکرد جامعه‌ها دارد. هیچ فردی مجرم بدنیا نمی‌آید، این جامعه است که ریحانه و ریحانه‌ها را بوجود می‌آورد و نباید از بحث علت و معلول نیز خارج شد.
خانواده محترم سربندی، ریحانه مدت‌ها است که زندگی نمی‌کند. همه می‌میرند، یکی با بیماری لاعلاج، یکی بر اثر سانحه، یکی بر اثر مرگ طبیعی و … . آنکه بر اثر یک بیماری لاعلاج قصد خداحافظی از دنیا را دارد، حداقل فرصتی برای انجام بعضی کارها را پیدا کرده است، آنکه در اثر سانحه جان خود را از دست می‌دهد، فرصتی برای به پایان رساندن کارهای نیمه تمام و حتی زجر کشیدن ندارد، آنکه بر اثر مرگ طبیعی نیز می‌میرد، با پایان کارهایش در انتظار خداحافظی است و … اما ریحانه و ریحانه‌ها … آنها گویی که بیماری لاعلاجی دارند اما در قفس محبوسند و می‌دانند که آینده‌ای برایشان نیست. فقط بایستی فکر کنند و ببینند که چه از دست داده‌اند و چه از دست خواهند داد تا مرگشان با اعدام فرا برسد. ریحانه در سنی مرتکب قتل شده که فرصت چندانی برای انتخاب خوب یا بد نداشته است، حتی فرصتی برای ابراز احساسات و عواطف یک زن …
خانواده محترم سربندی، در پایان ضمن عرض تسلیت، اینکه خود را به جای شما با داغ عزیزی از دست رفته در کنار قضاوت‌های درست و نادرست امروزی بگذاریم کار ساده ای نیست. فقط از پروردگار بعنوان یک هم نوع و هم وطن، می‌خواهیم همیشه آرامش داشته باشی، آرامشی که نه در لحظه که همواره همراهتان باشد. همانطور که افسوس برای گذشته بی‌معناست، پیش بینی آینده نیز آسان نخواهد بود.
خانواده، مدیریت وبسایت و دوستداران ناصر حجازی “