‎مرگ یک کارگر بر اثر ضرب و شتم توسط ماموران منتسب به شهرداری تهران

‎دوشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۳-۲۰۱۴-۰۸-۱۸-IranSOS- در پی کشته شدن یک کارگر بر اثر ضرب و شتم ماموران منسوب به شهرداری تهران، یک مامور گشت سد معبر شهرداری که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با خبرنگار ایلنا ضمن تشریح شرایط شغلی و استخدام این کارگران، گفت بیشتر همکارانش حین انجام وظیفه به باتون، پنجه بوکس و گازاشک آور مجهزند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، هویت شغلی قاتلان «علی چراغی»، کارگری که پنجشنبه هفته گذشته (۲۳ مرداد) بر اثر ضرب و شتم توسط ماموران منتسب به ناحیه ۴ منطقه ۴ شهرداری تهران جان باخت در ابهام قرار دارد. برادر و فرزند آقای چراغی ماموران گشت سد معبر را مسئول قتل می‌دانند، اما همسر او به نقش ماموران بازیافت در این قتل اشاره کرده است.
‎یک مامور گشت سد معبر در گفتگو با خبرنگار ما گفت: ما زیر نظر شرکت‌های پیمانکاری سد معبر‌ها را رفع می‌کنیم. مثلا وانت بارهای میوه فروشی که در کوچه پس کوچه‌ها با بلندگو داد می‌زنند یا کارگران دستفروشی که کنار خیابان بساط می‌کنند، سد معبر می‌کنند. مغازه دارانی هم که اجناسشان را در پیاده روی مقابل مغازه می‌چینند، سد معبر به شمار می‌آیند.
‎او در تشریح شیوه برخورد همکارانش با مغازه دارانی که به قول خودش سد معبر می‌کنند، افزود: ما از آن‌ها عکس تهیه می‌کنیم و به آنان اخطار پلمپ می‌دهیم. همواره در مرحله اول به کسانی که سد معبر‌ می‌کند تذکر می‌دهیم. شرکت به ما تاکید کرده است به هیچ عنوان درگیر نشویم. ما به فرد خاطی توضیح می‌دهیم. مثلا می‌گوییم از یک متر و نیم پیاده رو، یک متر را اشغال کردی و مردم در رفت و آمد به مشکل برخوردند.
‎وی افزود: اما شیوه برخورد ماموران گشت سد معبر با رانندگان وانت بارهای میوه یا سبزی فروشی و کارگران دستفروش متفاوت است. یکسری از دستفروش‌ها حرف ما را گوش می‌کنند. اما آنهایی که گوش نمی‌کنند را به ساماندهی منطقه تحویل می‌دهیم. از سد معبرشان عکس می‌گیریم و در اختیار «ساماندهی منطقه» قرار می‌دهیم تا ساماندهی با آنان برخورد کند. وانتی‌ها اینجور نیستند. پیمانکاری که برایش کار می‌کنم، خیلی مقرراتی است. به هر نحوی با وانتی‌ها در گیر شویم، ما را اخراج می‌کند.
‎او در ادامه بیان کرد: بیشتر وانتی‌هایی که کاسبی می‌کنند، بومی‌های‌‌‌ همان منطقه هستند. مثلا وانتی ۱۰ یا ۱۵ سال در منطقه‌ای کاسبی می‌کرده است. به اینان کاری نداریم. اما یکسری از وانتی‌ها به اصطلاح اراذل منطقه هستند. طرف ۳ یا ۴ وانت دارد و راننده‌ها برایش کار می‌کنند. از میدان میوه می‌آورند و می‌فروشند. اکثرا هم با ماموران سد معبر‌ها درگیر می‌شوند و حتی کارشان به چاقو کشی می‌رسد.
‎وی در تشریح شیوه ممانعت ماموران گشت سد معبر از کسب و کار رانندگان وانت بار گفت: مثلا ماشینمان را پشت وانتی که کاسبی می‌کند، پارک می‌کنیم و مانع کاسبی‌اش می‌شویم. اینقدر دنبالش می‌رویم و به او تذکر می‌دهیم تا «بی‌خیال شود» و برود. کار ما فقط رفع سد معبر است. به ما توضیح ندادند چگونه اما تاکید کردند درگیر نشویم.
‎ماموران سد معبر چگونه استخدام می‌شوند
‎وی در ادامه در تشریح شرایط استخدام در شغل مامور سد معبر گفت: بیشتر پیمانکاران – مثلا پیمانکار ناحیه‌ای که این اتفاق در آن رخ داده- درشت هیکل‌ها را برای درگیری و تخریب استخدام می‌کند، یعنی هنگام استخدام اصل را بر انتخاب آدم‌های درشت هیکل، قوی بنیه و رزمی کار می‌گذارند. البته پیمانکار ما خلافکار‌ها را قبول نمی‌کند و داشتن کارت پایان خدمت را شرط ضروری استخدام اعلام کرده است.
‎این مامور گشت سد معبر گفت: به هیچ عنوان حق توقیف یا مصادره اموال نداریم. البته در سایر مناطق اینگونه نیست. به آن‌ها می‌گویند سد معبر‌ها را بزنید و اموالشان را بگیرید. زمانی که در منطقه دیگری کار می‌کردم، شرایط به گونه‌ای بود که ۱۰ روز هم نتوانستم آنجا دوام بیاورم. چگونه می‌توانستم روز‌ها مردم را بزنم و مالشان را بگیرم و شب در چشم زن و بچه‌ام نگاه کنم.
‎وی ادامه داد: بسیاری از ماموران سد معبر – مثلا در فلان منطقه کمربند بسته، باتون آویزان کرده و گاز اشک آور هم همراه‌شان دارند، بدون آنکه مجوز داشته باشند. در یکسری مناطق سد معبر کننده خودش بزن بهادر است و دوستانش هم همانجا مشغول به کارند و شاید برخی ماموران استدلال کنند ما به این وسایل نیاز داریم. اما به نظر من ما حق درگیری نداریم و حتی اگر کتک بخوریم باید از طریق قانونی عمل کنیم و از آنان شکایت کنیم.
‎وی در ادامه به عنوان مثال به درگیری محله «مرتضی گرد» در سال ۸۷ در منطقه ۱۹ اشاره کرد و گفت: آن سال میان بساز بفروش‌هایی که در زمین‌های ارتش خانه می‌ساختند و ماموران سد معبر، اجرائیات و نیروی انتظامی درگیری شد. مردم سر ما ریختند و حتی تعدادی از ماموران اجرائیات را گروگان گرفتند.
‎این مامور گشت سد معبر در ادامه در تشریح دیگر وظایف شغلی‌اش بیان کرد: تنها کار ما سد معبر نیست. مثلا چهارشنبه سوری‌ها مردم به خیابان می‌ریزند و مخازن زباله را آتش می‌کشند. ما ۳ یا ۴ روز مانده به چهارشنبه سوری، مخازن را در انباری جمع آوری می‌کنیم و از فردای چهارشنبه سوری آن‌ها را دوباره در سطح شهر می‌چینیم.
‎وی افزود: ساعت کاری ما از ۹ صبح تا ۹ شب است. ۲ ساعت هم وقت ناهاری داریم. با محاسبه اضافه کار، کار در روزهای تعطیل و… کمی بیشتر از یک میلیون حقوق می‌گیریم.
‎وی گفت: رشوه گرفتن میان ماموران سد معبر مناطق رایج است اما شیوع آن به سلامت بازرس منطقه هم بستگی دارد. مثلا من چرا رشوه نمی‌گیرم؟ پسر پیغمبر که نیستم اما چون حقوق و شرایط شغلی مناسبی دارم، می‌ترسم کارم را از دست بدهم. وقتی شرایط شغلی ایده آل باشد چرا باید رشوه بگیرم؟ البته کمتر پیمانکاری است که حقوق ماموران را به موقع پرداخت کند. حتی برخی پیمانکاران بصورت علنی ماموران را به رشوه گرفتن ترغیب می‌کنند.
‎وی تصریح کرد: اکثر ماموران سد معبر زیر نظر پیمانکار‌ها هستند جز چند منطقه که زیر نظر اداره خدمات شهری کار می‌کنند. وضعیت شغلی آنان از ما بهتر است. می‌توانند در کارهایی جز سد معبر هم کار کنند. مثلا می‌تواند به نگهبانی یا آبدار خانه منتقل شوند. من الان راضی‌ام که آبدارچی شوم. آنهم بخاطر حرف‌های زشتی که مردم علیه ما می‌زنند.
‎این مامور گشت سد معبر در پایان اظهار کرد: زمانی که سدمعبری شدم، پدرم آنقدر از دستم ناراحت شد که یک هفته مرا به خانه راه نمی‌داد.
‎