دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵-۲۰۱۶-۱۰-۱۰-IranSOS- “مسئله را از ریشه‌های آن، یعنی با آغاز از سرچشمه‌های تمدن مان پی خواهیم گرفت: یعنی از اورشلیم، آتنورُم. سپس در بستر زمان، با تأکید بر زمان‌های سرنوشت‌ساز– بدون ادعای جامع بود نشان– سفرخواهیم کرد تا به وضعیت امروزی مجازات مرگ در جهان برسیم که در این باره به ویژه سخن بسیار است.“
ژان–ماریکَربَس
مجازات اعدام که سخت‌ترین مجازات است از دیرباز موضوع بحث در جوامع گوناگون بوده است. مسئلۀ جرم و جزا و امنیت جامعه، مسئلۀ عبرت و پیشگیری از جرم و جنایت، همه و همه مسائل بغرنجی هستند که فرای استفادۀ ابزاری از مجازات اعدام، بحث در مورد این مجازات را به بحثی سخت و پیچیده تبدیل کرده است.
یکی از دلایل اصلی لغو مجازات اعدام در جهان امروز، خطاپذیری انسان و جبران ناپذیری اعدام در صورت صدور این حکم در مورد یک انسان بی‌گناه است. در صورت خطا حکومت از مسئول اجرای عدالت در جامعه به عامل جنایت تبدیل می‌شود. و اگر حکومت، که انحصار اعمال قوۀ قهریه جامعه را در دست دارد، مبدل به عامل جنایت در کشور شود، پی‌آمدهای جبران ناپذیر سیاسی و اجتماعی و تأثیر مخرب آن به مراتب فراگیرتر و وخیم تر از عدم اعدام یک جنایتکار است.
استفادۀ بی محابای قوۀ قضائیه جمهوری اسلامی ایران از مجازات اعدام، این کشور را در صدر کشورهای اعدام کننده به نسبت جمعیتشان قرار داده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ١٣٥٨، رهبران انقلابی کشور، از مجازات اعدام برای ارعاب مردم و خاموش کردن مخالفت های سیاسی و سرکوب احزاب دیگر استفاده کردند و هزاران نفر را به جوخه‌های اعدام سپردند. این اعدام‌ها در پنج سال اول تاریخ جمهوری اسلامی شتابزده، خودسرانه، و بسیار زیاد بود و پس از سرکوب و از بین بردن همۀ نیروهای سیاسی کشور، برای مدتی آمار اعدام‌ها کاهش یافت، تا اواخر دهۀ شصت که باز اعدام‌های سیاسی فزونی یافت و چندین هزار زندانی سیاسی مخفیانه در زندان‌های کشور به دار آویخته شدند.
آمار اعدام‌ها در ایران در چهار دهۀ اخیر نوسان داشته است، امّا در دهۀ اخیر شاهد افزایش صدور احکام اعدام به ویژه برای متهمان به جرایم مربوط به مواد مخدر بوده‌ایم در صورتی که مسیر تحول عمومی در کشورهای جهان به سوی تعلیق و الغای این مجازات بوده است.
تبدیل مجازات اعدام به ابزاری برای نیل به اهداف سیاسی ساختار نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران را دچار مسائل مزمن کرده است. یکی از ویژگی های این نظام بیگانگی دست‌اندرکاران و قضات آن با علم جدید حقوق است که در قرون اخیر شکل گرفته و در ایران نیز پس از پیروزی انقلاب مشروطه و با اصلاح امر قضا و تأسیس دادگستری مدرن نهادینه شده بود. مقاومت قضات تحصیل کرده و وکلای کشور در برابر استفادۀ ابزاری از امر قضا، رهبران انقلابی را به پاکسازی بسیاری از قضات ورزیده و تحصیل کردۀ کشور از قوه قضائیه وا داشت . همچنین پروانۀ بسیاری از وکلا لغو شد. افرادی که جایگزین آنها شدند به دلایل سیاسی انتخاب شدند وبسیاری از آنها پایبند به موازین حقوقی و رویۀ قضایی عادلانه نبودند و حتی از مسائل مربوط به قضا آگاهی نداشتند. با بازداشت هزاران نفر در اوايل دهه شصت، روحانیونی با آموزش حوزوی آن هم در سطوح پائین به مقام قاضی منصوب شدند تا از منافع رهبران انقلاب حفاظت کنند. آنها هزاران حکم اعدام را ، با نقض فاحش موازین حقوقی مدرن و موازین شرعی، و بدون رعایت حقوق متهم صادر کردند. به طوریکه قوۀ قضائیه در ایران به جای عامل اجرای عدالت، مبدل به ماشین ارتکاب قتل شد و سیستم قضایی کشور به جای تأمین امنیت تبدیل به عامل ناامنی در جامعه.
اگرچه در واکنش به خشونت دولتی و سوءاستفاده حکومت از مجازات اعدام، بسیاری از فعالان مدنی و سازمان‌های ایرانی حقوق بشر خواهان تعلیق و یا الغای مجازات اعدام هستند، امّا بحث در مورد مجازات اعدام در جامعه به سطحی که لازم است نه تنها در افکار عمومی بلکه در میان فعالان مدنی و حقوق بشر، نرسیده است.
بنیاد عبدالرحمن برومند که از بدو تأسیس خواستار لغو مجازات اعدام بوده است، در کتابخانۀ الکترونیکی بنیاد مجموعه‌ای را به مسائل و بحث مربوط به مجازات اعدام اختصاص داده است. بنیاد همواره کوشش کرده است که مباحث مربوط به مجازات اعدام را به زبان فارسی ترجمه کند و دراختیار عموم بگذارد. از سال ١٣٩٤ بنیاد کارزاری برای ایجاد بحث درباب مجازات اعدام درفضای عمومی به راه انداخته است. هدف این کارزار بررسی مسئلۀ مجازات اعدام از زوایای مختلف است و جلب توجه افکار عمومی و مسئولان قضایی کشور به مشکلات مربوط به این مجازات. از جمله اوّلین تولیدات این کارزار ویدیوهایی است که توجه عموم را به نقض آیین دادرسی عادلانه و صدور شتابزده و خودسرانه احکام اعدام جلب می‌کند و یا بر عدم کارآیی مجازات اعدام در مبارزه با معضل قاچاق و مصرف مواد مخدر تأکید دارد.
علاوه بر این ویدیوها، بنیاد برومند با کسب اجازه و سپاس فراوان از استاد حقوق دانشگاه مونتپولیه فرانسه، ژان-ماری کَربَس (Jean-Marie Carbasse)، و انتشارات دانشگاهی فرانسه (PUF)، ترجمه کتاب مجازات اعدام را ، به مناسبت روز جهانی علیه مجازات اعدام، منتشر می‌کند.
استاد کربس در این کتاب، مجازات اعدام را از منظر تاریخی از دوران باستان تا به امروز بررسی کرده است. او این مجازات را از دو هزار سال پیش که در بیشتر تمدن‌ها، به مثابه حق غریزی انتقام شناخته شده بود، تا به امروز که موضوع بحث و شناخت از نظر اخلاقی، روانشناختی، جامعه شناختی، سیاسی، فلسفی و حقوقی است مرور کرده است. پژوهشگران بنیاد توضیحات لازم برای روشن شدن متن و آشنایی با شخصیت‌ها و وقایعی که بدان اشاره شده است را به صورت پاورقی به متن اضافه کرده‌اند.
بنیاد عبدالرحمن برومند این متن با ارزش را که توسط همکار بنیاد رضا ناصحی از فرانسه به فارسی ترجمه شده است به فعالانی که در ایران برای تعلیق مجازات اعدام کوشش می کنند تقدیم می‌کند، با این امید که مقامات قضایی کشور نیز به این نوشته آموزنده توجه کنند و عملکرد خود را در بستر یک تاریخ دو هزار ساله بسنجند.
مروری بر تاریخ مجازات اعدام در وبسایت بنیاد
مروری بر تاریخ مجازات اعدام در میل چیمپ
بنیاد عبدالرحمن برومند
مهر ١٣٩٥علیه مجازات اعدام