پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۶-۲۰۱۷-۱۰-۱۲-IranSOS- خانواده محمد نظری، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که علیرغم بیماری از ۸ مرداد ماه با مشارکت در راهپیمایی جمعی زندانیان سیاسی این زندان را آغاز کرد، به دلیل محدودیت های شدید ارتباط با این بند، از جمله عدم تلفن و عدم حضور این زندانی در سالن ملاقات از وضعیت او بی خبر مانده و ابراز نگرانی می کنند. محمد نظری که در دوازدهم و چهارم سال زندان خود را به سر برد و وضعیت سلامتی نامناسب است خواستار اعمال ماده ۱۳۴ (تجمعی حکم) در پرونده خود است که منجر به رهایی او از زندان می شود.
به گزارش هرانا، سازمان خبرنگاران فعال حقوق زنان در ایران، محمد نظری، زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج، از روز ۸ مرداد ماه در کنار سایر زندانیان سیاسی این زندان که به وضعیت غیرانسانی حاکم بر محیط خود اعتراض کردند، شروع به تنبیه غذا کرد .
آقای نظری علیرغم پایان زندان جسمانی زندانیان اعلام کرده است که وی همچنان با ادامه دادن به وضعیت قانونی پرونده اش به ادامه اعتراض ادامه خواهد داد هر چند تا زمانی که تنظیم این گزارش به دلیل محدودیت های ارتباطی مستقل نمی تواند در مورد وضعیت وضعیت استرس او نظر.
با این حال به موجب گزارش های دریافت شده سهشنبه چهارشنبه ۱۸ اکتبر برای آخرین بار این زندانی به زندان اوین فرستاده شده و به او سرم تزریق شده است.
با توجه به محدودیت های بسیار شدید اعمالی بر این بند به خصوص عدم اجازه به زندانی برای استفاده از تلفن دامنه بی خبر از زندانی چون محمد نظری روز افزون است.
خانواده نگران محمد نظری روز چهارشنبه به زندان مراجعه كردند تا بتوانند او را ملاقات كنند با این حال مقامات زندان به آنها گفتند كه آقای نظری حاضر به ملاقات نیستند.
یکی از اعضای خانواده نظری در گفتگو با خبرنگار هرانا تصریح کرد: “برای ملاقات رفتیم، اما ما خبر از اتهام زدن، اما کسی که در جلسه حضور نیافت، وقتی ما پیگیری کردیم، ما به ما گفتیم که محمد خود را به نشانه اعتراض به جلسه نشست نرسیده است. با این حال ما معتقدیم که محمد خود را به سالن نیامده یا همانگونه که گفته شده، فساد ضعیف شده است. “
این منبع مطلع گفت: “ما نگران محمد هستیم و امیدواریم در حقیقت اطلاعات درستی از وضعیت او به ما بدهد و همینطور اگر ستیزه جویی به دادگاه رسیدگی کند، او سال هاست که در زندان است و وقتی قانون شرایط آزادی را فراهم می کند، چرا باید از آن جلوگیری شود؟ “
لازم به یادآوری است محمد نظری روز سه شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۶، دوازدهمین و چهارمین سال حبس او بدون بازنشستگی و محروم از مراقبت پزشکی آغاز شد.
یک منبع نزدیک به آقای نظری پیشتر در گفتگو با هرانا اعلام کرد: “محمد نظری که از بیماری قلبی و آرتروز دچا درد شدید شده و در شرایط نامطلوبی بدرفتاری کرده است از اخراج به بیمارستان و رسیدگی پزشکی محروم است. رئیس زندان رجایی شهر کرج در ارتباط با عدم حضور وی به بیمارستان مدعی شده است که دستور اوسایش وی باید از طرف دادگاه عالی کرج صادر شود، در حالی که دادگاه عالی کرج اعلام کرده است که دادگاه عالی ارومیه باید رسیدگی های لازم را در این زمینه انجام دهد و همچنین دادگاه انقلاب ارومیه همچنین اعلام کرده است که دادسرای تهران باید دستور العملی صادر کند. “
هرانا پیشتر نیز گزارش داد که آقای نظری در نامه ای که در اختیار هرانا قرار دارد با اشاره به بیماری بیماری خود می نویسد: “به خاطر مشکل قلبم بنا بر نظر رئیس بیمارستان و متخصص قلب زندان رجایی شهر کرج باید به بیمارستان بروید اما دادگاه از صدور مجوز اعزام ممنوع به عمل آورد و تا کنون هیچ گونه جواب داد “.
در این گزارش آمده است: “در سالهای اخیر با بسیاری از نامه های متعدد به دادستان کل دادگستری، دادگاۀ قاضی دادستان کل کشور، دادگاه مهاباد و حتی شخص وزیر اطلاعات، تلاش کرد تا از طریق راه قانونی پیگیری وضعیت پرونده ام بشما اما همه آنها بی پاسخ ماندند تا چند ماه پیش با پیگیری هایی که خانواده ام انجام دادم معلوم شد هیچ کدام از نامه های من به مرجع ذیصلاح ارسال نشده است و نامه های من توسط آقای سیراوایی مسئول اجرای احکام به علت های مختلف گم شده است که حتی نامه ای اخیرا از سوی دادگاه های دادرسی برای من ابلاغ شده است، توسط آقای سگاروئی مفقود شده است. با این که مسئولان زندان دستور داده اند تا کپی نامه خود را بدهند اما مسئول اجرای احکام از دادن آن اجبار می کند. “
همچنین آبانماه سال ۱۳۹۵، محمد نظری با توجه به اینکه خانواده اش در استان آذربایجان غربی سکونت دارند، درخواست انتقال به زندان ارومیه را دادند، با این موافق دادستان، با درخواست وی با دخالت نهادهای امنیتی، مخالفت شد.
گفتنی است، محمد نظری زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج شهریور ماه ۱۳۹۱ در اعتراض به عدم آزادی خود دست به اعدام زد و لب خود را به نشانه اعتراض دوخت.
محمد نظری فرزند حمدالله متولد ۱۳۵۰ در سال ۱۳۷۳ در بوکان به اتهام همکاری با یکی از اپوزیسیون های کردستان دستگیر شد و در حالی که اتهام وارده را رد کرده بود و بر اساس دروغ های دروغین اذعان شده تحت تعقیب می دانست که اعدام محکوم شده است که این حکم بعدا از گذشت ۵ سال به حبس ابد تقلیل یافت. پس از بررسی مجدد پرونده در سال ۱۳۹۲ دادگاه انقلاب مهاباد و رئیس زندان رجایی شهر کرج با آزادی وی موافقت کردند. ولی تاکنون هیچ اقدامی برای آزادی وی صورت نگرفته است.