دوشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۶-۲۰۱۸-۰۱-۱۵-IranSOS– متاسفانه در سال‌های گذشته گام‌های عجیب در زمینه منزوی کردن موسیقی برداشته شده که نیت این بخشنامه چنین بوده یا نبوده باشد، چنین برداشتی را در پی دارد. در دوره پیشین ممنوعیت آموزش موسیقی در فرهنگسراهای پایتخت جنجال آفرین شده بود و اکنون یک گام فراتر گذاشته شده و در محیط دانشگاهی که از این راه کسب درآمد می‌کند، اجرای موسیقی ممنوع شده است.
به گزارش تابناک٬ ممنوعیت برگزاری هرگونه کنسرت در دانشگاه آزاد اسلامی در حالی رسماً ابلاغ و مراحل اجرایی را پشت سر می‌گذارد که دانشگاه آزاد عملاً بزرگ‌ترین مجموعه آموزش موسیقی کلاسیک و مدرن را دارد و اکنون با این عقبگرد، این پرسش مطرح است که آیا قرار است آموزش موسیقی در سطوح عالی نیز از این دانشگاه حذف شود و گام بلندی در منزوی کردن موسیقی برداشته شود یا در تناقضی آشکار همچنان در مردم پول گرفته می‌شود و در دانشگاه آزاد تدریس موسیقی می‌شود اما همان آموزش‌های ارائه شده در محیط همان دانشگاه نامشروع خواهد بود؟!
به گزارش «تابناک»؛ حجت الاسلام ابراهیم کلانتری معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی در بخشنامه به رئیسان واحدهای مرکز هر استان (دبیران هیات امنای استان‌ها)، روسای واحدها و مراکز آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی ابلاغ کرده که مجموعه‌ای از رفتارهای مرسوم در دانشگاه آزاد اسلامی ممنوع و یا مشروط شود و در این میان یکی از مواردی که ارتباط چندانی با فضای دانشگاه نداشته و عمدتاً یکی از چارچوب‌های فرهنگی مورد مناقشه است، ممنوعیت برگزاری هرگونه کنسرت در محیط دانشگاه است.
در بخشی از این بخشنامه که به این ممنوعیت اشاره دارد، به صراحت آمده است: «اجرای هرگونه برنامه‌های موسیقی در دانشگاه تنها بر اساس آیین‌نامه «برنامه‌های موسیقایی در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی سراسر کشور» شماره ۵۲۱۷/ ۹۴/ مصوب جلسه ۲۷۷ شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی است. بنابراین برگزاری کنسرت‌های موسیقی در محیط‌های دانشگاهی ممنوع است و واحدهای دانشگاهی تحت هیچ عنوان یا مراسمی مجاز نیستند به برگزاری آن اقدام کنند.»
در ماده یک بخشنامه مورد اشاره معاون فرهنگی دانشگاه آزاد به مستند آیین‌نامه «برنامه‌های موسیقایی در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی سراسر کشور» تاکید شده که «ترویج موسیقی» جزو کارویژه دانشگاه‌ها محسوب می‌شود. با این حال در مواد ۲ و ۳ با اشاره به اینکه باید از موسیقی تقویت کننده هویت ملی، فاخر، هدایتگر و… و استفاده از خوانندگان و چهره‌های موجه فرهنگی باشد، کارگروهی موسیقی متشکل از نماینده رئیس دانشگاه، نماینده مسئول نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه و یک نفر از اساتید با تایید و معرفی شورای فرهنگ عمومی دانشگاه، مسئول صدور مجوز برای برنامه‌های موسیقی تعیین شده‌اند. با این حال در ماده ۴ همین آیین نامه برگزاری هرگونه کنسرت و برنامه‌های مستقل موسیقی از اولویت‌های دانشگاهی تشخیص داده نشد و غیرمجاز خوانده شده است!
بنابراین برگزاری کنسرت در محیط دانشگاه برای دانشجویان فی نفسه ممنوع نیست اما اینکه از مثلاً سالن آمفی تئاتر به عنوان سالن کنسرت و برای بلیت فروشی همچون دیگر کنسرت‌های مستقل استفاده شود، ممنوع است. با این حال در بخش دانشگاه آزاد پا فراتر گذاشته شده و تاکید شده است: «واحدهای دانشگاهی تحت هیچ عنوان یا مراسمی مجاز نیستند به برگزاری آن اقدام کنند.» و در واقع حتی اگر قرار باشد مثلاً برای بزرگداشت روز فردوسی، شهرام ناظری دعوت شود و برای دانشجویان و اساتید اجرایی داشته باشد، مستند به این بخشنامه مجاز نیست.
در این میان بخشنامه ممنوعیت هرگونه کنسرت تحت هر عنوان در دانشگاه آزاد، این پرسش را پیش آورده که آیا قرار است واحدهای آموزش موسیقی در این مجموعه برقرار باشد؟ مگر می‌شود بزرگ‌ترین مجموعه آموزش عالی کشور در حوزه موسیقی، اجرای آنچه خود آموزش می‌دهد را در محیط آموزش ممنوع کند؟! آیا قرار است آموزش موسیقی در دانشگاه آزاد نیز به کل ممنوع و واحدهای آموزش حذف شود و یا همزمان با کسب درآمد از طریق آموزش موسیقی در دانشگاه آزاد، برگزاری کنسرت در این دانشگاه ممنوع خواهد بود؟!
متاسفانه در سال‌های گذشته گام‌های عجیب در زمینه منزوی کردن موسیقی برداشته شده که نیت این بخشنامه چنین بوده یا نبوده باشد، چنین برداشتی را در پی دارد. در دوره پیشین ممنوعیت آموزش موسیقی در فرهنگسراهای پایتخت جنجال آفرین شده بود و اکنون یک گام فراتر گذاشته شده و در محیط دانشگاهی که از این راه کسب درآمد می‌کند، اجرای موسیقی ممنوع شده است.
به نظر می‌رسد باید در این زمینه با تدبیر بیشتری عمل کرد و رفتار مسئولان با کلام و خط مشی رهبر انقلاب در حوزه موسیقی قابل تطبیق باشد. رهبر انقلاب سال‌های پیش در جمع مسئولان امر به وضوح تاکید کردند که موسیقی چه اثر عمیقی دارد و در این زمینه توصیه‌هایی درباره ترویج موسیقی سالم داشتند و اکنون نیز انتظار می‌رود به جای برخورد صفر و صدی با موسیقی، بر توسعه موسیقیِ اصیل ایران تمرکز شود و دانشجو از محیط دانشگاه با چنین موسیقی آشنا و به آن قرابت بیابد.