سه شنبه ۱۴ مرداد، ۱۳۹۹-۲۰۲۰-۰۸-۰۴-SOS Iran- سحرگاه روز یکشنبه ۱۲ مردادماه، حکم اعدام یک زندانی زن که پیشتر از بابت اتهام «قتل» به اعدام محکوم شده بود، در زندان مرکزی مشهد به اجرا در آمد. به گزارش هرانا به نقل از رکنا، سحرگاه روز یکشنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۹۹، یک زندانی زن در زندان مرکزی مشهد اعدام شد.بر اساس این گزارش، قصه تکان دهنده این حادثه در بیست و دوم خرداد سال ۹۳ در یک انبار ضایعاتی زمانی به وقوع پیوست رسید که مردی به همراه همسر و فرزندش و برای تمدید قرارداد جمع آوری ضایعات نزد صاحبکارش رفت و با یکدیگر مشغول گفت و گو شدند.
در این هنگام زن جوان دیگری وارد انبار ضایعاتی شد و از مرد (ضایعات فروش) خواست همراه او به بیرون از انبار برود! ولی «مهری» همسر ۲۶ ساله مرد ضایعات فروش ناگهان به سمت همسرش رفت و فریاد زد «حق نداری با او بیرون بروی!». «امیر» (مرد انباردار) که از شنیدن این جمله خشمگین شده بود با عصبانیت به سوی همسرش برگشت و فریاد زد: «می خواهم بروم تو چه کار داری؟» و مشاجرهای بین آنان آغاز شد.
«مهری» که در حال شستن یک چاقو برای بریدن هندوانه بود، به طرف شوهرش برگشت و با یکدیگر درگیر شدند. در این میان ناگهان تیغه چاقو به قفسه سینه مرد جوان فرو رفت. خریدار ضایعات که از دوستان مرد مجروح بود بلافاصله با اورژانس تماس گرفت و بدین ترتیب پیکر مجروح حادثه با آمبولانس به بیمارستان انتقال یافت اما تلاش کادر درمانی به نتیجه نرسید و این مرد جوان بر اثر عوارض ناشی از اصابت ضربه چاقو به قفسه سینه جان سپرد.
به دنبال اعلام ماجرای قتل مرد ۳۶ ساله از طریق نیروهای کلانتری «شفا» به قاضی جواد حسینی (قاضی ویژه قتل عمد در زمان وقوع حادثه)، مقام قضایی به همراه گروهی از کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی عازم محل درگیری شد و تحقیقات درباره چگونگی این حادثه ادامه یافت و همسر مقتول بازداشت شد و مورد بازجویی قرار گرفت.
متهم که در همان مراحل اولیه تحقیقات، قتل همسرش را به گردن گرفت، هنگام بازسازی صحنه جنایت در حضور مقام قضایی گفت: “او (مقتول) دو سال قبل مرا با چاقو مجروح کرده بود و مدام کتکم میزد اما با همه این ها او را دوست داشتم. اگر در این انبار ضایعات زندگی میکنم، اگر ماشینم را به خاطر رونق کار ضایعات فروشی همسرم فروختم، اگر در دادگاهها و کمپها دنبال او بودم، فقط به خاطر عشق و علاقه به زندگیام بود”.
وی در پاسخ به سوال قاضی ویژه قتل عمد که قتل چگونه اتفاق افتاد، گفت: “آن روز زن ناشناسی که من او را ندیده بودم ولی همسرم گاهی به صورت تلفنی با او صحبت میکرد، به انبار آمد و کودکش نیز همراهش بود. همسرم با دیدن آن زن جوگیر شد و در برابر اعتراض من گفت: “الان تو را داخل آغل سگ میاندازم تا ببینم چقدر طاقت داری؟ در آن لحظه آن زن غریبه وارد انبار شده بود که شوهرم به من حمله کرد. من در حال شستن کاردی بودم که می خواستم با آن هندوانهای را ببرم. در یک لحظه درگیر شدیم و مقنعهام جلوی چشمانم را گرفت. من کارد را به صورت کلنگی گرفته بودم که او را هل دادم ولی وقتی مقنعه را از روی چشمانم کنار زدم دیدم او تلوتلو خوران روی موتورسیکلت افتاد، در حالی که خون از بدنش بیرون میزد، دستم را روی زخم گذاشتم و فریاد زدم به اورژانس زنگ بزنید. یکی از دوستان شوهرم که در محل بود با اورژانس تماس گرفت ولی من نمیتوانستم این صحنه را تحمل کنم، بنابراین او را با خودرو به سمت بیمارستان بردیم. در بین راه اورژانس رسید و همسرم را به مرکز درمانی رساند. من قصد کشتن او را نداشتم فقط می خواستم همسرم را بترسانم، چون میدانستم مرا داخل آغل سگ که داخل انبار ضایعات بود زندانی میکند”.
به دنبال تکمیل تحقیقات در دادسرای عمومی و انقلاب مشهد، این پرونده جنایی به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی ارسال شد و زن ۲۶ ساله پای میز محاکمه ایستاد. قضات دادگاه کیفری یک خراسان رضوی، متهم را براساس محتویات پرونده و اقاریر صریح و همچنین دیگر دلایل و مستندات موجود به اعدام محکوم کردند اما رای صادر شده با اعتراض متهم رو به رو شد و پرونده برای رسیدگی دقیق تر به شعبه ۴۷ دیوان عالی کشور ارجاع و در نهایت بار دیگر تایید شد.
با قطعیت یافتن حکم، این پرونده، برای اجرای حکم به دادسرای عمومی و انقلاب مشهد بازگشت تا این که سپیده دم روز یک شنبه گذشته مقدمات اجرای این حکم با دستور قاضی محمدرضا دشتبان (معاون اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب مشهد) فراهم شد و بدین ترتیب مهری (متهم ۳۲ ساله) این پرونده اعدام شد.
بنا بر گزارش نهادهای بینالمللی، ایران به تناسب سرانه جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد.
بر اساس گزارش مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در دوره یکساله (اول ژانویه ۲۰۱۹ تا ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹) دستکم ۲۴۸ شهروند اعدام شدند و ۱۰۸ تن دیگر به اعدام محکوم شدند. از جمله اعدام شدگان باید به اعدام ۴ کودک-مجرم اشاره کرد و همینطور به محل اجرای ۱۳ حکم اعدام که در ملا عام بوده است.
بنا بر همین گزارش بیش از ۷۵ درصد اعدام های صورت گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع رسانی نمیشوند که نهادهای حقوق بشری اصطلاحا آن را اعدام “مخفیانه” میخوانند.