دوشنبه ۱۰ مرداد، ۱۳۹۹-۲۰۲۰-۰۷-۳۱-SOS Iran- این روزها، در محافل سیاسی و رسانه‌های مجازی ایران و جهان، موضوع طرح یک “قرارداد ۲۵ ساله” بین دولت‌های ایران و چین مورد بحث و مجادله قرار گرفته است. اپوزیسیونِ جمهوری‌خواهِ دموکرات و لائیک ایران موظف است که با صراحت و آشکارا در این باره اظهار نظر کند و مخالفت ریشه‌ای خود را با چنین نقشه‌های اسارت‌بار، که دیکتاتوری‌های جهان برای حفظ خود و علیه آزادی، استقلال و منافع مردم منعقد می‌کنند، اعلام دارد.طرح قرارداد مزبور، با این که هنوز به‌طور رسمی و علنی از سوی مقامات دو کشور اعلام نشده است اما تکذیب هم نشده و از سوی وزیر امور خارجه ایران در خطوط کلی‌اش در مجلس فرمایشی مورد تآیید نیز قرار گرفته است. نقشه‌ی مقدماتی این پیمان در سفر مهم رئیس جمهوری خلق چین، شی جین پینگ، به سه دیکتاتوری منطقه یعنی ایران، عربستان سعودی و مصر در ژانویه ۲۰۱۶، در مذاکراتش با خامنه‌ای، روحانی و سپاه پاسداران و با توافق کامل اینان طرح ریزی گردید.
با این که ما با پیش‌نویسی رو به رو هستیم که به بیرون درز کرده است، با این که ارائه‌ی یک ارزیابی کامل و صحیح از یک قرارداد نیاز به دست‌رسی کامل به نسخه‌ی رسمی و مطالعه‌ی دقیق آن دارد و با این که حتا در چنین صورتی، همواره در این گونه توافق‌نامه‌‌های دولتی میان رژیم‌های دیکتاتوری، مفادی از منظر عموم پنهان نگاه داشته می‌شوند، اما می‌توان، بنا بر اخبار و داده‌های محدودی که در دست داریم، چند محور اصلی این قرارداد ۲۵ ساله را چنین فرموله کرد:
- تعیین چین (بخوانید دولت چین) چون “شریک استراتژیک” ایران (بخوانید دولت ایران)، که در مقدمه‌ی پیش نویس قرارداد آمده است.
- سرمایه‌گذاری‌های کلان چین در ایران (به مبلغ چهار صد میلیارد دلار) در بخش‌های گوناگون اقتصادی، صنعتی، زیربنایی، تکنولوژی و غیره : به‌ویژه در صنایع نفت و گاز، در ساخت جاده و راه‌آهن، در صنایع حمل و نقل…
- استفاده و بهره‌برداری از بنادر و جزایر توسط چین.
- همکاری‌های امنیتی، نظامی، سیاسی و تکنولوژیک، از جمله اعزام نیروی امنیتی و نظامی چینی به ایران برای حفظ منافع این قدرت؛ استفاده از پایگاه‌های هوایی ایران توسط چین.
- حق تقدم فروش نفت و گاز ایران به چین به مدت ۲۵ سال، با تخفیف بزرگ ۳۲ درصدی نسبت به نرخ جهانی و پرداخت بهای نفت، بخشی با خرید کالاهای چینی و بخشی به “یوان”، پول رایج در این کشور. حق نظارت چین بر هر نوع پیشنهاد سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز ایران از سوی هر کشور دیگر.
بنا بر آن چه که مفاد بالا آشکارا نشان می‌دهند، ما از هم اکنون با جسارت می‌توانیم اعلام کنیم که قرارداد ۲۵ ساله‌ی دولت‌های ایران و چین، اگر با این مضامین رسمیت پیدا نماید، قراردادی است اسارت‌بار برای مردم ایران، در خدمتِ هژمونی‌طلبی منطقه‌ای و جهانی چین، تشدید‌کننده‌ی رقابت‌ها میان قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای در خاورمیانه و برانگیزنده جنگ.
- با قرارداد ۲۵ ساله، جمهوری اسلامی، از روی استیصالِ ناشی از ورشکستگی اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، که خود مسبب اصلی آن است، و در شرایطی که با بحران سخت تحریم‌های غرب، به‌ویژه از سوی دولت فوق ارتجاعی ترامپ، رو به رو است، برای حفظ بقای حکومت ترور و خفقان، ضد مردمی و ناکارآمد اش، تسلیم مطامع هژمونی‌طلبانه و سلطه‌جویانه یک قدرت بزرگ آسیایی و جهانی می‌شود. پس از یک دوران وابستگی ایران به غرب و آمریکا، در زمان سلطنت پهلوی، چرخش به شرق امروزِ جمهوری اسلامی ایران در جهت وابستگی به دو دیکتاتوری بزرگ چین و روسیه، برای مردم ما چیزی جز اسارت و شوربختی بیشتر به هم‌راه نخواهد آورد.
- با قرارداد ۲۵ ساله، “راه ابریشم”، این راه توسعه‌طلبی و سیادت‌جویی آسیایی و جهانی دولت جمهوری خلق چین، از شرق تا غرب آسیا و فراتر از آن تا آفریقا و آمریکای لاتین، گسترده‌تر می‌شود. دیکتاتوری توتالیتر چین در مسیر انسداد ناپذیر سلطه‌طلبی منطقه‌ای و جهانی‌اش، برای دست یابی به منابع انرژی چون نفت و دیگر منافع اقتصادی، نظامی و استراتزیکی، در رقابت با دیگر قدرت های جهانی چون آمریکا و روسیه، ایران را به یکی از مهره‌ها و مناطق نفوذ خود تبدیل خواهد کرد. از این راه، و در شرایطی که مردم ایران از طریق جنبش‌های اعتراضی و اجتماعی‌شان به سوی سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی گام بر می‌دارند، جمهوری خلق چین به بزرگ‌ترین قدرت مدافع و پشتیبان حکومت استبدادی و تئوکراتیک اسلامی در می‌آید.
- با قرارداد ۲۵ ساله، اوضاع خاورمیانه باز هم بیشتر رو به شدت‌گیری رقابت‌ها و دخالت‌های قدرت‌های بزرگ جهانی چون آمریکا، روسیه، چین و اتحادیه اروپا و هم‌چنین منطقه‌ای، چون ایران، عربستان و اسرائیل می‌رود. درگیری‌ها بر سر ایجاد منطقه‌ی نفوذ، بیرون راندن رقیب و دست رسی به منابع نفتی و غیره فزونی خواهند یافت. این قرارداد، با تشدید تضادها، می‌تواند آتش‌بیار جنگی خانمان‌سوز بین قدرت‌ها در منطقه شود.
در پرتو آن چه که گفته شد، جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران، بنا بر اصول و ارزشها‌یی که همیشه راهنمای خود قرار داده است، یعنی آزادی، استقلال، جمهوری، دموکراسی و جدایی دولت و دین، در این جا اعلام می‌دارد که انعقاد پیمانی موسوم به “قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین” و هر گونه پیمان اسارت‌باری از این دست از سوی سران جمهوری اسلامی ایران با قدرت‌های بزرگ جهانی، فاقد هر گونه اعتبار و مشروعیت دموکراتیک و مردمی است و مردم ایران به حق در فردای براندازی جمهوری اسلامی به دست خود، از راه تشکیل مجلس دموکراتیک مؤسسان خود، این قراردادها و پیمان‌ها را ملغا خواهند کرد.
ما عمیقاً بر این باوریم که مردم ایران و خاورمیانه، با تکیه بر توانایی‌های مادی و معنوی خود، قادر خواهند شد که در آزادی، استقلال، دموکراسی و صلح، با ایجاد مناسباتی برابرانه و به دور از سلطه‌گری و سلطه‌پذیری با همه‌ی کشورها و ملت‌های جهان، راه بهسازی و بهروزی، ترقی و شکوفایی در منطقه‌ی به خاک و خون کشیده شده‌ی خود را هموار سازند.
جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران
۳۱ ژوییه ۲۰۲۰ – ۱۰ مرداد ۱۳۹۹