این نوشته مختصری از زندگی رفیق خسرو است که در روز ۱۰ دسامبر در مراسم وداع با وی توسط همسرش خوانده شد –سایت دگرگونی
جمعه ۱۹ آذر، ۱۴۰۰-۱۲٫۱۰٫۲۰۲۱-SOS Iran- متاسفانه در روز بیست وسوم آبان ۱۴۰۰ برابر با چهارده نوامبر ۲۰۲۱ رفیق کیانوش را بدلیل بیماری مزمن و طولانی از دست دادیم. مرگ انسانی مبارز و کمونیست داغ بر دلهای خانواده، دوستان و رفقایش بر جا نهاد.کیانوش در روز دوازده خرداد ۱۳۲۷ درسیاهکل چشم به جهان گشود. در همان جا بالید، رشدکرد و دیپلمش را گرفت.
در انستیتو پلی تکنیک تهران در رشته راه و ساختمان به تحصیلاتش ادامه داد و موفق به دریافت فوق دیپلم گشت.
رفیق کیانوش بمثابه تکنیسین راه وساختمان در شرکت ساختمانی ایرانی- کانادایی مانا وابسته به صنایع چوب و کاغذ مازندران (چوکا) واقع در ساری مشغول به کارگشت.
وی در کنار همسر و دخترش ضمن کار و مطالعه به شرایط زندگی در جامعه و تضاد های طبقاتی آگاهی یافت. بمثابه فردی آگاه و مبارزه جو در فعالیت های مبارزاتی سال های ۵۷-۵۶ با هواداری از سازمان چریک های فدایی خلق ایران، شرکت فعال داشت.
رفیق کیانوش ضمن کار در شرکت مانا، از منافع و خواسته های کارگران دفاع میکرد و بسیار با آنان نزدیک و همراه بود. در جریان اوج گیری جنبش ضد امپریالیستی – دمکراتیک مردم همرا با رفیق مهندس فیروز آقامیر زاده به نمایندگی شورای کارگران و کارکنان کارخانه چوکا انتخاب شد وبه مبارزاتش در راستای منافع کارگران تداوم داد.
در مقابله با انحراف به راست سازمان چریکها، و طرد سلطه اپورتونیسم برآن، جریان چریکهای فدایی خلق ایران در خرداد ۵۸ شکل گرفت و اعلام موجودیت نمود. رفیق کیانوش و دیگر رفقایش در شورای مذکور به جریان چریکها پیوستند واز راه وخط انقلابی آنان دفاع کردند. این رفقا همگی در تشکیلات مازندران چریکها فعال بودند که در مقطع ۶۰-۵۸ تحت مسئولیت چریک فدایی خلق، زنده یاد رفیق رحیم کریمیان در شاخه مازندران چریکها فعالیت داشتند و با انتشار” خبر نامه مازندران چریکها” و دیگر حرکات مبارزاتی و اعتراضی، جو سیاسی مثبت و مناسبی را در مازندران ایجاد نمودند.
در جریان مبارزات کارگری در ساری، رفیق کیانوش و تعدادی دیگر دستگرشده و روانه زندان میشوند. کارگران و برخی خانواده های دستگیر شده در جلوی شهرداری ساری دست به تحصن می زنند و خواستار آزادی آنها میگردند. در این جریان رفیق کارگر ایرج مظاهری که از کارگران مبارز، آگاه و فعال شرکت مانا بود، با تشویق و تهیج کارگران، از تحصن کنندگان و منجمله همسر رفیق کیانوش که در این تحصن شرکت داشته است، حمایت، همدلی و همراهی فعالی بروز میدهد. و رفیق کیانوش بعد از مدت شش ماه آزاد میشود و به مبارزاتش ادامه میدهد.
در فروردین سال ۱۳۶۰ در جریان نشست تشکیلاتی چریکها و بعد از آن، بحث هایی پیرامون مسائل تشکیلاتی، نقد هایی بر ” مصاحبه با رفیق اشرف دهقانی ” و چگونگی باز گشایی” جبهه شمال” در گرفت و انشعابی در جریان چریکها بوقوع پیوست. رفیق فیروز آقامیر زاده و رفیق کارگر ایرج مظاهری به بخش انشعابی یعنی چریک های فدایی خلق (ارتش رهاییبخش خلق های ایران) پیوستند که بعدا رفیق فیروز در کردستان در یک درگیری با مزدوران رژیم جنایت کار، جان باخت و رفیق ایرج نیز در اواسط سال ۶۲ توسط رژِیم جمهوری اسلامی اعدام گشت. رفیق کیانوش صفایی (خسرو) در کنار چریکها ی فدایی خلق ایران باقی ماند و از مواضع و خط آنان که مورد قبولش بود، دفاع نمود.
وی در تهران و همراه با جریان چریکها فعالیتش را ادامه داد و بدلیل آنکه شناخته شده و تحت تعقیب بود ، بهمراه همسر و دخترش در خانه ای سازماندهی شدند که چریک فدایی خلق رفیق جان باخته مهناز نجاری ارتباط با آنان را برعهده داشت که در سال ۶۰ دستگیر و ۹ روز بعد بوسیله دژخیمان جمهوری اسلامی اعدام گشت. خانه مسکونی مورد یورش پاسدارن قرارگرفت ولی رفیق خسرو به کمک و فداکاری همسرش موفق به فرار شد.
رژیم جمهوری اسلامی در تلافی دست نیافتن به رفیق کیانوش، همسر و برادرش را دستگیر می کند وبه مدت قریب سه سال آنها را در زندان نگه میدارد.
رفیق خسرو، که ارتباطش با تشکیلات برقرار مانده بود، در تداوم مبارزاتی اش ، بعد از سی خرداد سال ۶۰ به کردستان اعزام گشت و نزدیک به یک دهه در کنار خلق کرد به مبارزاتش ادامه داد.
حال چریک فدایی خلق، کاک خسرو را در قامت یک انقلابی حرفه ای وپیشمرگه خلق کرد، در تلاش پیگیر و مستمر برای رفع کمبودها و نارسایی ها ی تشکیلاتی می بینیم . وی چه در کار طاقت فرسای انتشاراتی و پیشبرد آن، و چه در کار تدارک فنی و ساماندهی (رادیو صدای چریکها) نقش بسزایی داشت. و با روحیه ای شاد و خندان به استقبال وظایف سیاسی و تشکیلاتی می شتافت.
درزمان نشست تشکیلاتی در سال ۶۷ با دگرگونی های ایجاد شده در مرکزیت سابق، رفیق خسرو بر اساس توانایی و صداقت اش به عضویت کمیته مرکزی چریکهای فدایی خلق انتخاب شد وبا تلاشی دو چندان بمبارزه خود تداوم داد. وی سپس بر اساس تصمیمات سازمانی مبنی بر انتقال تشکیلات به خارج کشور بهمراه برخی از رفقایش به خارج اعزام گشت. رفیق خسروکه همواره بر انسجام سازمانی اصرار داشت، ضمن مرزبندی با گرایشات انحرافی درون تشکیلات، تلاش نمود تا مبارزاتش را پیش برد و همچنان علیرغم انتقادات و ایراداتی که به برخوردهای انحرافی و غیر اصولی تشکیلات داشت، چند سالی با آنها همراهی نمود، تا اینکه با پی بردن و آگاهی یافتن به ناراستی و بی صداقتی کیفی در “رهبری” تشکیلات، با خشم و نفرت علیه آن شورید و راه خود را از آنان جداکرد ولی رفیق خسرو همواره و تا آخرین روز های زندگیش وفاداربه آرمان های کارگران و محرومان باقی ماند. آرمان رهایی، آزادی و برابری برای مردم ایران همیشه با او همراه بود.
چهره شاد و خندان رفیق کیانوش صفایی (کاک خسرو) که همواره شعر نازلی شاملو را زمزمه میکرد و نوید شکست زمستان را میداد. هنوز در یاد وخاطره رفقا و دوستانش ماندگار است.
یادش گرامی باد
از طرف تعدادی از رفقایش
۱۰ دسامبر ۲۰۲۱
۱۹ آذر ۱۴۰۰