دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۴-۲۰۱۵-۰۸-۱۰-IranSOS- پناهندگان و مهاجرین ازهمان مشکلاتی در رنجند که اغلب مردم بومی با آن سر در گریبانند، هرچند که مشکلات آنها در مقام مقایسه، ابعاد وسیعتری را دربرمی گیرد. البته این امری اتفاقی نیست، چون وضعیت توده کارگران وزحمتکشان هم درسرمایه داری، با وجود تفاوتهای، دراساس بهتر از آنها نیست: امکان کار، داشتن سرپناه تهیه پوشاک و غذا،… و یا برعکس : بیکاری، نداشتن خوابگاه وغیره. منازل بسیار حقیر، گرانی بالا رونده هزینه غذا ولباس…،نگرانی دایمی اکثریت افراد کم درآمد»اقشارپایینی» جامعه است که یک سوم جمعیت زحمتکشان را تشکیل می دهند و درآمد ناخالصی کمتر از ۱۰۰۰ یورو درماه دارند.
آنچه که به پناهجویان و پناهندگان علاوه برآن فشار می آورد ، وضعیت نامعلوم حقوقی آنهاست، ترس دایم دربرابر پلیس، فشاربرافراد فامیل جهت پشتیبانی مالی برای خروج از موطن ومناطق فیمابینی تا رسیدن به مقصد وبالاخره تحمل راسیسم روزانه ازجمله این مشکلات است.
با وجود اینکه معضلات اساسی برای تمامی کارگران و جویندگان کار حال چه اینجا متولد شده باشند و یا نه یکی است، نفاق برانگیزان وتحریک کنندگان راسیست موفق شده‌اند همواره بخش مهمی ازطبقه کارگر را علیه همدیگر بشورانند، تا آنها گروههای ازهم طبفه ای خود را دشمن خود تصور کنند، چون بزبان دیگری صحبت میکنند ویا سنن فرهنگی متفاوتی دارند ویا اینکه رنگ پوست، مو وچشم آنها تیره و یا سیاه است.
درحالیکه فهم این مطلب کاملن ساده است که هرگونه تفرقه درون کارگران، خواه درکارخانه وخواه درتمامی جامعه تنها به نفع استثمارگران وسرکوبگران است: آنها با تمسخر به ما می گویند، شما که با هم اتحادی ندارید و مرتب با هم درنزاعید، پس میتوان بسادگی مزد کار شما را کاهش داد، و شدت کار را بالا برد… .
آنچه را که اغلب آنها درک نمی‌کنند، این است که تحریک کارگران علیه یکدیگر وایجاد دودستگی درون آنها از بالا و هدفمند سازماندهی میشود، تا هرنوع فشار وناهنجاری های کاری را سرپوش و «اصلاحات» خواست سرمایه را یرای کسب سود بیشتر راحت تر به پیش ببرند.
مدتهای مدیدی است که دراتریش “خارجی ها” ازطرف حاکمین به حاشیه رانده می شوند، منزوی می‌گردند و متهم می‌شوند که عامل تمامی ناهنجاری‌های وبزه کاری های اجتماعی اند. بعنوان مثال نبود منازل مسکونی ویا اجاره بالاو غیرقابل پرداخت؟ ویا اینکه خارجیان منازل مارا غصب میکنند!، فرصت کاری مارا تصاحب می کنند و بانی بیکاری ما می شوند! و… ازجمله این اتهامات خارجی ستیز است.
گویا “این خارجی ها” مقصرند که سوسیال دمکرات ها سالهاست که دیگر منازل عمومی نمی سازند و بدین طریق دست اجاره دهندگان سرمایه دار را تقریبن برای بالابردن دلبخواه قیمت منازل بازگذاشته اند. گویا “این خارجی ها” مقصرند، که سرمایه داران اتریشی بیشتر علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری درکشورهای نیمه مستعمراتی همسایه ، مانندبالکان ودیگر اماکن هستند، ویا اینکه کلن » این خارجیها » مسبب بحران جهان سرمایه داری اند؟
این رویکردی کاملن ساده ونحیف است، اگر کسی که وضعیتش روزبروز بدترمی شود، علت را درهمسایه و یا همکارش جستجو نماید وانگشت اتهام را بطرف اودراز کند، بجای اینکه موجر ورئیس خودرا مقصربداند که ثمره کار او را اسنثمارمی کند. بخصوص اینکه این همسایه ویا همکار از حقوق کمتری برخوردار باشد، چون فاقد تابعیت اتریشی است. بهمین دلیل تحریک علیه خارجیان حاصلی جز ایجاد دو دستگی ونفرت دربین توده زحمتکشان نخواهدداشت وتنها باعث خوشحالی موجر و کارفرما خواهد شد، که براحتی اجاره را بالا ببرد ودستمزدهارا کاهش دهد.
باعتقاد ما همبستگی و اتحادطبقه کارگر ضامن هر موفقیتی است، بخصوص در زمان بحران که سرمایه قادر نیست کمترین اصلاحاتی را به نفع کارگران صورت دهد. بدون اینکه ازتفرقه و تضاد مابین کارگران خودی و مهاجرین و پناهجویان، و نیز پیر و جوان، مرد و زن و غیره استفاده کند.
بدلیل چندین دهه همکاری اجتماعی مابین سرمایه داران و اشرافیت کارگری دیگر بندرت میتوان دراتریش ازمبارزات سندیکائی ویا مبارزه درون کارخانه وکارگاه جهت بهبود وضعیت کاری- اگرچه موردی باشد- ویا دفاع ازدست آوردهای کارگری که بورژوازی مرتب به آن تعرض می کند صحبت کرد و اگر گهگاهی هم جرقه های زده میشود بسیار نادر است . بهمین دلیل درمراکز تولیدی اتریش تقریبن هیچ تجربه‌ای از اتحاد وهمکاری متشکل تمامی کارگران وکارکنان یرای پیش راندن خواسته‌های صنفی وسیاسی مشترک دیده نمی شود.
بهمین دلیل درسطح وسیعتر جامعه بسیار مشکل است تمامی آنهائی را که از حذف خدمات اجتماعی، تهی کردن دمکراسی و شرایط بدی کار دررنجند، دریک جبهه مشترک علیه آزمندان و سودجویان گرد هم آورد.
طبقه سرمایه داران اتحادیه اروپا بطور همه جانبه بهم پیوسته اند و هماهنگ ومشترک علیه کارگران و زحمتکشان در تمامی کشورهای اتحادیه اروپا وکشورهای نواستعماری شان عمل می کنند. EU,USA NATO مستقیمن در ایجاد وضعیت فاجعه بار کشورهای موطن پناهندگان مسئولند. آنها سوریه ولیبی را درسبعانه ترین جنگ‌های تجاوزگرانه امپریالیستی به دره فقرو فلاکت سوق داده اندوهم اکنون یمن را زیر بمباران گرفته اند، و در اکرائین درحال سازماندهی جنایت دیگری هستند. قدرتمندان EU، USA و NATO سالها قبل در افغانستان وسپس عراق قصابی بزرگی را آغازکردند، که تا به امروز ادامه دارد. EU هم چنین درجنگ های کنگو، مالی وچاد شرکت داشت.
تنها تعداد اندکی از میلیونها پناهجو برای فرار ازاین جهنم دست ساخت امپریالیست ها، موفق می‌شوند از طریق دریای مدیترانه ویا بالکان به برج وباروی اروپا راه یابند و تعداد بسیار کمی هم قادر می‌شوند خود را به اتریش برسانند.
آنچه که وزارای جنگ وخارجه “ما” (اتریش) در این کشورها بجای گذاشته اند، حال وزیر داخله “ما” پیگیرانه ادامه میدهد: ایجاد موانع درمرزها جهت جلوگیری از ورود پناهجویان به کشور، تحریکات بلاوقفه علیه کمک رسانان به پناهندگان بعنوان افراد”حریص وسودجو” ( معلوم نیست پس چگونه باید فراریان تا اینجا بیایند؟؟) اِسکان دادن پناهجویان درچادرها، توفف وطولانی کردن بررسی پرورنده آنها و بالاخره زندان واخراج وغیره..به عمل‌کرد روزانه دولتمردان تبدیل شده است.
زمان آن فرارسیده است که مبارزه علیه جنگ افروزی و تجاوز را با مبارزه برای حق دمکراتیک پناهندگی برای گریخته گان ازجنگهای امپریالیستی و فلاکت حاصله از ان پیوندزنیم . طبقه حاکم اتریش دراین جنگ هاشرکت دارد و خود یکی ازبانیان وضعیت غیرقابل تحمل زندگی درکشورهای نومستعمراتی است. امپریالیسم یک نظام سراپا غیرقابل تحمل اقتصادی واجتماعی است، نظامی که درآن بانکها وکنسرنها (سرمایه مالی انحصاری)حرف آخر را میزنند و سرنوشت میلیونها انسان را تعیین میکنند. این نظام هم برای ما و بیش ازآن برای انسان‌های بیرون ازبرج وباروی اروپا غیرقابل تحمل است.
اتحاد مبارزه جویانه کارگران اروپا با توده های مردم کشورهای دربند درآسیا و آفریقا از وظایف مهم ماست ، نه تنها باید با قربانیانی ، که از سرکوب وجنگ استثمارگران فرارمی کنند،همبستگی نشان دهیم، بلکه دورنمائی را برای جامعه‌ای بهتر بازنمائیم. اتریش سومین کشور ثروتمند اتحادیه اروپا و یکی ازغنی ترین ممالک جهان است. دراینجا میتوان درصورت همبستگی و همیاری بخش مهمی از کارگران و زحمتکشان خیلی سریع یک زندگی انسانی را برای پناهندگان فراهم کرد.
طبقه کارگر بخش اعظمی ازثروت عمومی را درکشورمان تولید می کند، و وسایلی را هم در اختیار دارد که می تواند منافعش را دربرابر طبقه استثمارگر ، هم ازنظر اصلاحات درون سیستم سرمایه داری و هم از نقطه نظر تغییرانقلابی وضعیت موجود تامین نماید. سرکوبگران ما در ظاهر ابرقدرت وشکست ناپذیر به نظر می آیند، ولی این تصور تا زمانی پایدار است که ما به نفاق ودشمنی درونی ادامه دهیم و بر علیه همدیگر مبارزه نمائیم، بجای اینکه دشمن مشرکمان، استثمارگران – سرمایه داران – امپریالیستی را ازجمله دراتریش مورد حمله قراردهیم. بعنوان کمونیست های انقلابی تنها راه رهائی واقعی ازوضعیت اسفبار موجود را درانقلاب توده پرولتاریا باهدف درهم شکستن دولت سرمایه داری- امپریالیستی و بدست گرفتن قدرت سیاسی می دانیم. طبیعی است که این مهم چه دراتریش ویا هر جای دیگر تنها در یک مبارزه مشترک کارگران اتحادیه اروپا و خلق های کشورهای وابسته امکان پذیراست.
• حق دمکراتیک پناهندگی برای تمامی فراریان ازستم امپریالیسم وارتجاع!
• مرزها را برای فراریان ازجنگ و گرسنگی باز کنید و زندگی انسانی را برای آتها فراهم نمائید!
• کارگران تمامی کشورها و خلقهای تحت ستم متحدشوید!
• پیش به سوی انقلاب پرولتاریائی!
وین- ۱۵/یولی/۲۰۱۵
تذکر: این اعلامیه درکارزارهای دفاعی متعددی، از پناهندگان وپناهجویان دروین ازجمله درتضاهرات شهر- Traiskirchen-که این افراد ابتدا درآنجا پذیرفته ونگهداری می‌شوند، پخش شده است
IA*RKP(initiative für den Aufbau einer Revolutionäre- kommunistischen Partei)ia.rkp2017@yahoo.com /iarkp.wordpress.com
Proletarische Revolution /Revoluttionäre- Kommunistische Zeitung in Österreichprolrevol.wordpress.com
KOMAK- ML/kommunistischen aktion / marxistisch – leninistischkomakml@gmail.com / alle; stiftgasse 8,A-1070 Wien
ترجمه وتکثیر<یکی ازفعالین چپ دروین- اتریش>
آدرس تماس:Iran-Rat,Amerlinghaus,Stiftgasse 8,1070 Wien
email:linksaktivist@gmx.at