پنجشنبه ۱۴ آذر٬ ۱۳۹۸-۲۰۱۹-۱۲-۰۵-SOS Iran- چهلمین کنگرهی فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر که از ۲۳ تا ۲۵ اکتبر ۲۰۱۹ در تایپه (تایوان) برگزار شد، همبستگی و پشتیبانی خود را از مدافعان حقوق بشری که به خاطر ترویج حقوق بشر در سراسر جهان مورد آزار، حمله، سرکوب و مجرمانگاری قرار دارند، ابراز میکند. [۱]
ـ با تأکید بر اینکه امنیت مدافعان حقوق بشر به ویژه در شرایط درگیری، پسادرگیری و بحرانی در خطر است؛
ـ با ابراز نگرانی از کاهش شدید فضای مدنی موجود برای مدافعان حقوق بشر در سطح جهانی و ملی و افزایش قانونهایی که کلیهی شکلهای اعتراض صلحآمیز را جرم میانگارند و از قانون برای ساکت کردن مدافعان حقوق بشر به بهانهی امنیت یا توسعه سوء استفاده میکنند؛
ـ با تاکید بر اینکه کمبود توجه به مدافعان حقوق بشر، فقدان تشخیص و درک نقش آنها، معافیت از مجازات ناقضان حقوق بشر، فقدان تشخیص جنبههای مختلف حقوق بشر مثل حقوق مربوط به زمین و محیط زیست و حقوق مرتبط با هویت جنسیتی و گرایش جنسی، ظرفیت محدود سازوکارهای محافظتی و تبانی بین طرفهای دولتی و غیر دولتی اغلب بر آسیب پذیری مدافعان حقوق بشر میافزاید؛
ـ با محکوم کردن قتل و ترور مدافعان حقوق بشر که اخیراً در چندین کشور مثل الجزایر، برزیل، کلمبیا، جمهوری دموکراتیک کنگو، گرجستان، گواتمالا، هندوراس، هند، مکزیک، میانمار، نیکاراگوئه، عمان، پاکستان، فیلیپین و اوکراین رخ داده است؛
ـ با تاکید بر این که شمار زیادی از مدافعان حقوق بشر اغلب در شرایط بد، به اتهامهای ساختگی و در پی دادرسیهایی که در اثر نقض محاکمهی عادلانه خدشه دار شدهاند، در زندان به سر میبرند، به ویژه مدافعانی که زیر حاکمیت رژیمهای اقتدارگرا یا در شرایط بحرانهای سیاسی یا جنبشهای اعتراض اجتماعی فعالیت میکنند، همچون بحرین، بنگلادش، بلاروس، بروندی، کامرون، چین، کلمبیا، جمهوری دموکراتیک کنگو، مصر، گواتمالا، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، موریتانی، مراکش، مکزیک، نیجر، عربستانسعودی، سودان، تاجیکستان، توگو، ترکیه، امارات متحده عربی، ونزوئلا، ویتنام؛
ـ با اعلام اینکه نمایندگان سازمانهای عضو و وابسته به فدراسیون با هدف ساکت یا مجازات کردن آنها به خاطر دفاع از حقوق بشر در حال حاضر زندانی هستند، به ویژه:
* در ازبکستان: یولداش رسولاف و ظفر رحیماف، اعضای جامعهی حقوق بشر ازبکستان (HRSU) در شعبهی منطقهی کاشکادریه، به ترتیب از سپتامبر ۲۰۰۹ و آوریل ۲۰۰۷ در حبس خودسرانه هستند؛
* در ترکیه: احمد آدیگوزل و گولدانه کیلیچ، روسای جامعه حقوق بشر شعبهی کارس به ترتیب از ژانویه ۲۰۱۸ و ژوئیه ۲۰۱۹ و اوزگور آتش، عضو هیئت رئیسه جامعه حقوق بشر شعبهی درسیم از نوامبر ۲۰۱۸ در حبس خودسرانه به سر میبرند؛
* در قرقیزستان: عظیم جان عسکراف، رئیس سازمان حقوق بشر هوا (Vozduh)، از ژوئن ۲۰۱۰ در حبس خودسرانه به سر میبرد؛
* در ایران: وکیل حقوق بشری نسرین ستوده در دو پرونده به مجموع ۳۸.۵ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است. او که از ژوئن ۲۰۱۸ در حبس خودسرانه به سر میبرد باید دستکم ۱۷ سال از این مدت را در زندان بگذراند. نرگسمحمدی، سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، که از ماه مه ۲۰۱۵ در حبس خودسرانه است، حکم ۱۶ سال زندان را میگذراند. دست کم پنج وکیل حقوق بشری دیگر نیز در زندان هستند. شمار زیادی از روزنامهنگاران، فعالان سندیکایی و مدافعان حقوق زنان حکمهای زندان خود را میگذرانند یا در انتظار محاکمه به سر میبرند.
* در بحرین: عبدالهادی الخواجه، رئیس پیشین مرکز حقوق بشر بحرین، و نبیل رجب، رئیس مرکز حقوق بشر بحرین و نایب دبیر کل فدراسیون، به ترتیب از آوریل ۲۰۱۱ و ژوئن ۲۰۱۶ در حبس خود سرانه به سر میبرند؛ ناجی فتیل نیز از ماه مه ۲۰۱۳ در حبس خودسرانه است؛
* در سوریه: رزان زیتونه، وکیل حقوق بشری و رئیس مرکز ثبت نقض حقوق بشر در دوما، به همراه همسر خود وائل حمادا و همکاران حقوق بشری خود سمیرا خلیل و ناظم حمادی از دسامبر ۲۰۱۳ ربوده شدهاند؛
* در مکزیک: تئوفیلو گارسیا لوپز، عضو اتحادیه مدنی و دمکراتیک محلهها، شهرکها و جوامع محلی در پینوتپا ناسیونال، از اوت ۲۰۱۳ و پابلو لوپز آلوارز، مدافع حقوق زمین، از اوت ۲۰۱۰ در حبس خودسرانه هستند؛
* در مصر: رهبر جوانان شادی الغزالی از مه ۲۰۱۸ در حبس خودسرانه بوده است؛ حیثم محمدین، عضو کمیسیون حقوق و آزادیهای مصر و مرکز توانبخشی قربانیان خشونت و شکنجه الندیم، در ماه مه ۲۰۱۹ دوباره دستگیر شد؛ و محمد رمضان، وکیل دادگستری، از دسامبر ۲۰۱۰ در حبس خودسرانه به سر میبرد؛
* عربستان سعودی: چندین مدافع حقوق زن در ماه مه ۲۰۱۸ دستگیر شدند. چند تن از آنها، از جمله لجین الهذلول، سمر بدوی و نسيمة الساده، هنوز در حبس خود سرانه به سر میبرند؛ چندین مرد مدافع حقوق بشر نیز در زندان هستند؛ و اسرا القمقامی از دسامبر ۲۰۱۵ در حبس خودسرانه بوده است؛
*در امارات متحده عربی: احمد منصور، عضو هیئت مشورتی مرکز حقوق بشر خلیج فارس، از ماه مارس ۲۰۱۷ در حبس خودسرانه است؛
* در بروندی: جرمن روکوکی، عضو جامعهی مسیحیان طرفدار الغای شکنجه ـ بروندی و نستور نیبیتانگا، عضو جامعهی حمایت از حقوق بشر و زندانیان، به ترتیب از ژوئیه و نوامبر ۲۰۱۸ در حبس خودسرانه به سر میبرند؛
* در فیلیپین: سناتور لیلا دِ لیما از فوریه ۲۰۱۷ در حبس خودسرانه بوده است؛
* در مراکش: روزنامه نگاران ربيع الأبلق و حمید المهدوی، به ترتیب از مه و ژوئیه ۲۰۱۷ در حبس خودسرانه به سر میبرند؛
*در تاجیکستان: روزنامهنگاران و وکلای دادگستری به خاطر دفاع از قربانیان مورد پیگرد کیفری قرار گرفتهاند، از جمله وکیل سرشناس حقوق بشری بزرگمهر یوروف که به ۲۸ سال زندان محکوم شده است؛
بنابراین، چهلمین کنگره فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر از دولتمردان مسئول میخواهد:
* محافظت از کلیهی مدافعان حقوق بشر و سلامتی جسمانی و روانی آنها را تضمین کنند، به ویژه مدافعانی که در معرض حمله قرار دارند؛
* با معافیت از مجازات در مورد جنایتهای ضد مدافعان حقوق بشر برخورد کنند و تحقیقات فوری، جامع، غیرجانبدارانه و شفافی در مورد کلیهی حملههای علیه مدافعان حقوق بشر انجام دهند، کلیهی مسئولان این حملهها را شناسایی کنند، آنها را در اختیار دادگاهی مستقل قرار دهند و طبق قانون به مجازات برسانند؛
* فوری و بدون قید و شرط مدافعان حقوق بشر در حبس خودسرانه، از جمله نمایندگان سازمانهای عضو و وابسته به فدراسيون را آزاد کنند؛
* تا زمانی که کلیهی اتهامها لغو نشده، از برقراری کلیهی رسیدگیهای قضایی با رعایت کامل حق مدافعان حقوق بشر در برخورداری از محاکمهی عادلانهی مورد حمایت حقوق بینالمللی اطمینان یابند؛
*به طور رسمی و بدون تردید نقش بهحق، مثبت و ضروری مدافعان حقوق بشر را در جامعه به رسمیت بشناسند؛
* کلیهی قانونهایی را که دفاع از حقوق بشر را محدود میکنند و جرم میانگارند لغو یا اصلاح کنند؛
* در هر شرایطی اعلاميهی سازمان ملل در بارهی مدافعان حقوق بشر را که در تاريخ ۹ دسامبر ۱۹۹۸ (۱۸ آذر ۱۳۷۷) در مجمع عمومی سازمان ملل تصويب شده، رعايت کنند.
[۱] نگاه کنید به اقدامهای فدراسیون در چارچوب برنامهی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر که مشارکت فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر با سازمان جهانی مبارزه با شکنجه است.
ارائهکنندگان قطعنامه: جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران (ایران) ـ آرمانشهر / OPEN ASIA (افغانستان)