شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰-۲۰۲۱-۰۵-۰۱-SOS Iran- مشکل بزرگ کارگران و توده مردم ویروس کرونا نیست بلکه سیستم سرمایه داری – امپریالیستی است. در واقع همه گیری سارس – کووید ۲- بحرانی اجتماعی در چهارچوب تولید و مناسبات اجتماعی است. نظام سلامتی امروزه بیش از گذشته تابع سود آوری سرمایه و منافع کنسرنهاست. این درست است که ویروس کرونا دربدن افراد با سیستم ایمنی ضعیف نتایج مرگباری بدنبال دارد، بخصوص اینکه این معضل در کشورهای وابسته و نومستعمراتی بدلیل وضعیت کاملا ناهنجار، تحت رژیمهای ارتجاعی و بهره کشی امپریالیستی بر سیستم سلامتی کاملا چشمگیر است.سال گذشته در مثال اتریش بی برنامگی رژیم ÖVP- Grüne (حزب مردم اتریش – سبزها) در این مورد کاملا آشکار شد. درحالیکه میلیونها انسان ازیک تعطیلی اجباری(Lockdown) به دور بعدی روانه میشوند، دولت با وجود در اختیار داشتن زمان کافی توان و خواست این را نداشت که امکانات بخشهای سرپرستی در بیماران را بیشتر و مراکز بهداشتی را تقویت کند. در مقابل مولفه های پزشکی این ویروس و خطر آن بصورت اغرارآمیزی بزرگ نشان داده میشود. واکسنهای عرضه شده جدید با روش تهیه(mRNA) در بازاربدون تاثیر نامعلوم و با نتایج احتمالی مضر به تودههای مردم بعنوان عامل درمان معرفی میشود و حال بعد از یک سال تزریق واکسن اجباری در شکل کارت شناسائی سبز تدارک دیده میشود. هیچ بیماری تاکنون چنین تعرض گستردهای را به حقوق دمکراتیک در زندگی اجتماعی بدنبال نداشته و باعث مقاومت جهانی نشده است. نارضایتی گسترده و خشم به حق کارگران و تودههای مردم علیه سیاست کرونا و تاثیرات بحران سرمایهداری بر آن در شرایط حاضرفزونی یافته در حالیکه تودهها از آگاهی نازلی در این مورد برخوردارند. در اتریش عناصر ارتجاعی برای چندمین بار صحنه گردان تظاهرات باصطلاح ضد کرونا هستند. در این رابطه اکثریت <چپ> در حاشیه قرار داشته و کاملا خط بورژوازی را دنبال میکند و بدین طریق ضدیت خود را با منافع کارگران و تودههای مردم به نمایش میگذارند. آنها بجای طرح خواسته های مشخص پایان دادن به خصوصی سازیهای نولیبرالی و سیاست صرفه جویانه در بخش بهداشت و تندرستی وعلیه ادامه محدودیت بیمه های اجتماعی ونیز به عقب راندن اقدامات شدید جهت فاشیزه کردن جامعه دربست خط تزریق واکسن و سیاست تعطیلی اجباری زندگی اجتماعی و دستورالعملهای پزشگی بورژوازی را تبلیغ میکنند وهیچگونه نقدی هم به خصلت طبقاتی علم بورژوازی از طرف اصلاح طلبان و رویزیونیستهای باصطلاح چپ دیده نمیشود.
واقعیت این است که با آغاز بحران اقتصادی جدید وضعیت انسانهای زیادی در اتریش بشدت وخیم شده و دور نمای بهبود آن، بسیار تیره و تار است. از طرف دیگر سرمایه داران با توجه به اینکه عامل بحران اقتصادی بلافاصله نه کروناست با این وجود این بحران را تشدید و فشار بر دستمزدها را افزایش میدهند . نمایندگان منافع سرمایهداران و همچنین آمارگران بورژوازی هم اکنون ادامه کاهش دستمزدها را پیشبینی میکنند. حتی با گشایش کامل زندگی عمومی <جبران خسارات وارد آمده تا کنونی> بسختی قابل جبران است. بهمین دلیل پیشبینی «موسسه تحقیقات اقتصادی»- (WIFO)، مینویسد اقتصاد در سال ۲۰۲۲ یک رشد بطئی خواهد داشت. دیگر اینکه در چارچوب بحران اخیر جهتگیریهای کلان نوینی در رقابتهای درونی سرمایه داران در جریان است که معنی عملی آن تعدیل فرصتهای کاری است. نمونه تازه آن مثال (MAN- Steyr) ام آ ان – اشتایر است که بار دیگر بی برنامه گی رهبری بوروکرات – اتحادیه کارگری اتریش- (ÖGB) را برملا میسازد که قادر نیست اقدامات موثری انجام دهد. مبارزات جاری و آینده (مان- اشتایر) آشکارا نشان میدهند که خواست سازماندهی رزمنده خود تودهها از اهمیت بالائی برخوردار است. تنها با ادامه مبارزه طبقاتی و بکارگیری اقدامات مناسب با آن مانند اعتصاب و نیز مبارزه با ابزار«همکاری سازش اجتماعی» و «بوروکراسی اتحادیه کارگری» طبقه کارگر توان آنرا خواهد یافت که واقعا سود مافوق سرمایه را مورد حمله قرار داده و به توافقهای درازمدت به نفع کارگران نایل آید. سیاست خشن اخراج دهه های اخیر پناهندگان در حکومت – کورتز و کوگلر- (Kurz und Kogler) همانند گذشته به پیش برده میشود.
شواهد موجود حاکی از آن هستند که همانند بحران ۲۰۰۹/۲۰۰۸ این بار هم از طریق چپاول مالیاتهای عمومی بنام <اقدامات نجات بخش> البته بیش از همه به نفع کنسرنهای بزرگ و به ضرر زحمتکشان سرشکن خواهد شد. کسری بودجه بیسابقه ۳۱ میلیارد دلاری تاکنونی با برنامه نولیبرالی دولت در تناقض بوده وبهمین دلیل انتظار آنرا باید داشت که غارت اموال عمومی و تعرض به دستآوردهای تاریخی طبقه کارگر همچنان ادامه یابد.
در مقابل تعرض ارتجاعی سرمایه و حکومت در زمینه های متفاوت، سازماندهی یک مبارزه انقلابی – دمکراتیک کاملا ضروری است . برای اینکار ما یک برنامه همه جانبه مبارزاتی و خواسته های مشخصی را تدارک دیدهایم که در آن در کنار تکمیل و گسترش بیمارستان و مراکز تندرستی، همچنین خواستارلغو قوانین مربوط به کووید ۱۹ و برداشتن محدودیتها برحقوق دمکراتیک در مرکز آن قرار دارند. همچنین افزایش در صد ناخالص پول بیکاری از ۵۵ به ۸۰% و نیز افزایش حداقل دستمزد قانونی خالص به ۲۵۰۰ یورو برای جلوگیری از فقر صدها هزار اتریشی از جمله این خواسته های قابل دسترسی است. کاهش زمان کار قانونی در حال حاضر به ۳۵ ساعت با دریافت حقوق مناسب هم از جمله ابزاز اجتماعی ضروری جهت مهار بیکاری و جلوگیری از شتاب وفشار روحی کار است.
در سال ۲۰۲۱ ما همچنین صدوپنجامین سالگرد کمون پاریس را به مثابه اولین کوشش برای برقراری دیکتاتوری پرولتاریا جشن میگیریم. جهت شناخت اهمیت این مبارزه« بقول مارکس« حمله به عرش اعلا »برای امروز همانطور که مارکس و انگلس در آنزمان انجام دادند، که اصول آن، بکارگیری قهر انقلابی برای درهمشکستن ماشین دولتی ودیگری ضرورت ایجاد حزبی طراز نوین بعنوان اسلحه مبارزاتی برای پرولتاریاست که از اهمیت جهانشمولی برخوردار است. در سال ۱۸۷۱ خیلی از این دستآوردها قابل فهم نبوند ویا نفی میگردیدند که البته دلایل آن این بود که نمایندگان سوسیالیسم علمی در اقلیت بودند و قبل از آنهم هیچ تجربه عملی در زمینه ساختمان سوسیالیسم موجود نبود. امروزه اما آموزه های زیادی از جنبش بین المللی کمونیستی در دست است که ما میخواهیم سه اخگر راهنمای آن را که به ترتیب همدیگر را تکمیل و مشروط میکنند نام ببریم.
- کمون پاریس ۱۸۷۱
- انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ که قدرت شوراها برقرار گردید و در ادامه آن ساختمان سوسیالیسم
- انقلاب پرولتاریائی کبیر فرهنگی در چین ۱۹۷۶-۱۹۶۶، بمثابه ادامه آگاهانه مبارزه طبقاتی در سوسیالیسم علیه تجدید نظرطلبی و بازگشت به سرمایهداری
این دستآوردهای عظیم تاریخی این امکان را فراهم کردند که جنبش کمونیستی همواره سطح بالاتری در جامعه بیطبقه کسب نماید.
در شرایط فعلی سازمانهای انقلابی و کمونیستی دربسیاری از کشورها برای اهداف طبقه کارگر و انقلاب سوسیالیستی مبارزه میکنند. «جنگ خلق» که امروزه توسط احزاب مارکسیست- لنینیست – مائوئیست در فیلیپین و هندوستان در جریان است و با وجود سرکوب ارتجاعی و فاشیستی گسترده علیه آنها این جنبشها نمونههای درخشانی از مبارزات پرولتاریا و خلقهای تحت ستم علیه امپریالیسم و ارتجاعاند.
از نقطه نظر بین المللی سالهای گذشته نمودار تشدید تعیین کننده تمامی تضادهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بود. تشدید رقابت قدرتهای بزرگ امپریالیستی بخصوص USA با China و Russland تاثیر قوی خود را تقریبا بر تمامی مسایل اجتماعی بجای گذاشته است، بهمین دلیل هم امپریالیستها رشد مبارزات طبقاتی را همواره در برابر خود میبینند. باتوجه به خطرجنگی جهانگیر و تشدید تضادهای مابین امپریالیستی بخصوص در شکل بروز مبارزه بین قدرتهای امپریالیستی چین و آمریکا جهت تحمیل برتری طلبی خود بر جهان، ضرورت مبارزه مشترک تمامی کارگران و خلقهای کشورها در مبارزه علیه امپریالیسم، استعمار و برتریطلبی روزبروز افزایش مییابد. درحوزه امپریالیسم اتحادیه اروپا- EU ضروری است که همچنان برای درهم شکستن آن مبارزه شده و با نظامیگری و تدارک جنگ توسط دسته بندیهای امپریالیستی که برعلیه خلقهای تحت ستم و پرولتاریای جهانی در جریان است شدیدا مبارزه شود.
اول ماه مه بعنوان روز مبارزاتی بینالمللی طبقه کارگر، بیان روشن اقتدار طبقه کارگر در برابر منافع طبقاتی بورژوازی حاکم و تمایل انقلابی این طبقه به آزادی است. برای اینکه مبارزه سیاسی و نظامی پرولتاریا برای قیام مسلحانه برای تسخیر قدرت سیاسی و سرنگونی ماشین دولتی به جلو رانده شود در اتریش هم حزب واقعی و رزمنده کمونیستی امری حیاتی است. چون بحران ذاتی نظام سرمایه داری- امپریالیستی را که در شرایط کنونی به اقصا نقاط جهان رخنه کرده است، نمیتوان با رفرم از میان برداشت. واقعیت بخشیدن به این مهم و رسیدن به جامعه بی طبقه انقلابات دمکراتیک خلقی و سوسیالیستی را کاملا ضروری میسازد.
پرولتاریای تمامی کشورها و خلقهای تحت ستم متحد شوید!
نظام سرمایه داری – امپریالیستی باید سرنگون شود!
پیش بسوی اانقلاب پرولتاریائی! برای ایجاد یک حزبی انقلابی – کمونیستی در اتریش!
اول ماه مه ۲۰۲۱
تذکر: این اعلامیه توسط
IA* RKP – Initiative für den Aufbau einer Revolutionär-Kommunistischen Partei
(بدیل انقلابی برای ایجاد یک حزب انقلابی – کمونیستی در اتریش) تهیه و درجشن اول ماه مه وسیعاپخش شده است
برای کسب اطلاعات بیشتربه سایت این سازمان مراجعه کنید!
prolrevol.wordpress.com ia.rkp2017 @yahoo.com – iarkp.wordpress.com
……………………………………………………………………………….
ترجمه و تکثیر<یکی ازفعالین چپ در وین – اتریش >
Kontaktadresse: Iran-Rat, Amerlinghaus, Stiftgasse 8, A-1070 Wien
email:shora.sam@gmail.com