یکشنبه ۰۶ تیر، ۱۴۰۰-۲۰۲۱-۰۶-۲۷-SOS Iran- عفو بین‌الملل در گزارشی به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه جزئیات شکنجه برادران افکاری را مستند کرد. اسناد منتشر شده یافته‌های تحقیقاتی تازه عفو بین‌الملل از “روایت‌های هولناک برادران افکاری از شکنجه” است.سازمان عفو بین‌الملل روز شنبه ۵ تیر (۲۶ ژوئن) برای نخستین‌بار به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، گزارشی ۴۸ صفحه‌ای از جزییات هولناک شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه غیرانسانی علیه وحید و حبیب افکاری را مستند کرده است.
اسناد عفو بین‌الملل با سربرگ “فرم ویژه مکاتبات مددجویان” منتشر شده که در آن شکایات براداران افکاری از ماموران شکنجه‌گر نیز مستند شده است.
در یکی از این اسناد حبیب افکاری نوشته است که با چشم‌بند برای چند روز پشت سر هم به صندلی که به دیوار ثابت شده بود زنجیر و روی سر و صورت او پلاستیک می‌کشیدند به نحوی که حس خفگی به او دست می‌داد.
او در ادامه نوشته است که یکی از ماموران حاضر به او می‌گفت: «هر وقت تصمیم گرفتی بنویسی بگو تا پلاستیک را بردارم».
در سند دیگر عفو بین‌الملل آمده است: «وحید افکاری نوشته است به محض ورود به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ وزارت اطلاعات، مورد ضربات مشت و لگد، ضرب و شتم و فحاشی قرار گرفته است و هنگامی که از ماموران پرسیده است که او را کجا آورده‌اند آنها گفته‌اند: اینجا جایی است که بیضه‌هاتو می‌کِشیم، جاییه که خروس توش تخم می‌زاره».
وحید و حبیب افکاری در اعتراضات سال ۹۷ در شیراز بازداشت و به شدت شکنجه شدند. برادران افکاری در نیمه شهریور ۹۹ به زندان انفرادی منتقل شدند.
وحید افکاری به اتهام معاونت در محاربه، به ۲۵ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق و حبیب افکاری به ۲۷ سال و سه ماه حبس و تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.
طبق گزارش عفو بین‌الملل، برادران افکاری از شهریور ۹۹ یا جداگانه و یا در کنار هم در سلول‌های انفرادی بدون پنجره به سر می‌برند و از مراقبت‌های پزشکی مناسب، هوای تازه، تماس تلفنی و ملاقات حضوری با خانواده محروم‌اند. آنها از درد دائمی ستون فقرات رنج می‌برند و حبیب افکاری دچار دندان‌دردهای مکرر نیز می‌شود.
در قسمتی دیگر از سند انتشار یافته عفو بین‌الملل آمده است، حبیب در شکایت به دادستانی شیراز نوشته است ماموران به تقاضای متعدد او برای دیدن پزشک به خاطر دندان درد شدید گفتند: «هر وقت سقط شدی، می‌بریمت دکتر، ولی نه الآن.»
حبیب افکاری در شکایت به دادستانی شیراز توضیح می‌دهد که چگونه بازجوها بارها او را در سلول‌‌هایی نگه داشته‌اند که در آنها صدای فریاد برادرش نوید افکاری از درد به گوش او می‌رسیده و به او می‌گفتند: «اگر نوید زیر این شکنجه‌ها بمیرد، مقصرش تویی».
در بخش دیگری از یک سند حبیب افکاری نوشته است یک شب بر اثر شکنجه‌ها کتف چپش از جا درآمد. حبیب افکاری اظهار داشته که پس از این واقعه، او شنید که یکی از شکنجه‌‌گرانش گفت: «سید، فکرکنم کتفش شکست» و شکنجه‌گر دیگر پاسخ داد: «مهم نیست. اگر بخواهد به لج‌بازی ادامه بده، بیضه‌هایش را هم می‌ترکانم.»
عفو بین‌الملل تصویر نظریه پزشکی قانونی را هم منتشر کرده است که وجود پارگی در کتف چپ حبیب افکاری و همچنین شکستگی در مچ دست چپ و یکی از انگشتان پای راست او را تأیید می‌کند.
گزارشی که در این سند منتشر شده بسیار هولناک است و نشان از اعمال غیرانسانی دستگاه امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی دارد. برادران افکاری بارها وضعیت خود را به مقامات گزارش داده‌اند. اما به گفته عفو بین‌الملل، مقامات قضایی شکایات زندانیان را نادیده گرفته یا رد کرده‌اند.
عفو بین‌الملل در گزارش ویژه خود که به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه منتشر کرده تاکید کرده است: «بی‌عدالتی عظیمی که برادران افکاری قربانی آن شده‌اند نمایانگر اپیدمی مزمن و فراگیر شکنجه در ایران است که منجر به اعمال انواع شیوه‌های شکنجه علیه بازداشت‌شدگان و زندانیان، از جمله بازداشت‌شدگان مرتبط با اعتراضات آبان ۱۳۹۸ شده است.»
ابزار شکنجه در ایران از قول عفو بین‌الملل
بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، “ضرب و شتم، شلاق، شوک الکتریکی، آویزان کردن، اجبار به نشستن یا ایستادن در وضعیت‌های دردناک، اعدام‌های مصنوعی، القای حس خفگی با آب، خشونت جنسی، تجویز اجباری مواد شیمیایی و منع دسترسی به مراقبت‌های پزشکی” از جمله شیوه‌های ثبت شده شکنجه در ایران است.
سازمان عفو بین‌الملل در بخشی از گزارش خود خواهان آزادی وحید و حبیب افکاری شده است.
این سازمان با توجه به “مصونیت سیستماتیکِ در ایران برای استفاده‌ی گسترده از شکنجه و سایر جرائم جدی بین‌المللی” از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواست “سازوکاری مستقل با هدف دادخواهی و تضمین پاسخگویی” ایجاد کند.