رضا بی شتاب
برگ ها برگ ها
در آتشِ رنگینِ خویش
آرام آرام می ریزند
مانندِ رؤیاهای ما
در مجمرِ جان
روایتِ دیدارِ «حسن» و «حسین» در ینگه دنیا دویست سالِ بعد
رضا بی شتاب
حافظ:
ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند / دولت احمدی و معجزه سبحانی…
گرچه دوریم به یاد تو قدح می گیریم / بُعدِ منزل نبود در سفرِ روحانی
و آغاز چنین بُوَد که مقدر و مقرر است که ظریفانِ وظیفه و مقربانِ بارگاهِ قدسی تمامتِ این غزل را روزی صد بار به هفت خطِ مرسومه بنویسند تا ملکۀ ذهن و شاه بیتِ ضمیرشان باشد و خریطه کشان خاک را بپالایند تا کیمیای کار را فراچنگ آرند و به محکِ تجربه بیازمایند…
Continue reading “روایتِ دیدارِ «حسن» و «حسین» در ینگه دنیا دویست سالِ بعد”
آمریکا آمریکا؛ زود بیا این نزدیکا (شعر طنزی از م. سحر)
حسن و حسین برادرند هر دو به جنگ کافرند
آمریکا آمریکا زود بیا این نزدیکا
شاخت می‌دیم دُمت می‌دیم
یه حجره تو قُمت می‌دیم
Continue reading “آمریکا آمریکا؛ زود بیا این نزدیکا (شعر طنزی از م. سحر)”
سمِ شب
رضا بی شتاب
گزمه ای
از مَگَسَکِ تفنگ
برزنِ شب را نشانه می گیرد
جُونگ اعتراض
رضا آیراملو پروفسور جامعه شناسی – به خاطر نوزاد دشمنش شاید ( محموعه ای از بحث های فرهنگی٬ تحلیلهای سیاسی ٬ مقالات اجتماعی ٬ داستاها ٬ پیامها و نامه های راهبردی )
روزی روزگاری
رضا بی شتاب
به صدرالدین زاهد
حوصله داری گوش کنی؟ ها، چی میگی؟ کوچیکِتَم، تاجِ سَرَمی. باشه اشکال نداره. پَه بیا وَرِ دلِ خودم بشین. بذا بَغَلت کنم وُ سیر ببوسمت. حالا بشین روبروم وُ تُو چشام نیگا کُن. اگه گریه کردم تو مَحَل نذار. تُو رو به جونِ عزیزت مَحَل نذار. راسیاتش تُو سرم صدای یه قطاره که همین طور سوت می زنه وُ بی مقصد میره. انگار کن تابوتِ خودم وُ گرفتم رو شُونَم وُ دارم میرَم. تنهایی پدرِ همه رو در اُورده. همه با خودشون حرف می زنن.
صدا مزن دگر…
رضا بی شتاب
به کودکانِ سوریه؛ گلهای سوریِ پَرپَر وُ آواره
صدا مزن
صدا مزن دگر
تو کودکانِ خفته را
که پوپکان ندیده رنگِ برگِ زندگی
کنار در کنارِ هم
به خوابِ آخرینِ خود رسیده اند
قمارسیاسی با دلارهای عربی
سولماز محمودی : از هفتۀ گذشته با احتمال استفادۀ تسلیحات شیمیایی توسط دولت بشار اسد، گروهی از بازرسان سازمان ملل متحد به سوریه سفر کرده تا کشف حقیقت کنند. اینکه تا چه حد این بازرسی به نتیجه خواهد رسید و بتوان استفاده از تسلیحات شیمیایی را ثابت کرد خود جای پرسش دارد. مهمتر اینست که تا چه حد «حقیقت» و یافتههای این گزارش بکار برده خواهد شد و به چه اهداف و منظوری.
واکنش رژیم ایران به حمله احتمالی به سوریه چیست؟
چهارشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۲ – عصر ایران – شمارش معکوس برای حمله احتمالی آمریکا به سوریه آغاز شده است و تحرکات نظامی آمریکا و انگلیس در منطقه و نیز برخی خبرهای غیر رسمی و موضع گیری‌های مقامات آمریکایی مبنی‌بر قطعیت حمله شیمیایی دولت بشار اسد علیه مخالفان و نیز واکنش حتمی آمریکا به این اقدام دولت سوریه، جای تردید کمی برای مداخله احتمالی نظامی آمریکا در سوریه باقی گذاشته است.
Continue reading “واکنش رژیم ایران به حمله احتمالی به سوریه چیست؟”
بیست روز پیش از چهارده سالگی بازداشت شدم
منوچهر اسحاقی
(زندانی سیاسی سابق) : ” در آن موقع من فقط سیزده سال داشتم… بعد لاجوردی … یواشکی پرسید: «جُنب شدی؟» من که نمی‌دانستم معنی حرف او چیست. فکر کردم ناسزا می‌گوید. گفتم: «خودت شدی!» پیراهن مرا گرفت و مرا از صف بیرون کشید و به آخر صف برد… ما را از تپه‌های اوین بالا بردند و در صف‌های چهارتایی مرتب کردند و مرا از دیگران جدا کردند … جلوی هر زندانی یک مامور زانو زد. با ژ۳ و کلاشنیکف سه گلوله به سینه هر زندانی زدند. وقتی افتادند، یک نفر دوید و تیر خلاص به همه زد. من به زمین افتادم و گریه کردم. شنیدم که کسی گفت: «این رو برگردونین ۲۰۹.» من فهمیدم که چرا مرا به آخر صف بردند.”
Continue reading “بیست روز پیش از چهارده سالگی بازداشت شدم”